NFL Coach van het Jaar, MVP en grootste verrassingen (en teleurstellingen) halverwege het seizoen
Met een record van 7-2 hebben de Washington Commanders het totale aantal overwinningen voor het volledige seizoen dat ze voor het NFL-seizoen 2024 hadden gesteld, al overschreden.
Hun hoofdcoach (Dan Quinn), aanvallende coördinator (Kliff Kingsbury) en beginnende quarterback (Jayden Daniels) verdienen allemaal aandacht voor de onderscheidingen in het middenseizoen, aangezien we het seizoen bijna halverwege beschouwen. Maar hoe verdeel je het krediet? Dat is het leuke en verhelderende deel terwijl ik mijn tussentijdse stemming doorloop voor Coach van het Jaar, MVP, Comeback Speler van het Jaar, topcoördinatoren, beste rookies, grootste verrassingen, teleurstellingen en meer.
1. Kevin O’Connell van de Minnesota Vikings is de keuze voor Coach van het Jaar in het middenseizoen.
Andy Reid en Bill Belichick zijn misschien wel de grootste coaches van deze eeuw. Reid werd voor het laatst Coach van het Jaar in 2002. Zijn team heeft dit seizoen een record van 8-0 en wint met een andere formule, maar we zijn zo geconditioneerd door zijn succes en de vindingrijkheid van Patrick Mahomes, dat Reid’s naam nauwelijks ter sprake komt. voor de onderscheiding. Misschien staat hij erboven. Belichick was van 2003 tot 2010 drievoudig winnaar, maar daarna nooit meer.
We hebben de neiging ons te concentreren op coaches die in een bepaald seizoen meer doen met minder.
O’Connell past in dat profiel. Hij is mijn keuze omdat de Vikingen hun totale winst in Vegas voor het seizoen bijna hebben geëvenaard nadat ze hun startende quarterback tijdens het voorseizoen hadden verloren door een seizoensblessure. De sorteerbare tabel hieronder laat zien dat Minnesota op de tweede plaats staat na Washington wat betreft daadwerkelijke overwinningen als percentage van de Vegas-totalen voor het volledige seizoen.
De Vikingen hebben vooral gewonnen met verdediging, maar O’Connell heeft meer gekregen dan verwacht van een Sam Darnold-quarterback-aanval. Darnold staat op de tweede plaats na Lamar Jackson en net vóór Jared Goff wat betreft explosief slagingspercentage, waarbij 22,3 procent van zijn passes meer dan 15 yards won (exclusief situaties waarin de veldpositie het behalen van zoveel yards onmogelijk maakte).
Ook sterk overwogen: Matt LaFleur van Green Bay, voor het winnen zonder zijn startende quarterback in een opnieuw bedachte stijl, terwijl hij de jongste selectie van de NFL ontwikkelde en, althans tot nu toe, zijn verdediging verbeterde met de nieuwe aangenomen coördinator LaFleur; Jim Harbaugh van de Los Angeles Chargers, voor het onmiddellijk opnieuw maken van zijn nieuwe team naar zijn evenbeeld; Dan Campbell van de Detroit Lions, voor het winnen op een complementaire manier en voor zijn visie op speelstijl.
2. Lamar Jackson is mijn MVP in het middenseizoen. Dit is wat er anders is aan zijn spel.
Jackson heeft 20 touchdownpassen met twee onderscheppingen voor de hoogste aanval van de NFL op basis van totale EPA, EPA per spel en slagingspercentage. Hij leidt de competitie wat betreft passerrating (120,7), EPA per passplay (0,35), quarterback EPA bij passes/rushes (107,9) en explosief slagingspercentage (23,3 procent).
Veel meer dan in het verleden winnen de Ravens (6-3) vanwege hun hoog gewaardeerde aanval en ondanks hun verdedigings-/speciale teams, die op de 30e plaats staan in de gecombineerde EPA. Dit maakt de bijdragen van Jackson waardevoller voor het teamsucces.
