Manchester City vs Arsenal: Omgaan met Haaland, dreiging bij standaardsituaties – en heeft Arteta de drie punten nodig?

Voorafgaand aan dit Premier League-weekend stond Manchester City bovenaan de ranglijst en Arsenal op de tweede plaats.

Het voelt allemaal heel vertrouwd.

In 2022-23 verloor Arsenal thuis en uit van City en eindigde vijf punten achter hen. Vorig seizoen versloeg Arsenal City in Londen, maar speelde gelijk in Manchester en eindigde twee punten achter hen in de eindstand. Als de marges tussen de winnaars en verliezers in de titelraces klein zijn, is het belangrijk om uit te winnen van je rivalen voor de trofee. Maar betekent het feit dat we zo vroeg in het nieuwe seizoen zitten dat een nieuwe patstelling in het Etihad Stadium vandaag (zondag) de bezoekers van Mikel Arteta goed uitkomt?

Beide teams behaalden doelpuntloos gelijkspel in hun Champions League-openers halverwege de week, maar Pep Guardiola’s team gaat deze wedstrijd in met 24 uur extra rust in hun benen en met Erling Haaland nog maar één verwijderd van de eerste speler die dubbele cijfers haalt voor doelpunten in zijn eerste vijf optredens in een Premier League-seizoen. Hij staat echter tegenover een verdediging die tot nu toe slechts drie keer een doelpunt tegen heeft gekregen in negen Premier League-uitwedstrijden in het kalenderjaar.

We vroegen onze City-schrijver (Sam Lee), een van onze Arsenal-schrijvers (Art de Roche) en een van onze data- en tactiekexperts (Thom Harris) om voorafgaand aan de wedstrijd een aantal belangrijke vragen te overdenken.

Zal Arsenal deze keer van mening zijn dat winnen essentieel is?

Dat zou zeker het geval zijn geweest als ze vorige week niet hadden gewonnen bij Tottenham Hotspur, maar dat resultaat verandert de zaken een klein beetje. Drie punten vandaag zouden Arsenal City voorbij laten gaan, maar terugkeren naar Noord-Londen met een gelijkspel zou geen ramp moeten zijn. Terwijl velen aannamen dat ze genoegen namen met een punt bij hun laatste bezoek aan City, was de aanpak van Arsenal vergelijkbaar met hun twee eerdere overwinningen op hen en die Noord-Londen derby overwinning vorige week. Gabriel Jesus en Leandro Trossard die kansen verspeelden, was het verschil. Deze keer zullen ze er net zo competitief uitzien, maar ze zullen klinischer moeten zijn in die belangrijke aanvallende momenten.

Kunst van Roche

(Simon Stacpoole/Buitenspel/Buitenspel via Getty Images)

Ik ben het eens met Art, ook al voelt dat op dit moment misschien niet zo, City zullen ergens langs de lijn punten laten vallen, en het is zeker raadzaam om je te richten op het binnen handbereik blijven in plaats van hier voluit te gaan voor een overwinning en het risico te lopen vijf punten achter te komen en in dit vroege stadium achterstand op te lopen. Een punt zou kostbaar zijn, en als Arsenal het net zo spannend kan houden als tegen Tottenham, krijgen ze misschien wel een kans of twee om ze alle drie te stelen.

Thom Harris

Kan City omgaan met de dreiging van Arsenal vanuit standaardsituaties?

Arsenal is duidelijk sterk op dat gebied, maar het is niet zo dat City bijzonder zwak is. Van de zes verdedigers van het eerste elftal die waarschijnlijk worden geselecteerd, is alleen Rico Lewis van 169 cm klein voor een verdediger. De rest zijn Kyle Walker, Ruben Dias, Manuel Akanji, John Stones en Josko Gvardiol. Lengte is natuurlijk niet de enige bepalende factor en City is behoorlijk vasthoudend als het gaat om het uitdagen van ballen in het strafschopgebied. En het mag niet worden onderschat dat ze het een en ander weten over het afschermen van zichzelf; ze hebben zelfs geprofiteerd van NBA-tactieken via de Boston Celtics. City kan soms worden verrast door standaardsituaties — wie niet? — maar omdat ze weten dat veel teams die het Etihad bezoeken, zich zullen richten op het afpakken van een voordeel uit dode ballen, moeten ze minstens evenveel moeite doen om dat te voorkomen.

