Echo Point Nova is een snelle indie-FPS om te spelen vóór Call of Duty: Black Ops 6

Of je nu genoeg hebt van Apex Legend’s specifieke parkourstijl of je wacht op de verfijnde “omni-beweging” in de aankomende Call of Duty: Black Ops 6, is er een nieuwe bewegingsshooter op komst om je overeind te houden tot de volgende grote shooter-release. En hoewel het grafisch misschien niet zo indrukwekkend is als een van die AAA-titels, zal de cartoonachtige styling en breakneck gameplay van Echo Point Nova, nu verkrijgbaar, zeker toegewijde first person shooter-spelers overtuigen.

Het ontwikkelteam van Greylock Games Studio weet al veel over wat er allemaal komt kijken bij het maken van een bewegingsshooter: hun vorige onderneming was de cultklassieker Gesneden staal. Dat spel gaf me het gevoel alsof ik een soort hypercafeïneverslaafde was Max Paynesoms blindelings op vijanden afspringend in een wilde razernij om (hopelijk) geen schade op te lopen. Ik kon merken dat ik me als Neo moest voelen, een dodelijke dans uitvoerend door een gang van kogels — maar af en toe voelde ik me als een onhandige idioot die niet in staat was de juiste stappen uit te voeren om een ​​gevecht te winnen gezien de beperkte verfijning van het spel.

Dat is niet het geval met Echo Point Nova. Deze game ruilt de krappe, steriele gangen van een militair megacomplex in voor een landschap van kleine zwevende eilanden, wat betekent dat krappe traversal mechanics een must zijn. Er zijn meer manieren om rond te reizen en ze voelen allemaal soepel, responsief en bevredigend. Een hoverboard en een grijphaak zijn vanaf het begin de belangrijkste steunpilaren, maar er zijn andere manieren om rond te reizen: in de voetsporen van games als Aardbeving En Teamfort 2Ik gebruikte mijn explosieven om met raketten over de kaart te springen als er geen andere manier was om mijn momentum te behouden.

Alles is ontworpen om je het gevoel te geven dat je een frag-film met ongelooflijke shooter-gameplay uit het begin van de jaren 2000 in elkaar zet. Ik was te veel voor zblock zoals de kinderen vroeger zeiden, omdat Echo Point Nova’s aanpak van gevechten me het gevoel gaf dat ik constant clips maakte die in mijn eigen persoonlijke highlight reel hadden kunnen passen. Het spel is een rush, en het houdt je constant in beweging met een snelheid die maar weinig anderen ooit doen.

Een open wereld die je op het puntje van je stoel houdt

In Echo Point Nova speelde ik als een onverschrokken ontdekkingsreiziger die neerstort op een mysterieuze planeet die wordt gedomineerd door een groep huurlingen die oude relikwieën gebruiken om krachtige superwapens te maken. Mijn missie was om deze schurken overal waar ik kon uit te schakelen en de artefacten voor mezelf te verzamelen.

Niet dat ik het spel speelde voor het verhaal — ik ben hier alleen om te bewegen en te schieten. Het spreekt voor zich dat ik maar weinig momenten stil zat in Echo Point Nova. Misschien is het de moeite waard om af en toe op de rem te trappen om een ​​goed gemikte sluipschuttersschot te lossen of om je omgeving te overzien. Maar op één plek blijven staan ​​is een goede manier om een ​​kogel op te vangen of, als je echt pech hebt, opgeblazen te worden door de raketlanceerders van een vijandelijk voertuig in de lucht.

De game functioneert als een soort FPS bullet hell, aangezien zowel jij als je vijanden projectielen afvuren in plaats van hitscanwapens. Ik leerde snel hoe ik met hoge snelheid rond bergen, gebouwen en hellingen kon lopen op mijn hoverboard terwijl ik mijn schoten op bewegende doelen leidde. Echo Point Nova gaat je richten trainen omdat je een twitch shot moet zijn om vijanden te raken die op hun eigen hoverboards rijden of vastzitten in jetpacks hoog in de lucht.

De zeer gevaarlijke wereld wordt ook een soort gereedschap dat je tijdens gevechten kunt gebruiken. Je hebt een houweel en omgevingen zijn volledig vernietigbaar, dus je kunt je een weg banen uit een zwaar gevecht — of een muur doorbreken om het eerste schot te lossen.

