Het gebogen witte dak van Caesars Superdome is zichtbaar vanuit de hoek van Xavier South, waar Emily London-Jones op de derde verdieping van deze 'one-stop-shop' voor studenten achter haar bureau zit.
Ze is officieel met pensioen. Maar ze besloot onlangs om 'thuis' terug te keren van wonen en werken in Alabama. Weer aan het werk als Xavier University als directeur van innovaties. Terug naar New Orleans. Terug naar waar haar zoon werd geboren en waar zijn legende werd gemaakt.
Twaalf jaar zijn verstreken sinds de Superdome in de duisternis werd ondergedompeld en Jacoby Jones Super Bowl XLVII verlichtte. Die wedstrijd wordt herinnerd voor een black-out van 34 minuten nadat de ontvanger een touchdown-pass van 56 meter had gevangen en scoorde vervolgens een kick-terugkeer van 108 meter terwijl de Baltimore Ravens de San Francisco 49ers versloegen.
Het blijft een Super Bowl -record. En het bewees het bekroning van een leven dat zo tragisch kort werd gesneden. Afgelopen juli, op slechts 40 -jarige leeftijd, stierf Jones in zijn slaap. De voormalige Texanen en Ravens -ster werd gedood in New Orleans door hypertensieve hart- en vaatziekten, die mensen met onbehandelde hoge bloeddruk kunnen beïnvloeden. Hij liet een beroofde moeder en een jonge zoon achter.
'Ik was gevoelloos,' vertelt London-Jones Dailymail.com. 'Hij was niet alleen mijn zoon, hij was mijn beste vriend.' Ze spraken elke dag meerdere keren; Haar huis in New Orleans is gevuld met memorabilia en herinneringen aan Jacoby.
London-Jones snuift en scrunches een tissue in haar hand terwijl ze de geheugenstrook afloopt. Het duurde niet lang, tranen hebben haar ogen bloeddoorlopen.
Emily London-Jones, de moeder van Jacoby Jones, heeft gesproken over de tragische dood van haar zoon
Jones 'moeder en zijn jonge zoon omhelzen tijdens een herdenkingsdienst aan de Late Ravens -ster
'Ik bid elke dag, ik heb een foto van hem en ik zoek naar kracht,' zegt London-Jones, haar zachte stem breken. 'Een dame vertelde me:' Huil niet, want als je huilt, is hij niet gelukkig. ' En ik probeer sterk genoeg te zijn om dat te doen. '
Maar? 'Het is moeilijk,' geeft ze toe. 'Ik had niet geacht kinderen te krijgen en God gaf me 40 jaar met hem … prachtige jaren.'
London-Jones draagt een paar zilveren armbanden om haar rechterpols. Twee zilveren kettingen hangen om haar nek en vastgemaakt aan haar borst is een zilveren insigne. Ze had het speciaal gemaakt na de dood van haar zoon.
Het draagt het nummer 12 – Jacoby's nummer toen hij de Vince Lombardi -trofee optilde. London-Jones heeft nog steeds zijn volledige uniform van die nacht. Hij kocht haar een eigen Super Bowl -ring.
Deze week zijn de Eagles en de Chiefs in New Orleans voor de eerste Super Bowl hier sinds 2013. London-Jones weet niet zeker of ze een nieuwe reis naar de Superdome kan krijgen.
De ex-Texanen en Ravens Star stierven in New Orleans aan hypertensieve hart- en vaatziekten
'Hij was niet alleen mijn zoon, hij was mijn beste vriend,' vertelde London-Jones deze week aan DailyMail.com
Jones was de held van de laatste Super Bowl in New Orleans, toen de Ravens de 493ers verslaan
Twaalf jaar geleden werd de familie gedwongen om $ 1.000 te betalen alleen voor het ticket van Jacoby JR. Hij was toen pas zes maanden oud.
Zijn grootmoeder greep hem en begon te schreeuwen na de eerste touchdown van Jones. 'Toen hij die bal naar achteren rende … oh mijn god. Ik denk dat ik stopte met ademen! '
Emily was afgelopen weekend weer bij haar kleinzoon. In de maanden sinds de dood van Jacoby heeft hij geholpen een leegte te vullen. 'Dat is mijn andere deel, die andere hartslag, dat hoort bij zijn vader,' zegt ze.
