Ik ben een apotheker… hier zijn 4 veel voorkomende medicijnen die ik niet durf voor te schrijven omdat de bijwerkingen zo erg zijn

Een apotheker waarschuwt voor weinig bekende gevaarlijke bijwerkingen van gewone medicijnen, nadat bleek dat een algemeen voorgeschreven astmamedicijn zelfmoordgedachten veroorzaakt.

Dat medicijn, Singulair genaamd, wordt door 12 miljoen mensen gebruikt, waaronder 1,6 miljoen kinderen, en is in verband gebracht met tientallen zelfmoorden en pogingen.

Maar HaVy Ngo-Hamilton, een apotheker in Minnesota, vertelt DailyMail.com dat andere veel voorgeschreven medicijnen haar nerveus maken vanwege hun ernstige bijwerkingen.

Een van deze medicijnen is Adderall en andere stimulerende middelen voor ADHD, die door meer dan 16 miljoen Amerikanen worden ingenomen.

Het krachtige stimulerende middel kan een grote stijging van de bloeddruk veroorzaken, wat kan leiden tot hartaanvallen, beroertes en aneurysma’s, en tot slapeloosheid, wat verwoestende gevolgen heeft voor het lichaam.

Ondertussen heeft Ngo twijfels over het voorgeschreven anti-rookmedicijn Chantix, dat sinds 2009 een vetgedrukte waarschuwing op zijn verpakking heeft staan ​​over suïcidaal gedrag en andere psychiatrische bijwerkingen.

En als een patiënt zonder duidelijke oorzaak een krachtige pijnstiller voor pijn krijgt voorgeschreven, brengt ze dat ter sprake met de arts voordat ze deze uitdeelt, om er zeker van te zijn dat de patiënt niet alleen maar op zoek is naar medicijnen.

Hieronder belicht DailyMail.com de vier medicijnen die mevrouw Ngo-Hamilton adviseert om voorzichtig te zijn.

HaVy Ngo-Hamilton heeft een doctoraat in de farmacie en werkt aan het University of Minnesota Medical Center

ANTIBIOTICA – DE OPKOMST VAN KILLER-SUPERBUGS

Voor mevrouw Ngo-Hamilton is het probleem van het overmatig voorschrijven van antibiotica van het allergrootste belang, en elke bestelling van een arts moet nauwkeurig worden onderzocht.

Ze zei: ‘Als er in het ziekenhuis een nieuw recept voor antibiotica komt, zorg ik er altijd voor dat het geschikt is voor de patiënt.

‘Ik heb absoluut bloedonderzoek nodig om dit te onderbouwen. Ik moet op basis van lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek weten dat je echt een bacteriële infectie hebt, zodat we je met een antibioticum kunnen laten beginnen.’

Artsen schrijven soms antibiotica voor als preventieve aanval tegen een mogelijke infectie na bijvoorbeeld een ernstige beet of wond.

Maar er wordt aangenomen dat deze praktijk bijdraagt ​​aan het groeiende aantal bacteriële infecties die medicijnen kunnen omzeilen, bekend als superbacteriën.

Gonorroebacteriën hebben resistentie ontwikkeld tegen meerdere antibiotica, waaronder penicilline, tetracycline en fluorochinolonen.

Ngo-Hamilton zei dat artsen soms antibiotica voorschrijven als preventieve maatregel tegen infecties, bijvoorbeeld na ernstige beten of wonden, maar deze praktijk draagt ​​bij aan de opkomst van antibioticaresistente superbacteriën.

MRSA is resistent tegen methicilline en andere penicilline-achtige antibiotica.

En Campylobacter jejuni, die voedselvergiftiging veroorzaakt, heeft resistentie ontwikkeld tegen fluorochinolonen en andere antibiotica die gewoonlijk worden gebruikt om bacteriële gastro-enteritis te behandelen.

Een recente studie Uit onderzoek is gebleken dat tussen nu en 2050 ruim 39 miljoen mensen zullen sterven aan antibioticaresistente infecties.

Tussen 1990 en 2021 stierven jaarlijks meer dan 1 miljoen mensen aan resistente infecties, en tussen 2025 en 2050 zouden 92 miljoen levens gered kunnen worden als er geschiktere antibiotica zouden zijn om infecties te behandelen.

Maar mevrouw Ngo-Hamilton zei dat wanneer mensen naar het ziekenhuis of de dokterspraktijk gaan, ze verwachten dat ze met medicijnen vertrekken voor wat ze ook kwalen, zelfs een virale infectie die niet kan worden verholpen met een antibioticum.