Sam Lee

Vaste spelsituaties zijn zeer situationeel; een concentratieverlies, een verloren individueel duel of een bijzonder goede voorzet kunnen uren hard werk tijdens de week tenietdoen. Toch zijn de algemene dode-baltrends onthullend — terwijl Arsenal extreem gevaarlijk is geweest als het gaat om aanvallende vaste spelsituaties sinds het begin van vorig seizoen, is City veruit het beste in het verdedigen ervan. De onderstaande spreidingsgrafiek vertelt ons dat Guardiola’s team slechts 1,6 doelpunten per 100 vaste spelsituaties heeft geïncasseerd, exclusief strafschoppen — dat staat gelijk aan drie in de laatste 186 die ze hebben geconfronteerd — het beste verdedigingspercentage van de 17 Premier League-spelers ooit in die tijd.

Records zijn er om gebroken te worden, maar City heeft er niet helemaal onfeilbaar uitgezien; Ethan Pinnock had alleen al drie kansen uit corners in het Etihad afgelopen weekend, terwijl zijn medeverdediger van Brentford, Nathan Collins, alleen werd gedwarsboomd door een instinctieve redding van Ederson vroeg in de eerste helft. Dat gezegd hebbende, zou de voorzichtige, op data gebaseerde suggestie zijn dat deze twee teams elkaar opnieuw uitsluiten.

Thom Harris

(Michael Regan/Getty Images)

Is Haaland versus de centrale verdedigers van Arsenal de belangrijkste strijd?

Het zal een van de weinige belangrijke gevechten zijn. Arsenal sloot Haaland in alle drie de ontmoetingen vorig seizoen (inclusief de Community Shield) uit, waarbij de spits in geen van die wedstrijden ook maar één schot op doel wist te lossen. Belangrijk daarbij was hoe William Saliba en mede-centrale verdediger Gabriel om de beurt stevig en fysiek met hem omgingen. Ze lieten hem geen momentum krijgen, of het nu was bij het achter hem aanrennen of gewoon om een ​​gevoel voor het spel te krijgen. Dat herhalen zal belangrijk zijn, net als hoe Arsenal besluit bepaalde ruimtes te verdedigen. Hun vleugelspelers waren essentieel om Spurs afgelopen zondag rustig te houden, en soortgelijk werk zou in Manchester kunnen helpen.

Kunst van Roche

Haaland is duidelijk de grootste scorende dreiging voor City, maar hoewel we ons allemaal hebben gericht op zijn negen competitiedoelpunten in vier wedstrijden, inclusief die opeenvolgende hattricks, is het waarschijnlijk onopgemerkt gebleven dat er niet veel doelpunten van hun andere spelers komen. In die zin heeft het een grote impact op City’s kansen om te winnen als hij geen service kan krijgen, of als hij dat wel doet maar zijn kansen mist. Aan de andere kant weten we dat hij vaak wedstrijden doorloopt zonder veel aanrakingen, en dat dit grotendeels met opzet is – zodat hij centrale verdedigers kan vastpinnen en ruimte op het middenveld kan creëren voor City’s andere aanvallers.

(Darren Staples/AFP via Getty Images)

In die zin is het mogelijk dat hij de strijd wint door vier keer de bal te raken en de hele middag niets noemenswaardigs te doen, zolang hij Saliba en Gabriel maar bezig houdt en zijn collega’s hun gang laat gaan. Of Haaland scoort of niet, zal een grote invloed hebben op de uiteindelijke uitslag, maar het is slechts één aspect van deze wedstrijd: City zal goed genoeg moeten zijn om door de druk van Arsenal heen te komen en te proberen kansen voor hem te creëren.