'Het spijt me, ik krijg een beetje tranen in de ogen … Ik probeer sterk voor hem te zijn, maar het is soms moeilijk, want als hij kapot gaat, val ik af.'
'Ik bid elke dag, ik heb een foto van hem en ik zoek naar kracht,' zei London-Jones
Haar huis in New Orleans is gevuld met memorabilia en herinneringen aan de NFL -carrière van Jones
London-Jones miste nauwelijks een wedstrijd van de carrière van haar zoon, inclusief een Super Bowl-overwinning
Bij het huis van Jacoby Jr is zijn kamer uitgedost met memorabilia uit de carrière van Jones. London -Jones heeft ook een huis in Houston en ze heeft daar onlangs zijn slaapkamer omgezet – met behulp van de oude bezittingen van Jones.
'Hij wilde het meubilair van zijn vader behouden … hij voelt alsof hij om hem heen is', zegt ze. 'Zijn vader had dit enorme Californische kingsize bed … Ik denk dat hij zich gewoon op zijn gemak voelt in dat bed, wetende dat dit het bed van zijn vader is.'
Haar stem trilt. 'Mijn kleinzoon vertelde me … en dit was misschien een beetje voordat (Jacoby) voorbijging. Hij zei tegen mijn kleinzoon: 'Je grootmoeder is een sterke vrouw.' En het betekende veel voor me, omdat ik weet dat ik mijn best heb gedaan. ' Maar? 'Op dat moment was ik niet sterk. Omdat ik hem miste. '
Jacoby Jr. en Sr. 'Clown rond … als twee kleine jongens'. De voormalige NFL -ster maakte ooit zijn zoon wakker door hem in koud water te doordrenken. Junior kreeg wraak door hete saus in de mond van zijn vader te gieten.
Toen de lichten uitgingen tijdens de Super Bowl, kreeg hij de opdracht om zich uit te rekken. In plaats daarvan speelde hij tag. Jones was altijd een grappenmaker. Hij was ook een enig kind voor een gescheiden moeder die met hem rende – langs de tribunes – wanneer hij de bal ving of racete baan.
'Ga de weg uit! Hier komt ze! ' Mensen zouden schreeuwen. Coaches zouden vragen: 'Wat was je tijd, Emily? Of hoeveel meter heb je gerund? ' Nu vragen ze: 'Gaat u dit doen met Little Jacoby? Ik zeg: 'Ik kan het niet doen – mijn knieën zijn jammer!'
De zoon van Jones speelt basketbal en voetbal – soms als ontvanger, net als zijn vader. London-Jones haalt een foto op-iemand had afzonderlijke foto's gevonden van Jacoby Jr. en SR en plaatste ze naast elkaar.
'Hij staat precies zoals zijn vader was.' Zegt Londen-Jones. Beide hebben hun heupen in handen. 'Ik had zoiets van:' Oh mijn god! '
De ontvanger viert zijn record van 108-yard aftrap terug in de Superdome in zijn geboortestad
Jones is afgebeeld met zijn zoon, Jacoby Jr., voor zijn tragische dood op de leeftijd van slechts 40
Onder de memorabilia in het huis van London-Jones zijn tickets van zijn Super Bowl-overwinning
London-Jones draagt een speciaal gemaakte nr. 12-badge ter ere van haar overleden zoon Jacoby
Jones sprak elke dag meerdere keren met zijn moeder voordat zijn leven tragisch werd afgebroken
Een muurschildering van Jones is geschilderd in het park waar hij opgroeide met het spelen van parkvoetbal, maar de meest gekoesterde momenten voor zijn moeder kwamen elders op hun lange reizen. 'Als het hem en ik gewoon zou zijn, zegt alleen', zegt London-Jones.
'Hij deelde alles met mij … (en) elk evenement waar hij naartoe ging, of deed, ik was daar. Ik miste misschien maar één wedstrijd in de NFL en het was omdat ik in het ziekenhuis was. Ik probeerde te gaan en de artsen plaatsten me in ICU, dus ik zou niet vertrekken. '
Londen-Jones zou met haar zoon communiceren vanaf de tribunes. 'Hij kende mijn fluitje', zegt ze. Uiteindelijk werd haar stoel echter naar de eindzone verplaatst.
'Dus hij wist precies waar ik was, ik hoefde dat niet te doen … (ik had) het plezier om hem gewoon naar me toe te zien rennen met die bal.'