Ze zei: ‘Het punt is dat mensen het effect van antimicrobiële resistentie niet onmiddellijk voelen. Dat merk je later als je ziek wordt en er geen antibiotica zijn die voor jou werken.’

CHANTIX – DEPRESSIE EN ZELFMOORDEN

Chantix voor stoppen met roken vereist een zorgvuldige beoordeling van de medische en psychiatrische geschiedenis van een patiënt vanwege de kans op ernstige bijwerkingen, waaronder zelfmoordgedachten, gedragsveranderingen, slaapstoornissen en verontrustende dromen

Mevrouw Ngo-Hamilton doet een soortgelijke uitgebreide beoordeling van patiënteninformatie wanneer een arts Chantix voorschrijft, een medicijn dat wordt voorgeschreven om mensen te helpen stoppen met roken.

De FDA ontdekte dat het medicijn gedragsveranderingen teweegbrengt: vijandigheid, opwinding, depressieve stemming, zelfmoordgedachten en zelfmoordpogingen.

Voordat in 2009 een waarschuwing op het etiket van het medicijn werd geplaatst, ontving de FDA meldingen van 112 gevallen van zelfmoord en 205 incidenten van zelfmoordgedachten bij mensen die Chantix of een vergelijkbaar medicijn gebruikten.

Ngo-Hamilton zei: ‘We moeten naar hun psychiatrische geschiedenis kijken om er zeker van te zijn dat ze geen risico lopen op verhoogde zelfmoordgedachten of -gedachten.

‘Iedereen zal zo verrast zijn als hij dat hoort, vooral de patiënt. Maar het is zeker iets dat je niet mag negeren, omdat de nadelige gevolgen daarvan zo ernstig zijn.’

Het medicijn kan ook onaangename niet-psychiatrische bijwerkingen veroorzaken. Eén op de drie mensen die aan de onderzoeken met het medicijn deelnamen, kreeg last van misselijkheid, en één op de twintig moest meer dan eens overgeven.

Ngo heeft de waarschuwing afgegeven nadat bleek dat een algemeen voorgeschreven astmamedicijn zelfmoordgedachten veroorzaakt

Chantix werkt door nicotinereceptoren in de hersenen te activeren, net zoals het roken van een sigaret dat zou doen, maar doet dit slechts gedeeltelijk.

Dit zorgt voor een aantal van de plezierige effecten van roken door het stimuleren van het ‘feel good’-hormoon dopamine en acetylcholine – die een rol spelen bij het geheugen en de opwinding – maar niet in dezelfde mate als een sigaret, wat kan helpen het hunkeren naar en ontwenningsverschijnselen te verminderen tijdens het proberen. stoppen.

Dopamine en acetylcholine zijn ook een integraal onderdeel van regelmatig slapen en dromen.

Hogere niveaus van dopamine in de hersenen zorgen ervoor dat iemand zich alerter voelt en daardoor minder goed in slaap kan vallen.

Acetylcholine is ondertussen een belangrijke regulator van de REM-slaap (rapid eye motion), het stadium waarin de meest levendige dromen voorkomen. Met Chantix neemt de activiteit van de hersenen toe tijdens de REM-slaap, wat leidt tot levendigere of zelfs enge dromen omdat de hersenen meer gestimuleerd worden.

OPIOÏDEN – VERSLAVING

Naast hun hoge risico op misbruik kunnen opioïden ernstige constipatie en andere gastro-intestinale symptomen veroorzaken, evenals oppervlakkige ademhaling en slaperigheid, waardoor een oudere persoon een verhoogd risico op een zware val kan lopen.

De nadelige gevolgen van het te veel of onjuist voorschrijven van opioïden zijn ongelooflijk ernstig; het risico op verslaving is daarvan de grootste.

Mevrouw Ngo-Hamilton zei: ‘Voor zowel een ziekenhuis als een winkelomgeving moeten apothekers zeer zorgvuldig zijn, en ik denk dat ze dat ook doen, bij het beoordelen van de patiënt om er zeker van te zijn dat het opiaat of de benzodiazepine [an anti-anxiety medication with addiction potential] geschikt is voor die patiënt.’

Opioïden kunnen het beloningsverwerkingssysteem van de hersenen kapen tot het punt waarop niets er meer toe doet dan toegang krijgen tot de medicijnen en het voorkomen van ontwenningsverschijnselen – zelfs voedsel en onderdak niet.