Sam Lee

Ik ben het helemaal met Sam eens; de twee centrale verdedigers zouden Haaland 99 procent van de wedstrijd kunnen uitschakelen, om vervolgens door een moment van kwaliteit de das om te doen – net zoals ze dat deden bij de 3-1 overwinning van City in het Emirates Stadium in februari 2023, toen hij scoorde met vrijwel zijn eerste blik op doel met nog geen 10 minuten van de 90 minuten te gaan.

Onstuitbaar 💪

Erling Haaland scoorde zijn 26e Premier League-doelpunt van het seizoen tegen Arsenal 🤯#PLonPrime foto.twitter.com/uy2aXK91Lm

— Amazon Prime Video Sport (@primevideosport) 16 februari 2023

De signalen zijn echter bemoedigend voor Arsenal — dat is Haalands enige doelpunt in 359 minuten tegen het Saliba en Gabriel-duo in alle competities, met slechts 0,58 xG in bijna vier volledige wedstrijden. Zijn enige echt dominante prestatie tegen Arteta’s team kwam toen Rob Holding later datzelfde seizoen inviel voor een geblesseerde Saliba. Ik blijf op het hek zitten — Haaland stilhouden is waarschijnlijk noodzakelijk voor een overwinning van Arsenal, maar het garandeert er ook geen.

Thom Harris

Kunnen we een klassieker verwachten tussen de twee beste teams van de competitie?

Hoewel het leuk zou zijn, verwacht ik geen wedstrijd die de klok slaat. Na de drie wedstrijden tussen de teams vorig seizoen en de recente wedstrijden van Arsenal tegen Spurs en Atalanta, lijkt het erop dat er nog eens 90 minuten spanning in het verschiet liggen. Arteta probeerde in zijn eerste titelstrijd in 2022-23 slag voor slag te slaan tegen City, maar individuele fouten slopen erin en lieten Guardiola’s team met de wedstrijd aan de haal gaan. Zijn overstap naar meer een ‘Plan B’ voor grotere wedstrijden was vorig seizoen een welkome verandering en heeft Arsenal in deze ontmoetingen gehouden. Als de Spanjaard de middenvelders had die hij in de zomer voor ogen had (Martin Odegaard, Declan Rice en Mikel Merino), dan waren de zaken misschien anders gelopen, maar dat doet hij niet — dus verwacht meer van hetzelfde.

Kunst van Roche

Ik herinner me nog één ding heel goed van na het doelpuntloze gelijkspel in het Etihad in maart: ik wilde niet dat de twee clubs elkaar nog een keer zouden treffen in de halve finales van de Champions League, wat toen mogelijk was. Ik had verwacht dat de aftrap die zondag een goede wedstrijd zou zijn, omdat de meeste recente titelbeslissers van City, thuis of uit, behoorlijk dramatisch waren geweest, met uitstekend voetbal — en daar zijn we duidelijk niet in de buurt gekomen. Het kan zijn dat Jurgen Klopp dat ook heeft gedaan toen zijn Liverpool-team de grootste uitdager van City was, en Arteta heeft een andere manier om deze grote wedstrijden aan te gaan.

Dat gezegd hebbende, is het niet zo dat Guardiola nooit een verdedigende aanpak kiest. City’s spelplan in de Emirates vorig jaar was om met 0-0 te ontsnappen, aangezien hij zich zorgen maakte over de afwezigheid van een geschorst Rodri op zijn middenveld. En City was ook niet op hun best in de returnwedstrijd. Het is niet controversieel om te zeggen dat als Arteta wil dat zijn team zich ingraaft, het moeilijker is om je een klassieker voor te stellen, alleen al door de aard van de ontmoeting. Het zou nog steeds een goede wedstrijd kunnen zijn als beide teams hun kansen grijpen, natuurlijk, maar wie zegt dat Arsenal toch hetzelfde spelplan gaat hanteren?