Het onderstaande diagram toont de EPA per wedstrijd voor passplays en rushes/scrambles voor Jackson, Washington’s Daniels, Buffalo Bills’ Josh Allen en Detroit’s Goff. Ik heb ook de gemiddelden voor het volledige seizoen van Jackson opgenomen toen hij de prijs in 2023 won, en de tien MVP-quarterbacks daarvoor. Jacksons productie dit seizoen overtreft ze allemaal en verviervoudigt bijna zijn tempo ten opzichte van 2023, toen er vanuit statistisch oogpunt geen duidelijke MVP was.
Jackson heeft eerder genoten van geweldige seizoenen als tweevoudig MVP. Toen we keken wat er dit jaar anders zou kunnen zijn, en of het hem zou kunnen helpen succes in de play-offs te behouden, kwam één gebied naar voren als mogelijkheid.
Jackson neemt minder zakken als de verdediging van de tegenstander blitz. Hij heeft dit seizoen slechts vier zakken gepakt in 96 passplays (4,3 procent) tegen de blitz, vergeleken met 18 zakken in 185 van dergelijke plays (10,3 procent) vorig seizoen. Zijn explosieve slagingspercentage voor de blitz (25 procent) is een hoogtepunt in zijn carrière.
Zou Jackson het spel efficiënter kunnen verwerken als ervaren speler in zijn tweede seizoen in een nieuwe aanval? Dat is mogelijk. Hij zette vergelijkbare indrukwekkende cijfers neer tegen de blitz tijdens zijn MVP-seizoen van 2019: 24 touchdowns, twee onderscheppingen en negen zakken in 138 passplays (6,8 procent). Dat seizoen en dit komen veel meer overeen dan zijn MVP-seizoen van 2023.
GA DIEPER
NFL MVP-kansen: Allen en Jackson blijven strijden om de eerste plaats
3. De verdedigingscoördinator van Los Angeles Chargers, Jesse Minter, is een duidelijke keuze voor de beste verdedigingsassistent.
Er zijn hier veel goede kandidaten. Brian Flores van de Vikingen en Vance Joseph van de Denver Broncos verdienen vermelding. Vic Fangio uit Philadelphia zal iemand zijn om naar te kijken naarmate het seizoen van de Eagles vordert. De verdediging van de Lions heeft een sprong gemaakt onder Aaron Glenn, terwijl de Packers tot nu toe goede resultaten hebben geboekt met Jeff Hafley als defensieve coördinator.
Minter valt op omdat hij onmiddellijk de grootste defensieve ommekeer van de NFL op jaarbasis heeft teweeggebracht, waardoor de 28e verdediging op basis van EPA per spel – zowel vorig seizoen als de voorgaande vier – dit seizoen tot en met week 9 de nummer 1-eenheid is geworden. In de voorgaande drie seizoenen stonden de Chargers niet hoger dan de 25e plaats na acht wedstrijden of gedurende een volledig seizoen, ondanks het feit dat ze een verdedigende hoofdcoach hadden in Brandon Staley.
Vanuit statistisch oogpunt is het alsof Minter de verdediging van de Ravens, die hij van 2017 tot 2020 hielp coachen voordat hij als coördinator bij Vanderbilt en Michigan diende, heeft ingepakt en naar Los Angeles heeft gebracht.
De onderstaande tabel laat zien dat de verdediging van de Chargers dit seizoen 11,4 EPA per wedstrijd beter wordt, de beste in de competitie, terwijl de verdediging van de Ravens 11,7 EPA per wedstrijd slechter is, de grootste daling op jaarbasis.
4. De offensieve coördinator van de Washington Commanders, Kliff Kingsbury, is een duidelijke keuze voor de beste offensieve assistent.
Daniels verdient veel lof voor Washington’s jaar-op-jaar verbetering op aanvalsvlak, maar de manier waarop Kingsbury hem heeft ingezet valt op. Hij heeft een overdreven passgerichte aanval genomen en er een evenwichtige aanval van gemaakt, met spectaculaire resultaten.
De onderstaande tabel laat zien dat de aanval van de Commanders met 16 EPA per game verbetert, veruit de grootste sprong op jaarbasis.
