Britse vrouwen vrijgesproken na veroordeeld of beschuldigd te zijn van ‘moorden’
Lucy Letby, voormalig neonatologieverpleegkundige, zit vast en is veroordeeld tot 15 keer levenslang voor de moord en poging tot moord op 14 baby’s. Ze zal in de gevangenis sterven.
De 34-jarige ‘Engel des Doods’ behoort tot de ‘hele-leven’-club van de meest kwaadaardige vrouwelijke moordenaars van Groot-Brittannië. Dat betekent dat ze nooit meer het daglicht zal zien.
In een nieuwe poging om vrij te komen nadat haar veroordelingen in mei door het Hof van Beroep niet vernietigd konden worden, heeft Letby echter een nieuw juridisch team ingehuurd.
Er zal nu een verzoek worden ingediend bij de Criminal Cases Review Commission, die zal betogen dat Letby’s zaak terugverwezen moet worden naar het Hof van Beroep, aldus haar advocaat Mark McDonald.
Deskundigen, waaronder Richard Gill, statisticus van Cambridge University, hebben haar overtuigingen eerder al in twijfel getrokken.
Hij hielp bij de vrijlating van een andere kinderverpleegkundige, Lucia de Berk, die in 2003 door een Nederlandse rechtbank tot levenslang was veroordeeld nadat ze schuldig was bevonden aan de moord op zeven patiënten en poging tot moord op nog eens drie anderen.
LEES MEER OVER LUCY LETBY
Er werd vastgesteld dat ze onterecht was veroordeeld en in 2010 werd ze vrijgelaten uit de gevangenis, nadat ze zes en een half jaar van haar straf had uitgezeten.
Gill, 72, vertelde The Sun over Letby: “Ik wed dat ze onschuldig is.
Het is erg moeilijk om een ​​veroordeling ongedaan te maken, vooral als de zaak al een keer eerder bij het hof van beroep is geweest, en deze zaak is nog niet behandeld.
Rachel Fletcher, hoofd van de afdeling Criminaliteit en Regelgeving bij advocatenkantoor Slater Heelis
“Als ze dit artikel leest, is mijn boodschap aan Lucy: ‘Het kan even duren, maar we gaan je eruit halen’.”
En de recente suggestie dat Letby het slachtoffer zou kunnen zijn van een enorme gerechtelijke dwaling, zou de focus zijn van een nieuwe Netflix-documentaire. Er wordt beweerd dat de documentaire Letby’s “verdediging en standpunt” zal laten zien, een kwellend vooruitzicht voor de families van de slachtoffers.
Volgende week dinsdag begint in Liverpool een openbaar onderzoek naar de gebeurtenissen in het Countess of Chester Hospital na de veroordeling van Letby.
Rachel Fletcher, hoofd van de afdeling Criminaliteit en Regelgeving bij advocatenkantoor Slater Heelis, zegt dat een nieuw beroep van Letby problemen kan opleveren:
“In het geval van Lucy Letby, waar iedereen gebiologeerd door was, heeft ze al een keer beroep aangetekend.
“De gronden voor dat beroep waren dat de juryleden mogelijk niet zeker waren van haar schuld, dat de rechter in eerste aanleg de jury ten onrechte instructies had gegeven over juridische punten en dat de wetenschappelijke basis voor de vervolging op meerdere manieren onjuist was.
“Al deze argumenten werden verworpen.
“Het is heel moeilijk om een ​​veroordeling ongedaan te maken, vooral als de zaak al een keer eerder voor het hof van beroep is geweest, zoals in deze zaak.”
Het lijkt onwaarschijnlijk dat Letby ooit zou kunnen worden vrijgesproken na zo’n langdurig onderzoek en proces.
Bij andere Britse vrouwen is dit echter al eerder gebeurd.
In dit artikel bekijken we enkele van de grootste zaken in het land, waarbij het ging om vrouwen die werden veroordeeld of beschuldigd van moord, maar van wie de namen later werden gezuiverd…
‘Gekauwd en uitgespuugd’
Verpleegster Rebecca Leighton werd aanvankelijk beschuldigd van de moordpartij van Victorino Chua en bracht zes weken in de gevangenis door voordat ze werd vrijgesproken.
In 2011 kregen patiënten in het Stepping Hill Hospital in Stockport, Manchester, last van onverwachte hypoglycemische aanvallen en in juli van dat jaar werd Rebecca gearresteerd op verdenking van moord.