Sam Lee

Ik ben blij dat ik het in deze fout heb, maar ik denk dat een vroege goal het enige is dat ons kan behoeden voor een nieuwe spannende uitputtingsslag.

Thom Harris

Deze wedstrijd eindigde in 2013 in 6-3, maar de wedstrijd van vandaag zal waarschijnlijk niet negen doelpunten opleveren (Martin Rickett/PA Images via Getty Images)

Wie zal de grootste misser zijn, Kevin De Bruyne (als hij niet herstelt) of Odegaard?

Hoewel De Bruyne een van de beste middenvelders ooit is in de Premier League, maakt City’s kracht in de diepte het makkelijker om met zijn afwezigheid om te gaan. Arsenal heeft geen echt tempo zonder Odegaard, aangezien hij van cruciaal belang is voor wat ze doen met de bal in alle derde van het veld. Gezien het feit dat er zo’n groot stijlverschil is zonder hem in het team, voelt het niet te vreemd om te suggereren dat Arsenal’s aanvoerder de grootste misser zou zijn. Afgezien van zijn doelpuntenbijdragen is Odegaard bijna altijd de speler die de toon zet voor Arsenal met en zonder de bal, en hij zal een enorme misser zijn tijdens deze aanhoudende blessureleed.

Om een ​​voorbeeld te geven van hoe invloedrijk hij is: vorig seizoen was hij een van de twee Arsenal-spelers die betrokken was bij ten minste twee acties die ofwel opbouw, kanscreatie of een schot per 90 minuten waren. De andere was Bukayo Saka, waarbij Odegaard begrijpelijkerwijs hogere cijfers noteerde in opbouw en kanscreatie.

Kunst van Roche

Ik ben het eens met Art. City heeft bewezen dat ze het zonder De Bruyne kunnen redden, eigenlijk elke keer dat hij geblesseerd is geweest, al jaren terug. Gezien zijn kwaliteit is dat een hele prestatie. Hij miste veel van 2018-19, behoorlijk wat van 2020-21 en de helft van vorig seizoen, en City won sowieso in alle drie de jaren de titel. Ze hebben altijd de spelers of tactische aanpassingen gehad die ervoor zorgen dat ze de afwezigheid van De Bruyne meer dan goed kunnen maken. In 2018-19 was het Bernardo Silva die vanuit het midden opereerde, twee jaar later omarmden ze het valse-negensysteem waarbij Bernardo en Ilkay Gundogan de bal voor de lol rondspeelden, en vorig jaar kwamen ze er op verschillende manieren doorheen, zonder een specifieke opvallende vervanger. Aan de andere kant is Odegaard een van de beste spelers van Arsenal (en de Premier League), en ze hebben niet dezelfde selectiediepte.

Sam Lee

(Michael Regan/Getty Images)

Ik speel de advocaat van de duivel. City heeft 17 doelpunten gescoord tegen Arteta’s Arsenal in de Premier League; De Bruyne heeft er zes van gemaakt, ondanks dat hij ongeveer 54 procent van de totale minuten speelde. Zijn impact op deze vaak titelkansrijke wedstrijd is ongeëvenaard en City zal zijn klinische scherpte duidelijk missen in wedstrijden als deze. Hij is het seizoen ook in dominante vorm begonnen, alleen Dwight McNeil van Everton is de tweede in het creëren van kansen, terwijl zijn 162 passes in het aanvallende derde deel hem 65 voorsprong geven op elke andere speler in de divisie.

Het argument dat City beter is toegerust om met de afwezigheid van De Bruyne om te gaan is terecht, maar niemand is zo goed als de Belg als het gaat om het volledig verprutsen van wedstrijden als deze. En gezien de huidige soliditeit van Arsenal, zou de regerend kampioen die vonk wel eens kunnen missen.

Thom Harris

(Bovenste foto’s: Getty Images)