Het is opmerkelijk dat de New York Jets als tweede op de lijst staan tijdens een seizoen waarin hun aanvallende coördinator, Nathaniel Hackett, werd vervangen door Todd Downing (de aanwezigheid van Aaron Rodgers speelt daar een grote rol in, ook al is hij inconsistent). Maar de Jets staan sinds 2000 op de 506e plaats van de 798 teams wat betreft drive-scores (31,3 procent). De Commanders staan op de eerste plaats op die lijst met een percentage van 60,7 procent. Het volgende team waren de Chiefs van 2018 met 52,9 procent.
Er zijn nog enkele andere sterke kandidaten. Liam Coen van de Tampa Bay Buccaneers en Todd Monken van de Ravens zijn beide leidende overtredingen die vorig seizoen solide waren, en aanzienlijk beter in 2024. Ben Johnson van de Lions heeft een van de twee overtredingen met een gemiddelde van bijna 31 punten per wedstrijd (die van Baltimore is de andere ). Zac Robinson uit Atlanta werkt samen met quarterback Kirk Cousins om de aanval van de Falcons om te keren. Kingsbury onderscheidt zich door de historische productie met een beginnende quarterback.
5. Er is geen speler in de NFL die lijkt op mijn keuze voor Defensieve Speler van het Jaar.
We zullen hier vijf individuele spelerprijzen doornemen, te beginnen aan de defensieve kant.
• Defensieve Speler van het Jaar: Dexter Lawrence II, New York Giants. Lawrence is een neustakel van 1,80 meter en 340 pond met negen zakken in negen wedstrijden, tweemaal zijn totaal voor het volledige seizoen vanaf 2023, toen hij als negende eindigde bij het stemmen voor de prijs.
Hoewel defensieve tackles drie van de eerste vier DPOY-prijzen wonnen (geïntroduceerd in 1971), waaronder tweemaal ‘Mean’ Joe Greene begin jaren zeventig, paste geen enkele in het profiel van Lawrence vanuit het oogpunt van grootte. Aaron Donald (280 pond) is de enige verdedigingsuitrusting die de prijs sinds 2000 heeft gewonnen. Cortez Kennedy, Dana Stubblefield en Warren Sapp wonnen hem in de jaren negentig, allemaal met een gewicht van de onderste 300.
• Aanvallende Speler van het Jaar: Derrick Henry, Ravens. Henry heeft een gemiddelde van 6,3 yards per carry en heeft een voorsprong van 1.052 yards in de competitie, wat hem op 30-jarige leeftijd op 1.987 yards brengt. Dat zou Tiki Barber’s NFL-record voor één seizoen breken voor het haasten van yards in een seizoen op 30-jarige leeftijd of ouder. Barber haastte zich naar 1.860 yards in een seizoen van 16 wedstrijden in 2005, goed voor een gemiddelde van 116,3 per wedstrijd (Henry’s gemiddelde is 116,9).
• Aanvallende Rookie van het Jaar: Daniëls, Commandanten. Daniels’ prestatie als een hoogproductieve quarterback voor een winnend team onderscheidt hem van Las Vegas Raiders tight end Brock Bowers, Giants-ontvanger Malik Nabers en Jacksonville Jaguars-ontvanger Brian Thomas Jr.
• Defensieve Rookie van het Jaar: Jared Verse, Los Angeles Rams. Verse leidt alle rookies in zakken (3 1/2), druk (39) en tackles voor verliezen die geen zakken waren (zes). Naast zijn 33 tackles heeft Verse ook 24 plays toen hij de eerste verdediger was die contact maakte met een baldrager. Dat zijn er negen meer dan welke andere rookie dan ook (teamgenoot Braden Fiske staat tweede in deze categorie, evenals wat betreft zakken en druk onder de rookies).
