Mijn binge drinken was zo buiten controle dat ik constant bewusteloos raakte – mijn vader redde me
Sally Hopkins, 18 jaar oud, had een flinke klap moeten krijgen nadat ze een literfles gin had leeggedronken, maar de fles raakte nauwelijks de zijkanten.
Niet dat het uitmaakte. Zoals de meeste dronken nachten wist Sally dat ze hoe dan ook dronken zou worden.
Op het hoogtepunt van haar alcoholverslaving en binge drinken, viel Sally regelmatig flauw en had ze het gevoel dat haar leven op 19-jarige leeftijd voorbij was.
Pas toen ze hulp zocht bij haar ex-alcoholische vader John, 59, kon ze haar leven weer op de rails krijgen.
Ze zegt: “Op mijn slechtst had ik constant een kater of was ik dronken, en had ik dagelijks paniekaanvallen.
“Ik viel altijd flauw en was constant bang voor wat ik had gezegd of gedaan. Mezelf voor gek zetten werd gewoon de norm.
LEES MEER FABULEUZE ECHTE LEVEN
“Mijn vader heeft mij gered uit zo’n donkere, wanhopige situatie.”
Gelukkig is Sally, inmiddels 25, al bijna zes jaar nuchter en gebruikt ze haar persoonlijke ervaring in haar baan als herstelmentor om andere vrouwen te helpen die worstelen met een verslaving.
In het Verenigd Koninkrijk is binge drinken een groot probleem. Uit een recent rapport blijkt dat Britse vrouwen bovenaan de lijst staan van de grootste vrouwelijke binge drinkers ter wereld. 26 procent van hen drinkt minstens zes drankjes in één keer, minstens één keer per maand.
‘Ik was echt heel erg aan het bingedrinken’
Sally’s verhaal begon toen ze op 14-jarige leeftijd begon met het drinken van alcohol met vrienden.
Ze zegt: “Het was vanaf het begin al problematisch, toen ik met vrienden op huisfeestjes ging drinken.
“Ik dronk alles wat ik te pakken kon krijgen, en ik dronk veel sneller – en veel meer – dan veel van mijn vrienden.
“Ik raakte volledig de draad kwijt van wat ik dronk, maar mijn tolerantieniveau was zo hoog dat ik op een avond een hele literfles gin leegdronk, zonder dat de inhoud de rand raakte.
“Ik voelde me niet eens dronken, dus dronk ik tijdens die vreetpartijen alleen maar meer.
“Ik had nauwelijks controle over de hoeveelheid die ik had, en ik viel flauw.”
Ze hield het geheim voor haar familie, waaronder haar vader, die zelf al voor de geboorte van Sally met een verslaving kampte. Hij had een moeilijke jeugd gehad, waarin hij zijn moeder verloor toen hij nog maar 12 was.
De voormalige handarbeider dronk zwaar en belandde in en uit de gevangenis vanwege diefstal, totdat hij op 27-jarige leeftijd van zijn drankverslaving afkwam. Hij werd opgeleid tot counselor en werkte in de reclassering en het maatschappelijk werk, voordat hij een herstelprogramma leidde waarin hij anderen hielp die kampten met een verslaving.
Sally zegt: “Al op jonge leeftijd wist ik dat mijn vader niet dronk en dat mijn moeder af en toe een glaasje dronk, maar dat we eigenlijk nooit alcohol in huis hadden.
“Mijn vader ging ook naar AA-bijeenkomsten, maar ik vond hem gewoon heel belangrijk op het werk, omdat hij ‘s avonds naar bijeenkomsten moest.
“Toen ik ongeveer 14 was, leerde ik steeds meer over het verleden van mijn vader en wat hij had meegemaakt met zijn drankprobleem.
“Hij was openhartig en vertelde ons over AA, maar niet in detail. Hij wilde niet dat wij het gevoel zouden krijgen dat hij anders was, of dat we er een groot punt van zouden maken.
“Ik associeerde mijn drankgebruik niet met dat van mijn vader en legde ook geen verbanden. In mijn hoofd had hij een moeilijke jeugd gehad, terwijl ik het gevoel had dat ik alleen maar voor de ‘lol’ dronk.”
‘Het was een voortdurende vernedering’
Voor Sally werden black-outs, hoe eng ook, de norm.
Ze zegt: “Ik dronk van vrijdagmiddag tot zondag en ging twee avonden uit en één dagdeel.
“Ik vergat regelmatig alles wat er de avond ervoor was gebeurd, en dat was heel eng.
