Sports

Juan Izquierdo stortte in tijdens een wedstrijd en stierf vijf dagen later. Dit is zijn nalatenschap

De dood van Juan Manuel Izquierdo heeft Nacional de Montevideo en heel Uruguay in diepe wanhoop achtergelaten.

Hij overleed op 27 augustus op 27-jarige leeftijd, vijf dagen nadat hij op het veld was ingestort tijdens de achtste finales van de Copa Libertadores van Nacional tegen de Braziliaanse club Sao Paulo. Een week na zijn tragische overlijden zoeken de mensen die het dichtst bij Izquierdo stonden naar antwoorden, in de hoop de zinloosheid te begrijpen.

“Mijn hart is verscheurd, het bloedt”, schreef zijn vrouw Selena op sociale media. Izquierdo laat twee kinderen achter, waarvan de jongste pas twee weken oud was toen hij stierf.

“Ik kon niet meer het veld op om te trainen. Ik had er de kracht niet voor”, zei zijn Nacional-teamgenoot Diego Polenta in de dagen die volgden.

Op zondag speelde zijn club Nacional tegen het team dat hij had verlaten om zich bij hen aan te sluiten, Liverpool de Futbol Club. De spelers van beide kanten liepen het veld van Nacional’s Estadio Gran Parque Central op in shirts met de foto van Izquierdo en de emblemen van beide clubs.

Er viel een moment van stilte toen de spelers elkaar de hand schudden. Het was griezelig stil. Het gezang was gestopt. De drums vielen stil. Toen de camera’s zich op Polenta richtten, was de hardvochtige verdediger zichtbaar emotioneel. Het was duidelijk hoe moeilijk het moment was voor hem en zijn teamgenoten.

De scheidsrechter stopte de wedstrijd in de derde minuut om Izquierdo te eren, die op het moment van zijn dood het shirt met nummer 3 van Nacional droeg. Het uitverkochte publiek stond op om te applaudisseren voor een speler die herinnerd zal worden om zijn vechtlust. Nacional won de wedstrijd met 1-0 door een doelpunt in de 43e minuut van hun spits Nicolas Lopez. De 30-jarige vierde dit nadrukkelijk voordat hij zijn armen naar de lucht hief.

De overwinning was een tijdelijke afleiding van het trauma dat hij 18 dagen daarvoor in Brazilië had doorstaan.


Op 22 augustus, tijdens een spelonderbreking in de 84e minuut van een spannende wedstrijd tegen Sao Paulo, begon Izquierdo naar rechts te struikelen. Zijn teamgenoot, de rechtsback van Nacional Leandro Lozano, raakte onmiddellijk gealarmeerd en begon naar de banken te gebaren. Terwijl Izquierdo op de grond viel, werd Lozano’s paniek heviger.

Een andere speler van Nacional, verdediger Nicolas Rodriguez, legde een klein pakje reukzout bij Izquierdo’s neus, maar de speler reageerde niet. Spelers van beide teams gebaarden in paniek naar de paramedici van het stadion om het veld op te gaan en Izquierdo te verzorgen.

Het enorme Estádio do Morumbi, een van de grootste stadions in Zuid-Amerika, met een capaciteit van bijna 67.000, viel stil. De spelers van Nacional en Sao Paulo grepen in paniek naar hun hoofd. De ambulance schoot richting de middencirkel, waar Izquierdo roerloos lag. Twee minuten later werd hij in de ambulance gelegd en direct naar het Hospital Israelita Albert Einstein in Sao Paulo gebracht.

De spits van Sao Paulo, de Argentijn Jonathan Calleri, arriveerde later die avond in het ziekenhuis. Hij bood aan om alle medische kosten van Izquierdo te betalen en gaf zijn creditcard aan een official van het Nacional-team. Izquierdo stierf vijf dagen later, op de avond van de 27e. Een verklaring van het ziekenhuis zei dat Izquierdo was overleden aan een hartstilstand in verband met een hartritmestoornis.


(Miguel SCHINCARIOL / AFP)

Na de dood van Izquierdo kwam het voetbal in Uruguay abrupt tot stilstand. Alle wedstrijden in de hoogste divisie van Uruguay werden een week uitgesteld, omdat het land worstelde met de dood van een geliefde teamgenoot, zoon en vader. Naarmate de dagen verstreken, werd het verdriet intenser. Izquierdo en zijn vrouw Selena verwelkomden hun tweede kind twee weken voor zijn plotselinge dood.

In een serie Instagram-posts uren na zijn overlijden beschreef Selena de emoties die haar overspoelden na het verlies van haar man. “Ik vraag God om mij de kracht te geven om te blijven staan. Vandaag was de ergste dag van mijn leven.”