Chua werd later schuldig bevonden aan twee moorden en 31 andere aanklachten met betrekking tot de vergiftiging van patiënten. In september 2011 werd Rebecca vrijgelaten en werden alle aanklachten ingetrokken.
In een gesprek met The Mirror zei ze: “Het was zo’n verschrikkelijke tijd. Ik werd er ten onrechte in meegezogen, opgegeten en uitgespuugd.
“Ik zal dit nooit helemaal achter me kunnen laten.”
De aanklachten waarvan Letby volledig is veroordeeld
Kind A, beschuldiging van moord. De Kroon zei dat Letby intraveneus lucht in de bloedbaan van de babyjongen injecteerde. TEL 1 SCHULDIG.
Kind B, beschuldiging van poging tot moord. De Kroon zei dat Letby probeerde het babymeisje, de tweelingzus van Kind A, te vermoorden door lucht in haar bloedbaan te injecteren. TEL 2 SCHULDIG.
Kind C, beschuldiging van moord. Aanklagers zeiden dat Letby lucht via een voedingssonde in de maag van de babyjongen perste. TEL 3 SCHULDIG.
Kind D, beschuldiging van moord. De Kroon zei dat er intraveneus lucht in het babymeisje werd gespoten. TEL 4 SCHULDIG.
Kind E, beschuldiging van moord. De Kroon zei dat Letby de tweelingbaby vermoordde met een injectie van lucht in de bloedbaan en ook opzettelijk bloedingen bij de baby veroorzaakte. TEL 5 SCHULDEN.
Kind F, beschuldiging van poging tot moord. Volgens aanklagers heeft Letby de tweelingbroer van Kind E vergiftigd met insuline. TEL 6 SCHULDEN.
Kind G, drie beschuldigingen van poging tot moord. De Kroon zei dat Letby het meisje als doelwit had gekozen door haar te veel melk te geven en lucht in haar voedingssonde te duwen. TEL 7 SCHULDIG, TEL 8 SCHULDIG, TEL 9 NIET SCHULDIG.
Kind H, twee beschuldigingen van poging tot moord. Aanklagers zeiden dat Letby de zorg voor het babymeisje op een of andere manier saboteerde, wat leidde tot twee ernstige zuurstofdesaturaties. AANTEKENING 10 NIET SCHULDIG, AANTEKENING 11 JURY KON GEEN UITSPRAAK MAKEN.
Kind I, beschuldiging van moord. Het Openbaar Ministerie zei dat Letby het meisje bij de vierde poging had gedood en haar lucht had gegeven en haar had overvoed met melk. TEL 12 SCHULDEN.
Kind J, beschuldiging van poging tot moord. Er werd geen specifieke vorm van schade vastgesteld door het Openbaar Ministerie, maar ze zeiden dat Letby iets deed waardoor het meisje instortte. TEL 13 JURY KON GEEN UITSPRAAK MAKEN.
Kind K, aanklacht van poging tot moord. Het OM zei dat Letby het meisje in gevaar bracht door opzettelijk een beademingsbuis los te maken. TEL 14 JURY KON GEEN UITSPRAAK MAKEN TIJDENS HET OORSPRONKELIJKE PROCES, NU SCHULDIG NA HERHAALD PROCES
Kind L, beschuldiging van poging tot moord. De Kroon zei dat de verpleegster de tweelingbabyjongen vergiftigde met insuline. TEL 15 SCHULDEN.
Child M, beschuldiging van poging tot moord. Aanklagers zeiden dat Letby lucht in de bloedbaan van Child L’s tweelingbroer injecteerde. TEL 16 SCHULDIG.
Kind N, drie beschuldigingen van poging tot moord. De Kroon zei dat Letby trauma toebracht aan de keel van de babyjongen en hem ook lucht in de bloedbaan injecteerde. AFDELING 17 SCHULDIG, AFDELING 18 JURY KON GEEN UITSPRAAK MAKEN, AFDELING 19 JURY KON GEEN UITSPRAAK MAKEN.
Child O, beschuldiging van moord. Aanklagers zeggen dat Letby de drielingjongen aanviel door hem lucht in te spuiten, hem te veel melk te geven en zijn lever te verwonden met “ernstig geweld”. TEL 20 SCHULDEN.