Tussen de drie en 19 procent van de mensen die aan hen voorgeschreven pijnmedicatie gebruiken, raakt verslaafd en in 2023 waren er in de VS 81.100 opioïdengerelateerde sterfgevallen.

Wanneer het doktersvoorschrift afloopt, zoeken mensen die afhankelijk zijn geworden van het medicijn het vaak op de zwarte markt in de vorm van heroïne of pillen die zijn doorspekt met dodelijke fentanyl.

Naast hun hoge verslavingspotentieel kunnen opioïden misselijkheid, braken en ernstige constipatie veroorzaken, evenals duizeligheid en slaperigheid waardoor iemand een groter risico loopt op een gevaarlijke val.

Zelfs een enkele dosis van een opioïde kan ernstige ademhalingsproblemen veroorzaken.

Opioïden hechten zich aan opioïdereceptoren in de hersenstam, die het ademhalingsritme van het lichaam regelen.

Normaal gesproken, wanneer het kooldioxidegehalte in het bloed stijgt, geeft het lichaam een ​​signaal aan de hersenstam om de ademhaling te verhogen om een ​​deel van dat CO2 te verdrijven.

Maar opioïden belemmeren het vermogen van de hersenstam om stijgende CO2-niveaus in het bloed waar te nemen en om de noodzakelijke reactie op gang te brengen, namelijk het verhogen van de snelheid en diepte van de ademhaling.

Als gevolg hiervan voelt de persoon mogelijk niet de drang om zoveel te ademen, wat resulteert in een oppervlakkige of langzame ademhaling.

ADHD-medicijnen – OVERMEDICATIE

Mevrouw Ngo-Hamilton is voorzichtig bij het uitdelen van stimulerende middelen zoals Adderall en Ritalin, vooral aan tieners en jonge volwassenen

Mevrouw Ngo-Hamilton is net zo voorzichtig als het gaat om het verstrekken van stimulerende middelen, zoals Adderall en Ritalin voor ADHD, vooral aan adolescenten en jonge volwassenen.

Hoewel ze zijn ontworpen om ADHD te behandelen, zijn de stimulerende middelen populaire studiehulpmiddelen geworden op universiteitscampussen, evenals partydrugs.

Apothekers beoordelen samen met artsen en verpleegkundigen de patiënt zorgvuldig voordat de behandeling wordt gestart.

Patiënten moeten grondig worden beoordeeld om er zeker van te zijn dat ze de medicatie legitiem nodig hebben, en het is ‘niet alleen zodat ze de hele nacht op kunnen blijven en kunnen studeren voor een examen’, zei mevrouw Ngo-Hamilton.

Stimulerende middelen zoals Adderall, Ritalin en Vyvanse brengen verslaving met zich mee en hebben een groot aantal bijwerkingen, hoewel ze meestal beheersbaar zijn, waaronder verlies van eetlust, slapeloosheid, nervositeit, hoofdpijn, snelle hartslag en prikkelbaarheid.

Artsen zullen vaker wel dan niet de volledige medische geschiedenis van een patiënt in overweging nemen voordat ze een recept naar de apotheek sturen.

Maar de apotheker, wiens specialiteit is hoe het medicijn werkt en interageert met andere medicijnen, voegt een broodnodige extra beveiligingslaag toe die het leven van een patiënt kan redden.

Sommige artsen hebben kritiek geuit op wat zij zien als een overmatige bereidheid om deze medicijnen uit te delen aan kinderen, voor wie de langetermijneffecten nog steeds onduidelijk zijn.

Het aantal recepten explodeerde tijdens de pandemie met de opkomst van telezorgdiensten – waarbij het aantal recepten steeg van 35,5 miljoen in 2019 naar 45 miljoen vorig jaar.

En volgens onderzoek van de NIH maakt naar schatting één op de vier Amerikaanse tieners misbruik van voorgeschreven stimulerende middelen zoals Adderall.

Van alle Amerikaanse kinderen en volwassenen gebruiken ongeveer 6 miljoen een ADHD-medicijn op recept.

De aandoening wordt doorgaans ontdekt bij kinderen, maar bij een groeiend aantal volwassenen wordt de diagnose gesteld.

Er zijn gedetailleerde criteria voor een diagnose vastgelegd in de DSM-5. Een arts zoekt naar vijf of meer symptomen van onoplettendheid of hyperactiviteit-impulsiviteit die minstens zes maanden aanhouden, een aanzienlijke verstoring van het dagelijks leven veroorzaken en niet beter kunnen worden verklaard door een andere psychische aandoening.