GA DIEPER
Welke draftkeuzes voor 2024 doen het goed? Ons NFL-middenseizoen All-Rookie-team
• Comebackspeler van het jaar: Kirk Neven, Valken. Cousins verslaat Rodgers en Joe Burrow om verschillende redenen. Hij ligt voor op Rodgers, die eveneens terugkeert van een gescheurde achillespees, omdat hij dit seizoen consistenter heeft geproduceerd. Hij ligt voor op Burrow omdat hij ouder is en terugkeert van een ernstiger blessure.
6. Ik sluit af met een paar van de grootste verrassingen en teleurstellingen.
Aangename verrassingen die nergens anders vermeld worden:
• De Arizona Cardinals leiden de NFC West met een record van 5-4 na een periode van vijf weken waarin ze de 49ers, Chargers, Dolphins en Bears versloegen toen de startende quarterbacks van al die teams gezond waren.
• Mike Tomlin en Sean Payton, twee Super Bowl-winnende coaches die dit seizoen steeds meer onder de loep worden genomen, waarbij hun teams in de play-offs van de AFC spelen ondanks de onzekerheid van de quarterback, terwijl de Bengals, Jets, Dolphins, Browns en Jaguars aan de buitenkant staan en naar binnen kijken.
• De aanval van de Tampa Bay Buccaneers wordt beter met Coen als coördinator en speelt bijzonder goed in de regen in Kansas City tegen een taaie Chiefs-verdediging zonder receivers Mike Evans of Chris Godwin te starten.
• De Chiefs staan op nummer 1 wat betreft slagingspercentage bij overtredingen tot en met week 8, ondanks dat Mahomes tot dat moment in het seizoen meer onderscheppingen dan touchdowns had
• Josh Allen is op weg naar een carrière hoog in EPA per pass-spel met een opnieuw geconfigureerd Bills-ontvangstkorps en een beetje geluk op het onderscheppingsfront.
Teleurstellingen die nergens anders vermeld zijn:
• De Bears struikelen op meerdere niveaus in hun eerste seizoen met quarterback Caleb Williams: ze geven op kritieke momenten uitschieters op om wedstrijden te verliezen (Wees gegroet in Washington, 53 meter touchdown voor rust in Arizona); moeite hebben om Williams te ondersteunen vanuit personeels- en planoogpunt; en coach Matt Eberflus die onderweg moeite heeft om authentiek verantwoordelijk te klinken.
GA DIEPER
Beste en slechtste coachingbeslissingen van NFL Week 9: Cardinals OC Drew Petzing is Bears te slim af
• De Jaguars staan op de 32e plaats in de defensieve EPA per actie na het ontslaan van defensieve coördinator Mike Caldwell, wiens eenheid vorig seizoen op de 11e plaats eindigde. De vervanger van Caldwell, Ryan Nielsen, leek vorig seizoen in Atlanta meer te doen met minder, toen de Falcons op de tiende plaats stonden, wat de verrassing in Jacksonville nog groter maakte.
• De aanval van de Dolphins stopte zelfs maar een klein beetje toen Tua Tagovailoa geblesseerd raakte, hetzij vanwege coaching of personeel of een combinatie van beide, terwijl de Packers doorgingen met de nieuw verworven back-up Malik Willis.
• De Seattle Seahawks leiden de competitie wat betreft passpogingen en staan op de tweede plaats qua passfrequentie, terwijl hun aanvalslinie en/of blokkeringsplannen voortdurend wankelen, waardoor quarterback Geno Smith 153 keer onder druk werd gezet, de meeste in de competitie.
• De 49ers missen Christian McCaffrey in de eerste helft van het seizoen nadat hij hem als twijfelachtig had aangemerkt in het blessurerapport van week 1.
• Aidan Hutchinson loopt een seizoensblessure op tijdens een speciaal seizoen voor hem en mogelijk ook voor de Lions.
Het verhaal van de grootste spelers in de geschiedenis van de NFL. In 100 meeslepende profielen rechtvaardigen topvoetbalschrijvers hun selecties en onthullen ze daarbij de geschiedenis van de NFL.
Het verhaal van de grootste spelers in de geschiedenis van de NFL.
(Foto van Kevin O’Connell: Naomi Baker / Getty Images)
