De GCSE-examens van mijn zoon stinken, ik heb £1.000 betaald aan bijlesdocenten, ik wil niet dat hij afhankelijk wordt van uitkeringen
Het is GCSE-dag in het Verenigd Koninkrijk. Maar wat als jouw kleine schat niet de cijfers haalt die hij/zij (of jij) wilde?
Dat is wat er gebeurde met de 50-jarige moeder Jane uit Bucks, die zich vandaag ‘vernederd’ voelde door de uitslag van haar zoon en niets anders voelde dan schaamte.
2
Jane heeft zich nu opengesteld voor Fabulous in deze brandende bekentenis:
TOEN ik vanmorgen zag hoe mijn zoon Tom zijn GCSE-resultaten presenteerde, voelde ik een golf van verwachting en opwinding. Ik wist dat al ons harde werk beloond zou worden en dat hij op weg was om arts of advocaat te worden.
Dat was zijn – en mijn – droom.
De urenlange, kostbare bijles en herhalingslessen, waarbij ik boven hem stond en hem hielp met het periodiek systeem en de werken van Shakespeare, zouden eindelijk hun vruchten afwerpen.
Ik kon niet wachten om de rij met negens te zien – of A*s zoals ze vroeger werden genoemd.
Moeders schrik
Maar in plaats van in de lucht te springen toen hij het papier openvouwde, zag hij er geschokt uit.
Ik pakte de resultaten uit zijn hand om te zien wat er mis was. En een huiveringwekkende golf van schok en ongeloof overviel me… Ik kon niet geloven wat ik las.
Mijn zoon, die volgens zijn proefexamens voor alle vakken negens (A’s) en achten (A’s) had gehaald, was feitelijk gezakt.
In plaats daarvan kreeg hij (C’s) en vijven (B’s).
Zijn – en mijn – dromen over geneeskunde en rechten leken opeens ver weg. Ik had afschuwelijke visioenen van hem die een beroep deed op een werkloosheidsuitkering.
Ik weet dat hij niet het enige kind is dat dit heeft meegemaakt – de cijfers zijn in het hele land gedaald – maar ik kan het niet helpen dat ik me gekwetst, vernederd en beschaamd voel.
Ik dacht dat ik mijn familie en vrienden zou bellen en zou opscheppen: ‘Oh, Tom heeft alleen maar negens!’, maar dat ging niet meer gebeuren.
En om het nog erger te maken, gingen we naar school om zijn resultaten op te halen, ervan overtuigd dat hij grote dingen zou bereiken.
Andere moeders en vaders vierden de prestaties van hun zoon of dochter. Overal om me heen sloegen vaders hun zoons op de rug en veegden moeders hun tranen van geluk weg.
Ik gaf Tom een vluchtige knuffel en zwaaide toen naar de andere moeders. Ik zei dat ik te laat was voor mijn werk, maar eigenlijk schaamde ik me om met ze te praten.
Tom en ik vluchtten naar de auto en toen we thuiskwamen huilde ik. Ik voelde me schuldig – ik had mijn jongen moeten steunen – maar ik kon er niets aan doen.
We raakten aan de praat en ik kon het niet laten om hem te vertellen dat ik teleurgesteld was, hoewel ik wist dat hij dat ook was.
“Het was de druk van de dag,” zei hij. “Het zijn gewoon GCSE’s. Ik zal het beter doen. Je begrijpt de stress die ik voelde niet.”
Het punt is dat het allemaal niet logisch is. Tom is geen ondeugende puber die spijbelt van school, vapet achter de fietsenstalling en niet heeft geleerd.
In plaats daarvan studeerden we, mede dankzij mijn positieve instelling, elke avond.
De afgelopen twee jaar betaalde ik £350 per maand voor een tutor. Hij heeft proefexamens voor GCSE gedaan en extra werk.
Belangrijkste GCSE-resultaten in één oogopslag:
- 21,8 procent van de inzendingen kreeg een cijfer 7/A of hoger, een lichte daling ten opzichte van de 22,0 procent van vorig jaar
- 25,6 procent van de meisjes behaalde een 7/A, vergeleken met 19,8 procent van de jongens
- 1.270 slimmeriken behaalden allemaal een 9/A*, en 145 behaalden een perfect totaal in meer dan 11 vakken
- Wetenschap bleef het populairste vak, waarbij bedrijfskunde de grootste stijging liet zien
- Er werden meer dan 372.000 Tech Award-certificaten uitgereikt, met als populairste onderwerpen Vrije tijd, Reizen en Toerisme
Toen hij slechte cijfers haalde, liet ik hem een excuusbrief schrijven.
Dus ik vertelde hem, terwijl ik mijn tranen probeerde te bedwingen: “Tom, dit slaat nergens op.
“We studeerden elke avond. Jullie hadden tutors. Ik ga zeker klagen bij de school.”