“Wakker worden en je nacht wordt voor een groot deel ingenomen door je vrienden, en zij vertellen je dat je dingen hebt gezegd en gedaan die totaal niet bij je karakter passen, dat was vreselijk.
“Het was een constante vernedering. Ik deed constant gênante dingen, zoals zo dronken worden op het kerstfeestje van mijn werk dat ik mezelf belachelijk maakte.
“Ik deed ook echt onnadenkende en egoïstische dingen, zoals mijn ouders voortdurend wakker maken als ik ‘s ochtends vroeg thuiskwam – en dan dronk ik nog meer om de slechte gevoelens te vergeten.”
‘Het was een vicieuze cirkel’
Sally had voortdurend een kater en kon soms zelfs haar dagelijkse taken niet meer uitvoeren.
Ze legt uit: “Drinken werd een oplossing voor het leven – het voelde overweldigend.
“Omdat ik voortdurend dronk en steeds weer herstelde, waren normale dagelijkse dingen, zoals een uitgebalanceerd dieet volgen of huishoudelijke klusjes doen, onbetaalbaar.
“Ik had voortdurend het gevoel dat ik op de tweede plaats stond, wat ertoe bijdroeg dat ik het liefst wilde opgeven.
“Ik voelde me niet zeker, dus ik dronk om me goed, veilig en comfortabel te voelen – maar in werkelijkheid voelde ik me er alleen maar slechter door. Het was een vicieuze cirkel.”
‘Ik had bijna elke dag paniekaanvallen’
Ook het binge drinken had invloed op Sally’s droom om naar de universiteit te gaan.
Ze zegt: “Hoewel ik het goed deed op mijn GCSE-examens en de voorspelling was dat ik een A zou halen op mijn A-levels, kon ik de stof niet herhalen of het nodige werk doen.
“Ik haalde twee voldoendes, maar dat was niet genoeg om op de universiteit te komen. Het beperkte me dus zeker op academisch vlak.”
Ik was zo bang dat ik ontslagen zou worden, ik nam gewoon ontslag. Ik voelde me onbetrouwbaar en niet goed genoeg.”
Sally Hopkins
Sally verliet vervolgens haar opleiding en ging aan de slag als technisch support engineer. Maar haar feesten begonnen haar prestaties op het werk te beïnvloeden.
Ze zegt: “Ik had bijna elke dag op het werk last van paniekaanvallen, dus het was moeilijk om mijn werk goed te doen.
“Ik was zo bang dat ik ontslagen zou worden, dat ik er gewoon mee stopte.
“Ik had het gevoel dat ik onbetrouwbaar was en niet goed genoeg.
“Een deel ervan was niet echt, maar ik voelde me waardeloos, nutteloos en niet slim genoeg. Gevoelens die er ook toe leidden dat ik meer zou drinken.”
De gevaren van binge drinken
De NHS definieert binge drinken als ‘zwaar drinken gedurende een korte tijd’.
Volgens Drinkaware is de technische definitie meer dan 8 eenheden alcohol in één keer voor mannen, of meer dan 6 eenheden in één keer voor vrouwen.
Dat staat gelijk aan ongeveer vier pinten bier van normale sterkte voor een man of drie pinten voor een vrouw.
Als je binge drinkt, dan zal je hartslag en bloeddruk stijgen, behalve dronken worden. Het kan onregelmatige hartslagen veroorzaken, ook wel arrhythmieën genoemd.
Alcohol verhoogt de productie van maagzuur, wat misselijkheid en mogelijk overgeven tegengaat.
Ook is de kans groot dat u last krijgt van een verminderd oordeelsvermogen, verminderde coördinatie, geheugenverlies en slechte besluitvorming.
Dit kan leiden tot ongelukken, vallen, verdrinkingen en andere fouten.
Op de lange termijn kan overmatig alcoholgebruik leiden tot acute leverschade en een verhoogd risico op chronische leverziekten zoals cirrose en leverkanker.
Cardiovasculaire problemen zijn onder meer cardiomyopathie (een aandoening waarbij het hart het bloed niet meer efficiënt kan rondpompen) en een verhoogd risico op een beroerte.
Na verloop van tijd kan binge drinken bijdragen aan permanente hersenschade. Dit kan zich uiten als een mentale gezondheidstoestand, zoals angst of depressie.
Binge drinken kan ook leiden tot alcoholafhankelijkheid, of ‘verslaving’.