In het officiële verslag van Izquierdo schreef ze: “Vandaag moest ik afscheid nemen van mijn wederhelft, de liefde van mijn leven. Hij was Juan Izquierdo voor velen. Hij was Juanma voor mij. Mijn beste vriend. Mijn echtgenoot. De vader van mijn kinderen. Een deel van mij is vandaag met jou vertrokken. Je was een geweldig persoon, nobel, liefdevol en zonder kwade bedoelingen. Je was een engel op aarde en je zult een engel in de hemel zijn. Ik moet kracht vinden en doorgaan voor onze kinderen.

“Ik weet dat je tot het einde hebt gevochten en dat je alleen maar bij ons wilde zijn. Ik ga je mijn hele leven missen en ik weet dat je afwezigheid pijnlijk zal zijn bij elke stap die je zet. Je had nog zoveel meer te leven, mijn Juanma. Ik droom over de dag dat we herenigd worden en ik die glimlach van je weer zie… Ik zal altijd van je houden, krijger. Deze keer moesten we verliezen.”

Op 29 augustus hield Nacional een openbare wake op hun trainingsveld en verwelkomde honderden fans en voorbijgangers gedurende de dag. De gangen waar Izquierdo grapjes maakte met teamgenoten en stafleden waren een plek van rouw geworden. Een supporter in een Peñarol-shirt benaderde een schaars publiek dat zich buiten de faciliteit had verzameld om hun respect te betuigen. Peñarol en Nacional zijn de twee grootste clubs in Uruguay en felle rivalen. Izquierdo had de zeldzame eer om voor beide clubs te hebben gespeeld.


(Ernesto Ryan/Getty Images/Nicolas Celaya/Xinhua via Getty Images)

Nadat de heer zich een weg had gebaand door de sombere menigte en naar een geïmproviseerd gedenkteken, plaatste hij een Peñarol-kit tussen de bloemen en foto’s van Izquierdo bij de hoofdingang van het trainingsveld. De menigte applaudisseerde zachtjes. De impact van Izquierdo’s dood heeft tijdelijk meer dan een eeuw van haat tussen de twee clubs opzijgezet. Voor Izquierdo’s teamgenoten voelde het bijna onmogelijk om terug te keren naar hun dagelijkse routines.

De Uruguayaanse voetbalbond (AUF) kondigde vijf dagen van rouw af. Sommige spelers van Nacional verzamelden zich rond familie in Montevideo, anderen regelden sessies met de psycholoog van de club om te praten over wat er was gebeurd en hoe ze het konden verwerken. Toen de spelers van Nacional zich begonnen voor te bereiden op de wedstrijd van zondag tegen het in Montevideo gevestigde Liverpool FC, waar Izquierdo in 2023 tot kampioen van de competitie werd gekroond, kwam de pijn van de dood van hun teamgenoot weer naar boven.

“Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt. Het is alsof je een familielid verliest,” vertelde Nacional-aanvoerder Polenta aan verslaggevers tijdens een persconferentie. “Hij was onze teamgenoot en we brengen vaak meer tijd door met teamgenoten dan met onze eigen families. We zullen Juan voor altijd herinneren. Het is echt moeilijk om de kleedkamer binnen te lopen en hem daar niet te zien.”


(Guillermo Legaria/Anadolu via Getty Images)

Polenta herinnerde zich hoe moeilijk het voor hem was om terug te keren naar de trainingsvelden van Nacional. Hij zei dat hij er kapot van was en overwoog om definitief te stoppen met voetbal. “Ik kon niet terugkeren naar het veld. Ik had er de kracht niet voor,” zei hij. “De jongens hebben allemaal hetzelfde meegemaakt.”

Polenta is sinds de dood van de speler dicht bij Izquierdo’s familie gebleven. Hij eert zijn vriend door de familie te steunen tijdens een onvoorstelbare tragedie.

“Ik weet wat familie voor Juan betekende. Ik weet hoe hij over zijn kinderen dacht,” zei Polenta. “Ik ben nu als een broer voor hem. Maar hij is weg.”

Luis Suarez, de beste doelpuntenmaker ooit van Uruguay, kondigde vorige week zijn afscheid van het internationale voetbal aan. De week ervoor scoorde hij twee keer tijdens de 2-0 overwinning van Inter Miami op FC Cincinnati en na een goed genomen eerste doelpunt, tilde hij zijn roze Miami-tenue op om een ​​boodschap voor Izquierdo te onthullen. “Fuerza Juan” (Kracht voor Juan) stond op zijn ondershirt geschreven toen Izquierdo vocht voor zijn leven in Sao Paulo.

Suarez opende zijn afscheidsaankondiging door zijn condoleances te sturen naar de familie van Izquierdo en zei met tranen in zijn ogen: “Moge hij in vrede rusten.”

De spelers van Sao Paulo, Calleri, Giuliano Galoppo, Michel Araujo, Welington en hun aanvoerder Rafinha, voorheen van Bayern München, huurden een privéjet en reisden naar Montevideo om de wake bij te wonen. Om trieste redenen zal Sao Paulo nu voor altijd verbonden zijn met Nacional.