Tijdens één Ravens -wedstrijd zag hoofdcoach John Harbaugh Jones praten met zijn moeder voor een aftrap. Hij schreeuwde naar de terugkeerder, die ronddraaide, ving het en rende het terug voor een touchdown.
Voor London-Jones begon de reis van haar zoon naar de Superdome in 2013 het jaar daarvoor toen hij bij Baltimore kwam. 'Dit is het cadeau van je moederdag,' vertelde hij haar en overhandigde een cheque. Het was zijn ondertekeningsbonus.
Twee wedstrijden in het seizoen, London-Jones maakte kennis met Harbaugh. 'Ik hoorde dat je een geweldige kok bent,' vertelde hij haar. Ze regelden een maaltijd toen Harbaugh de volgende was in New Orleans.
Een foto van Jones en zijn zoon Jacoby Jr hangt in het New Orleans -huis van zijn moeder
Londen -Jones rende vroeger met hem mee – langs de tribunes – toen hij de bal ving of liep track
'Hij deelde alles met mij … elk evenement waar hij naartoe ging of was ik daar,' zegt London-Jones
Een paar maanden later kookte ze voor de 180 Ravens -spelers en medewerkers voorafgaand aan Super Bowl Sunday.
Op het menu? 'Gumbo, Jambalaya, citroenpeperkip, broodpudding, gevulde paprika's en zeven-cheese macaroni, wat de favoriet van Jacoby is,' herinnert London-Jones zich. 'Ik had een caravan van SUV's met voedsel dat naar de Hilton ging.'
Het kostte haar een week om zich voor te bereiden, maar er waren vrees dat de spelers een prijs zouden betalen voor het eten van zo'n zwaar voedsel. 'Jullie zullen achterblijven en lui zijn', 'herinnert ze zich. 'Maar ongetwijfeld waren ze niet … zijn Super Bowl -record zal nooit worden verbroken.'
In Mardi Gras, na die glorieuze nacht, werd Jones behandeld als een godheid. Sommige fans vroegen hem om hun baby te kussen. 'Ik wist niet dat ik hem met de wereld deelde', zegt ze. 'Het gaf me gewoon koude rillingen om te zeggen dat deze stad zo veel van mijn zoon hield.'
Dus heeft London-Jones zich inzet om al het mogelijke te doen om de erfenis van haar zoon voort te zetten. 'Ik kon me niet de rug toe draaien en gewoon hier weggaan.' Ze brengt de voetbalkampen van zijn kinderen terug en werkt aan beurzen in zijn naam.
Jacoby duwde zijn moeder naar een koop een portemonnee die ze al meer dan een jaar in de gaten hield. Afgelopen weekend bracht ze het eindelijk naar huis.
London-Jones bidde dat de Ravens een aangrijpende terugkeer naar de Super Bowl zouden veiligstellen-hier, 12 jaar later.
'Het zou de wereld voor mij hebben betekend', zegt ze. 'En ik ken mijn baby in de hemel, het zou de wereld voor hem hebben betekend.'
Jones is afgebeeld om een punt te retourneren tijdens de Super Bowl -overwinning van de Ravens tegen de 49ers
'Dat is mijn andere deel, die andere hartslag, dat hoort bij zijn vader,' zegt ze over haar kleinzoon
London-Jones zei dat ze 'gevoelloos' was nadat haar zoon stierf in zijn slaap op slechts 40 jaar oud
In plaats daarvan blijft ze alleen over om herinneringen op die dagen in 2013. Een paar herinneringen hebben haar nooit verlaten.
Onder hen? The 'Mile High Miracle', toen Joe Flacco Jones vond met een 70-yard, game-typing touchdown-pas met 31 seconden over van de AFC Divisional Playoff in Denver. Zijn moeder was zo ingepakt tegen de kou dat ze zich niet realiseerde wie had gescoord.
Maar London -Jones kon niet verwarren wat haar zoon haar vertelde na het boeken van zijn plaats in de Super Bowl – 'Mama, we gaan naar huis.' En wat hij een paar dagen later zei – bij Mardi Gras, toen ze bezorgd werd dat over -enthousiaste fans in New Orleans hem in gevaar zouden kunnen brengen.
'Mama,' verzekerde hij haar. 'Deze mensen zullen je redden … deze mensen zullen je redden.'