“Waarom zou ik de moeite nemen? Er is altijd een volgende keer,” zei hij, met een houding die mij woedend maakte.
Vervolgens bood hij zijn excuses aan omdat hij mij had teleurgesteld en beloofde hij dat hij het veel beter zou doen tijdens zijn A-levels, die in september beginnen.
Hij is geschokt, maar niet beschaamd of geschokt zoals ik.
Ik ging naar mijn slaapkamer om te proberen mijn woede, frustratie en gevoel van verraad te verwerken. Ik was geschokt. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik was verdoofd door teleurstelling en bezorgdheid.
Hoop is verbrijzeld
Ik had zulke hoge verwachtingen van Tom en vind dat hij zichzelf, zijn familie en mij tekort heeft gedaan.
Ik heb de hele ochtend telefoontjes en sms’jes van mensen die zijn uitslagen wilden weten of die opschepten over hun supersterzoon of -dochter, moeten ontwijken.
Hij had altijd goede cijfers gehaald en ik had nooit rekening gehouden met andere dingen dan de hoogste cijfers die hij kon halen. Slechte resultaten speelden geen enkele rol in de vergelijking.
Ik groeide op in een wijk waar het niet als ‘cool’ of goed werd beschouwd om het goed te doen op school.
In plaats van te spijbelen, was ik een echte stugge leerling en werd ik erom gepest.
Ik was altijd de beste van de klas, en mijn man ook.
Het heeft geloond. We hebben een geweldige baan, een mooi huis en kunnen met de kinderen op vakantie naar het buitenland.
Wij hebben onze kinderen, en ook Tom, ervan overtuigd dat goede cijfers de enige manier zijn om het in de echte wereld te redden.
Ik heb mensen zichzelf wijsgemaakt dat slechte resultaten prima zijn, en dat het niet zo had moeten zijn.
Voor mij zijn dit ‘woke-smoesjes’ of excuses van Generatie Z die niet genoeg hun best doen.
De opkomst van de zelfgenoegzame moeder
Toen ik met een superzelfverzekerde moeder sprak en Toms resultaten vertelde, veranderde haar toon meteen.
“Oh jee. Arme jij,” zei ze, haar stem was getint met een gevoel van verdriet.
Ik weet dat mijn gevoel van eigenwaarde nauw verbonden is met de schoolprestaties van mijn kinderen.
Ik ben een strenge moeder en dat is niet voor niets. Ik wil het allerbeste voor mijn kinderen en in mijn hoofd doen alleen de beste cijfers dat.
Mijn man zegt dat ik ouderwets ben. Hij heeft me af en toe verteld dat ik Tom te veel onder druk zet en dat ik erop moet vertrouwen dat hij het goed zal doen.
GCSE’s – uw vragen beantwoord
Hoe verschillen GCSE-cijfers in het Verenigd Koninkrijk?
In Engeland worden GCSE-examens beoordeeld met een numeriek systeem van 9 tot 1 in plaats van een systeem van A* tot G, waarbij 9 het hoogste cijfer is.
Een cijfer 7 of hoger staat ongeveer gelijk aan een A of hoger, terwijl een cijfer 4 of hoger – wat wordt beschouwd als een ‘standaard voldoende’ – ongeveer gelijk staat aan een C of hoger.
Prestatiegegevens van de overheid laten echter het percentage leerlingen op een school zien dat een cijfer 5 of hoger heeft behaald voor zowel Engels als wiskunde. Dat komt ongeveer overeen met een hoog cijfer C of laag cijfer B.
In 2017 werd in Engeland begonnen met de invoering van het numerieke beoordelingssysteem. In 2020 werden alle vakken beoordeeld op basis van cijfers.
In Noord-Ierland gebruikt de Raad voor Curriculum, Examens en Beoordeling een schaal met negen categorieën: A* t/m G, inclusief een C*.
In Wales is de traditionele schaal met acht categorieën, A*-G, behouden.
Schotland hanteert een ander kwalificatiesysteem en leerlingen kregen hun uitslag van de nationale 5-examens op 6 augustus.
Hoe verschillen de verschillende beoordelingsmethoden?
In Engeland verwacht Ofqual dat de GCSE-resultaten dit jaar “grotendeels vergelijkbaar” zullen zijn met die van vorig jaar, toen de cijfers weer op het niveau van vóór de pandemie lagen.
In Wales en Noord-Ierland hebben de examencommissies aangegeven dat ze deze zomer willen terugkeren naar het niveau van vóór de pandemie. Dat is een jaar later dan in Engeland.
Dit volgt nadat Covid-19 in 2020 en 2021 leidde tot een stijging van de hoogste GCSE-cijfers, waarbij de resultaten gebaseerd waren op beoordelingen door docenten in plaats van op examens.
Maar vorige week overtrof het aantal A-level-studenten in Engeland, Wales en Noord-Ierland dat de hoogste cijfers kreeg, de niveaus van vóór de pandemie.