“Het is een heel moeilijk moment. Ik ben sprakeloos,” vertelde Rafinha aan verslaggevers buiten het hoofdkwartier van Nacional. “We wilden hier zijn omdat we hebben meegemaakt wat er is gebeurd. Het gebeurde in ons huis, in ons stadion, en we voelden het alsof het onze familie was.”


(DANTE FERNANDEZ / AFP/ Ernesto Ryan/Getty Images)

In Brazilië heeft de dood van Izquierdo het land geschokt. In heel Brazilië werden momenten van stilte gehouden toen het voetbalseizoen ononderbroken werd hervat. Toen Sao Paulo op 28 augustus Atlético Mineiro trof voor de Copa do Brasil, droeg Sao Paulo tenues met de achternaam van de Uruguayaan op de achterkant. Toch is de aanhoudende herinnering aan Izquierdo die hulpeloos op het Morumbi-veld lag, en het verdriet dat zijn jonge gezin zal doorstaan, niet snel vergeten.

“Hij had een dochter en een pasgeboren baby”, zei Coritiba hoofdcoach Jorginho tijdens zijn wekelijkse persconferentie een dag na Izquierdo’s dood. “Ik ben een grootvader. Ik kan me niet voorstellen dat ik een kind verlies”, voegde hij toe, voordat hij in tranen uitbarstte. Reacties van over de hele voetbalwereld waren te zien op sociale media, van teams en spelers over de hele wereld. Izquierdo’s verhaal, een verhaal van doorzettingsvermogen en pure liefde voor het spel, had de wereld laten zien dat voetbal nog steeds puur kan zijn.

Als 17-jarige nam Izquierdo deel aan een overheidsprogramma dat kansarme kinderen de kans bood om professioneel voetbal te spelen. Zijn moeder Sandra was huishoudster. Zijn vader Nelson was bouwvakker. Ze brachten Izquierdo groot in de bescheiden wijk Nuevo Paris in Montevideo. Daar werd zijn passie voor voetbal geboren, maar Izquierdo’s pad naar de eerste divisie van Uruguay verliep allesbehalve rechtlijnig.

“Mijn jeugd was ik de hele dag met een bal. Ik had geen mobiele telefoon. Wij hadden die luxe niet,” Izquierdo vertelde vorig jaar aan El Pais in Uruguay. “Ik had alles wat ik nodig had. Mijn vader had altijd een baan en mijn moeder zorgde voor ons. Ik liep niet rond met gaten in mijn schoenen.”


(Guillermo Legaria/Anadolu via Getty Images)

Hij sloot zich aan bij de academie van Liverpool, maar moest zijn tijd verdelen tussen trainen en werken in de bouw, samen met zijn vader. Die toewijding buiten het voetbal om, zorgde ervoor dat hij op de bank zat bij de jeugd. Zijn vader moedigde hem aan om zich op voetbal te richten, maar Izquierdo vond het niet erg om tijd met hem door te brengen als arbeider. “Ik wilde hem gewoon gezelschap houden en over het leven praten”, zei Izquierdo. Hij debuteerde in 2018 bij Cerro en werd na 32 wedstrijden gecontracteerd door Peñarol, een gigant in Uruguay. Het was een snelle opkomst voor Izquierdo, hoewel hij later een doorgewinterde speler werd en zelfs kort in Mexico speelde voor Atletico San Luis.

“Ik doe alles voor mijn familie”, zei Izquierdo.

Voetbal schaart zich achter de familie die hij achterlaat. De voorzitter van de AUF, Ignacio Alonso, vertelde verslaggevers vorige week dat ze Izquierdo’s familie de komende acht jaar het equivalent van zijn Nacional-salaris zullen betalen.


Tijdens een recent interview met het Braziliaanse outlet GloboIzquierdo’s moeder Sandra herinnerde zich de nacht dat haar zoon stierf. “Hij kwam niet thuis,” zei ze met een pijnlijke blik op haar gezicht. Het huis waar ze naar verwees, was steen voor steen gebouwd door Izquierdo en zijn vader. “(Juan) droeg zakken met zand, stenen. Hij was uitgeput van de training, maar hij at, sliep en kwam dan hier om ons te helpen het huis te bouwen.”


(NORBERTO DUARTE / AFP/Eitan ABRAMOVICH / AFP)

Juan Izquierdo wordt herinnerd als een krijger, een speler die de vechtlust belichaamde die het Uruguayaanse voetbal al decennia lang kenmerkt. Zijn tragische dood is echter een herinnering aan hoe kwetsbaar het leven kan zijn. Zeven maanden geleden vertelde Izquierdo aan Nacionals videoteam dat het team dat in 2022 een eerste divisietitel won, onder leiding van een geïnspireerde Luis Suarez, als een familie voor hem was.

“Ze zullen altijd in mijn hart blijven”, zei Izquierdo.

(Foto’s: Guillermo Legaria/Anadolu via Getty Images/Ernesto Ryan/Getty Images/DANTE FERNANDEZ/AFP/Ontwerp: Eamonn Dalton)

Related Articles

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Back to top button