De meeste FPS-games houden zich niet bezig met verticaal design, omdat spelers niet vaak boven of onder hen kijken (en het voelt vaak heel rot om beschoten te worden vanuit een gebied dat je niet opmerkt). Echo Point Nova gooit dat principe volledig overboord.

Met een hoverboard en een grijphaak wordt verticaal schieten een haalbare (hoewel niet aangemoedigde) strategie om de meeste vijanden uit te schakelen. Ik betrapte mezelf er vaak op dat ik zwevende rotspunten ophaalde om verborgen posities op de grond in te nemen, om de ongelukkige huurlingen die ik in het vizier kreeg te slim af te zijn. In zeldzame gevallen, als ik zware schade opliep en geen snelle manier had om te genezen, sprong ik van een eiland en worstelde langs de bodem, trok mezelf omhoog en over de andere kant om een ​​korte adempauze te verdienen.

Elk handgemaakt drijvend eiland voelt aan als een unieke arena met belangrijke herkenningspunten die spelers kunnen gebruiken om dekking te zoeken. De tomeloze snelheid en flexibiliteit van de verschillende bewegingstechnieken zorgen ervoor dat deze ervaringen samenvloeien tot één samenhangende wereld waarin het ongelooflijk lonend is om te navigeren.

Met voordelen en krachten kun je een unieke speelstijl ontwikkelen

Voor een singleplayer-FPS biedt Echo Point Nova verrassend veel aanpassingsmogelijkheden die een grote invloed hebben op de manier waarop je verschillende gevechten aanpakt. Je kunt je vuurgevechten uitbreiden met verschillende vaardigheden en bonussen.

In de loop van de hoofdquestline ontgrendelt de speler verschillende “krachten” die zowel als bewegings- als gevechtsvaardigheden dienen. Mijn favoriet was de eerste ontgrendeling, een werpbare wervelwind die aan vlakke oppervlakken bleef plakken. Door hem aan mijn eigen voeten te plaatsen, kreeg ik een enorme verticale boost bij het doorkruisen van de wereld, maar door hem onder een vijand te gooien, zou hij hulpeloos langs een voorspelbaar pad vliegen, waardoor het gemakkelijk was om hem uit het gevecht te halen.

Er waren drie grote machten verspreid over het spel, elk ontdekt na een cruciale prestatie. Perks van lagere schaal waren veel gebruikelijker en werden vaak verdiend na het wegvagen van vijanden van een kleiner eiland.

Sommige hiervan waren kleine boosts, zoals de mogelijkheid om pistolen sneller te herladen of vijanden met shotguns terug te slaan, maar andere hebben mijn speelstijl aanzienlijk veranderd. Eén perk, Feedback, beloont elke headshot met een extra ronde in je magazijn: ik combineerde dit met het explosieve scoutgeweer dat ik vond met groot effect, waardoor ik snel achter elkaar kon schieten zonder te hoeven wachten tot het herladen was.

Mijn favoriete perk, Market Gardener, draaide volledig om de synergie van de loadout. Als je door een wervelwind of een explosief de lucht in wordt geschoten met deze perk, doe je drie keer zoveel schade bij elk schot dat je afvuurt voordat je de grond raakt, wat perfect past bij alle gestoorde Quake en Team Fortress 2 raketspringers die er zijn. Wanneer ik een vijandelijk voertuig in de lucht of een gigantische mech zag, gooide ik een wervelwind aan mijn voeten en pakte ik mijn raketwerper, waardoor ik drie of vier raketten bespaarde met mijn schadebonus.

Alle perks in het spel promoten de keuze van de speler. Sommige perk loadouts belonen het gebruik van een hoverboard, andere belonen zorgvuldig richten en sommige geven je meer tools om de omgeving uit elkaar te scheuren. Het is een inventieve manier om de gameplay loop van een single player FPS fris te houden bij volgende playthroughs, terwijl veel andere games in het genre zich houden aan statische, gechoreografeerde campagnes.

Het beklimmen van de kolos: Echo Point Nova is spektakel

Echo Point Nova is een soort actiefilm. Het is meer gericht op flitsende decors en brute vuurgevechten dan op het vertellen van een bijzonder interessant verhaal. Ik weet niet precies waarom de huurlingen waar ik tegenover sta slecht zijn; misschien zal hun hebzucht deze planeet ten onder doen, of misschien wil mijn eigen werkgever de artefacten gewoon voor zichzelf.