Child P, beschuldiging van moord. Aanklagers zeiden dat de verpleegster de drielingbroer van Child O als doelwit had gekozen door hem te veel melk te geven, lucht in te spuiten en zijn beademingsbuis los te maken. TEL 21 SCHULDIG.
Kind Q, beschuldiging van poging tot moord. De Kroon zei dat Letby de babyjongen met vloeistof en mogelijk lucht injecteerde via zijn voedingssonde. TEL 22 JURY KON GEEN UITSPRAAK MAKEN.
‘Schandalige gerechtelijke dwaling’
Ze stierf in 2007 op 42-jarige leeftijd aan een natuurlijke dood. Daarvoor zat de Britse moeder Sally Clark drie jaar van haar levenslange gevangenisstraf uit, nadat ze door de Chester Crown Court was veroordeeld voor de moord op haar twee babyzoontjes.
De advocaat werd schuldig bevonden aan het wurgen van de 11 weken oude Christopher in 1996 en het doodschudden van de 8 weken oude Harry in het huis waar zij met haar man Stephen woonde in 1998.
In 2003 werd ze echter na een hoger beroep vrijgelaten. Drie rechters oordeelden uiteindelijk dat haar veroordeling ‘onveilig’ was.
Sally had altijd volgehouden dat haar kinderen waren overleden aan het wiegendoodsyndroom.
Nadat Sally’s familie haar dood had bekendgemaakt, zei ze in een verklaring: “Helaas is ze nooit helemaal hersteld van de gevolgen van deze verschrikkelijke gerechtelijke dwaling.
“Sally was een liefdevolle en getalenteerde echtgenote, moeder, dochter en vriendin.”
Zes jaar gevangenisstraf
Donna Anthony uit Yeovil, Somerset, bracht meer dan zes jaar in de gevangenis door voor de moord op haar 11 maanden oude dochter Jordan en haar vier maanden oude zoon Michael.
Ze beweerde dat hun dood het gevolg was van wiegendood, maar werd in 1998 veroordeeld tot levenslang omdat ze de meisjes had gewurgd.
Haar proces bij de Bristol Crown Court was grotendeels gebaseerd op bewijs van kinderarts Professor Roy Meadow, wiens bewijs in andere zaken, waaronder die van Sally Clark, later werd ontkracht.
Na haar veroordeling scheidde haar man, die getuige was in de zaak van de aanklager, van haar. Haar moeder stierf terwijl zij in de gevangenis zat.
‘Een levende hel’
Voormalig winkelbediende Angela Cannings werd in 2002 veroordeeld voor de moord op twee van haar kinderen.
Ze kreeg een levenslange gevangenisstraf nadat ze schuldig werd bevonden aan het wurgen van Matthew, 18 weken oud, in 1999 en de zeven weken oude Jason in 1991.
Haar eerste kind, Gemma, stierf in 1989, maar er werd geen aanklacht ingediend in verband met haar dood.
Ze zat 18 maanden in de gevangenis voordat ze in december 2003 in hoger beroep werd vrijgelaten.
De verdediging van mevrouw Cannings beweerde dat de deskundige van het Openbaar Ministerie, kinderarts professor Sir Roy Meadow, “misleidende” verklaringen had afgelegd waarin stond dat drie gevallen van wiegendood in dezelfde familie “zeer, zeer zeldzaam” waren.
Nadat de veroordeling was vernietigd, zei ze: “De afgelopen vier jaar waren een hel, maar vandaag is er eindelijk gerechtigheid geschied en is mijn onschuld bewezen.
“Ik wil nu graag naar huis gaan en de moeder zijn van onze kostbare dochter.”
Vrijgesproken van moord
Drie baby’s van apotheker Trupti Patel, die allemaal jonger waren dan drie maanden, raakten plotseling bewusteloos en overleden bij afzonderlijke incidenten tussen 1997 en 2001.
Ze werd echter vrijgesproken van moord nadat een jury van tien mannen en één vrouw bij de rechtbank in Reading mevrouw Patel vrijsprak van de drie aanklachten na een proces van zes en een halve week.
Ze werd ervan beschuldigd haar twee zoontjes, Amar en Jamie, en haar dochtertje Mia te hebben vermoord.
Ze werd gearresteerd na de dood van Mia, maar bleef volhouden dat ze onschuldig was. Ze bleef volhouden dat ze haar baby’s niet had gewurgd of hun ademhaling had beperkt door op hun borst te knijpen.