Sir Ian Bauckham, hoofd toezichthouder bij Ofqual, zei dat de normen gehandhaafd bleven en dat eventuele veranderingen “grotendeels te danken waren aan het vermogen van de groep”.
Is er deze zomer iets gedaan om leerlingen te ondersteunen bij het afleggen van GCSE-examens?
De meeste leerlingen die deze zomer hun GCSE-examens deden, zaten in het zevende leerjaar toen de scholen sloten na de nationale lockdown in 2020.
In Engeland kregen leerlingen formules en vergelijkingen bij hun GCSE-examens wiskunde, natuurkunde en gecombineerde natuurkunde-examens, om rekening te houden met de verstoring van hun middelbare school door de pandemie.
Vorig jaar zijn de examenhulpmiddelen ook al aan de leerlingen verstrekt, maar naar verwachting zijn ze pas in 2025 beschikbaar.
In Wales bevatten de GCSE-examens voor wiskunde en natuurwetenschappen relevante formules in de papieren, maar deze stonden er al vóór de pandemie.
Afgelopen zomer kregen veel GCSE-studenten in Wales en Noord-Ierland vooraf informatie over de onderwerpen die ze in hun examens konden verwachten, maar dit jaar was dat niet het geval.
Wat kunnen studenten doen als ze niet tevreden zijn met hun resultaten?
Leerlingen wordt geadviseerd om contact op te nemen met hun favoriete school of college om te vragen of zij flexibeler kunnen zijn met de toelatingseisen als ze net hun cijfers hebben gemist.
In Engeland kan een student die niet tevreden is met zijn cijfer, ook aan zijn school of college vragen om de examencommissie te vragen de beoordeling te herzien.
Als er na de beoordeling nog steeds bedenkingen zijn, kan de student bij zijn/haar school of college in beroep gaan tegen de uitslag.
Studenten kunnen er ook voor kiezen om een GCSE-examen opnieuw af te leggen in de zomer van het daaropvolgende schooljaar als ze niet tevreden zijn met hun resultaten.
Vanaf dit najaar kunnen leerlingen hun GCSE-examens Engels en wiskunde opnieuw doen.
In Engeland is het een vereiste dat leerlingen die niet minimaal een 4 hebben gehaald voor hun GCSE-vakken Engels en/of wiskunde, de vakken opnieuw moeten volgen tijdens hun post-16e-onderwijs.
Studenten krijgen financiering om wiskunde en/of Engels opnieuw te doen totdat ze een GCSE-cijfer van 9 tot 4 halen.
Leerlingen met een cijfer 2 of lager kunnen studeren om te slagen voor functionele vaardigheden op niveau 2 of om te slagen voor een GCSE-cijfer 9 tot en met 4.
Hebben leerlingen op scholen die last hadden van afbrokkelend beton extra hulp gekregen?
Cijfers van het Department for Education (DfE) tonen aan dat 234 onderwijsinstellingen in Engeland zijn geïdentificeerd als instellingen met Raac in hun gebouwen. Hiervan zijn er 94 vermeld als middelbare scholen of all-through staatsscholen.
De Joint Council for Qualifications (JCQ) zei dat er geen “speciale aandacht” wordt gegeven aan kandidaten die op het moment van de beoordeling tijdelijk ziek zijn, een blessure hebben opgelopen of een andere gebeurtenis hebben meegemaakt die buiten hun controle viel. Er wordt geen “speciale aandacht” gegeven aan kandidaten die gedurende het jaar te maken hebben gehad met verstoring van het onderwijs en de leerprestaties vanwege RAAC.
Maar dit jaar hebben examencommissies langere deadlines voor cursuswerk aangeboden aan scholen en hogescholen die moeite hadden om toegang te krijgen tot gespecialiseerde faciliteiten voor niet-examentoetsen vanwege RAAC.
Scholen en hogescholen kunnen ook een aanvraag indienen via het vastgestelde ‘speciale overwegingsproces’ als ze van mening zijn dat hun resultaten zijn beïnvloed door verstoringen door RAAC tijdens examens.
De cijfers kunnen worden aangepast als er sprake is van onvoorziene omstandigheden, zoals een ‘lawaaiige omgeving’ in de examenzaal.
Nu maken mijn schrik en afschuw plaats voor schuld.
Ik geef mezelf de schuld en mijn vernedering verandert in schaamte en zelfhaat.
Hoe kon ik dit zo fout hebben? Hoe kon ik mijn eigen standaarden niet halen door Tom ook te laten falen?
De stress voor kinderen is enorm, maar de stress voor helikoptermoeders zoals ik is net zo intens: ik ben een moeder van een zoon die slechte cijfers heeft gehaald op zijn eindexamens en ik schaam me daarvoor.
Om de anonimiteit te waarborgen, zijn enkele details gewijzigd.
2