Maar het maakt eigenlijk niet zoveel uit, want dit losse verhaal is er alleen om de ervaring op de rails te houden, en de speler van het ene gevecht naar het andere te duwen terwijl ze hordes slechteriken afmaken. Echo Point Nova is ontworpen om altijd prioriteit te geven aan de “regel van cool”, wat culmineert in de eindbaasgevechten van het spel, waar je het opneemt tegen enorme robotdieren. Het is precies zoals Schaduw van de Kolossusbehalve dat je in plaats van een nietig zwaardje een hoverboard, een grijphaak en een heleboel geweren tot je beschikking hebt.

Het voelt bijna alsof de hele game om deze gevechten draait, aangezien elk gevecht is afgebakend tot een eigen enorme arena die tientallen keren groter is dan bijna elk ander eiland dat je tegenkomt. Een manier vinden om op deze beesten te komen is net zo moeilijk (of zelfs moeilijker) dan ze uit te schakelen, aangezien je honderden kogels en enorme lasers moet ontwijken terwijl je worstelt om dichtbij genoeg te komen om de gelegeerde gruwel te grijpen.

De gevechten zelf kunnen een beetje gammel zijn: de kogelreistijd werkt niet zo goed samen met de constant bewegende beesten, en het is soms lastig om erachter te komen waar je precies moet mikken om de torentjes en de zwakke plekken van de bazen te vernietigen. Maar als het erop aankomt, is het gewoonweg ongelooflijk om de robotgiganten ledemaat voor ledemaat weg te branden terwijl je over hun metalen pantser glijdt.

De enige moderne FPS-bazen die ik kan bedenken die qua grootte kunnen wedijveren met deze wezens zijn Doom Eternal’s Icon of Sin en Destiny 2’s Witness raid boss. Toch zijn dit gewoon geen vergelijkbare ervaringen, aangezien Echo Point Nova niet tevreden is met het feit dat je rondzit en op een groot doelwit schiet: je gooit jezelf de lucht in om aan boord te gaan van een titan, breekt hem stukje bij beetje af en voelt je trots als je hem eindelijk in as verandert.

Een rijke post-game-ervaring zorgt ervoor dat ik steeds terugkom voor meer

Ik versloeg de eindbaas van Echo Point Nova rond uur zes. Inmiddels heb ik in totaal 12 uur gespeeld en heb ik pas de laatste verzamelobjecten verzameld die in de launch-content zitten. Als je een completionist bent, zul je merken dat de omvang van deze game indrukwekkend is.

Om je collectathon te starten, zijn er 200 behendigheidsorbs die periodiek upgrades ontgrendelen voor je dubbele sprong en grijphaak. Er zijn ook cosmetische prullaria: als je wapens in het spel onder de knie krijgt, ontgrendel je verschillende wapenskins à la Call of Duty, met traditionele militaire camouflage samen met neonroze, vaporwave-matten en schedelcamo’s als dat meer jouw ding is. Er zijn ook tientallen hoeden die je kunt vinden en dragen die vaak verwijzen naar andere indie FPS-games. Toen ik de VAC-BOT van Selaco vond, een recente sci-fi FPS die is gebouwd om ANGST na te bootsen, heb ik die de rest van mijn tijd op mijn hoofd gezet terwijl ik de kaart verkende.

Dit is nog steeds een veel intensievere ervaring dan de standaard Ubisoft-verzamelmarathon, maar zelfs als je de eindbaas hebt verslagen en de credits hebt gehaald, zijn er nog steeds genoeg eilanden die je de eerste keer hebt gemist en die vol zitten met dit soort extraatjes, mocht je nog niet klaar zijn om afscheid te nemen van het spel.

Nu ik alles heb gedaan wat er te doen is, denk ik eraan om nog een save te maken en helemaal opnieuw te beginnen. Echo Point Nova’s vreemde versie van bullet hell is verslavend, en voor elke bewegingsshooterfan, ik kan me voorstellen dat je verliefd wordt op dit spel bij je eerste raketsprong.

Echo Point Nova is nu uit op pc en beschikbaar op Steam voor $25. Bij de lancering geldt een korting van 10%.

Bekijk dit: Gamescom Opening Night Live-samenvatting

01:42