‘Mam keek naar mij alsof ik gebroken was – dat was ik ook’
Op 19-jarige leeftijd bereikte Sally haar dieptepunt. Kort nadat ze haar baan had opgezegd en een nieuwe baan in de klantenservice had gestart, verhuisde ze terug naar huis.
Ze zegt: “Ik woonde met mijn zus in een appartement in Manchester, maar toen ik ontslag nam, verhuisde ik op voorstel van mijn moeder terug naar huis bij mijn ouders.
“Ze keek naar mij alsof ik gebroken was – wat ook zo was.
“Ik maakte me voortdurend zorgen, vooral van mijn moeder, die me voortdurend berichtjes stuurde om te vragen of ik veilig was en of het goed met me ging.
“Eerlijk gezegd voelde ik op mijn dieptepunt alsof mijn leven voorbij was. Het was echt donker.
“Ik wist niet wie ik was en het voelde hopeloos. Ik voelde me verslagen.”
‘Ik wist dat ik moest stoppen’
Voor Sally was er niet één grote, levensveranderende ervaring die haar leven veranderde.
Ze zegt: “Ik werd op een ochtend wakker met een kater, na een chaotische nacht waarin ik ruzie had gekregen met een uitsmijter en alleen achterbleef zonder geld voor een taxi naar huis.
“Dat was een gewone avond, maar ik besefte dat alle chaos en problemen in mijn leven voortkwamen uit overmatig drinken.
“Tot dat moment had ik er nooit bewust bij stilgestaan dat het een probleem was – het overviel me gewoon ineens. Ik wist gewoon dat ik moest stoppen.”
‘Papa was de eerste persoon naar wie ik voor hulp ging’
Toen ze met haar vader sprak, besefte ze dat ze hulp nodig had.
Sally zegt: “Toen ik besefte dat het een probleem was, was hij de eerste persoon naar wie ik toe ging.
“We gingen samen wandelen met de hond en ik kan me nog goed herinneren dat ik zei: ‘Ik denk dat ik naar een vergadering moet’, waarmee ik AA bedoelde. Dat was makkelijker om hardop te zeggen dan toe te geven dat ik een probleem had, en mijn vader stemde gewoon toe.
“Ik voelde een enorme opluchting, en brak in tranen uit. Papa stond aan mijn kant, en ik wist eindelijk dat dit een nieuw begin was.
“Later besefte ik hoe bezorgd en boos hij was over mijn drankgebruik, maar hij moest wachten tot ik er klaar voor was voordat hij kon helpen.”
Een keerpunt
Omdat Sally een bingedrinker was en niet dagelijks dronk, vond ze het in eerste instantie makkelijk om te stoppen. De moeilijke momenten kwamen later.
Ze zegt: “De eerste paar weken waren eigenlijk niet zo moeilijk.
“Het waren de mijlpalen – zoals de eerste salarisdag en ik had geld. Ik stopte in november met drinken, dus kerstfeestjes waren ook zwaar, maar ik had steun en ging naar AA-bijeenkomsten, en mijn vader was er bij elke stap.
“Na een maand in herstel realiseerde ik me dat ik in een constante cyclus van rusten, herstellen en drinken zat.
“Eindelijk was mijn lichaam volledig hersteld en voelde ik mij voor het eerst in lange tijd gezond en energiek.
“Die realisatie zorgde ervoor dat ik gemotiveerd bleef om door te gaan.”
‘Nuchterheid is geen gevangenisstraf’
Sally is inmiddels bijna zes jaar nuchter.
Ze is nu ook herstelmentor voor Delamere, de enige speciaal opgerichte kliniek voor verslavingsbehandelingen in het Verenigd Koninkrijk. Daar heeft ze honderden vrouwen geholpen om van hun verslaving af te komen.
Ze voegt toe: “Vroeger was drinken mijn ‘hobby’, maar nu heb ik veel betekenisvollere relaties met vrienden kunnen opbouwen.”
Als u zich zorgen maakt over uw eigen drinkgedrag, adviseert Sally: ‘Uzelf afvragen: ‘Heb ik het gevoel dat ik keuze en controle heb over hoeveel en wanneer ik drink?’ is een goed beginpunt.
Probeer te minderen, gewoon om te kijken of dat lukt. Dat kan een indicatie zijn of je een goede relatie met alcohol hebt.
“Als je fysiek niet in staat bent om te minderen, moet je hulp zoeken.
“Ik wil echt benadrukken dat een leven van nuchterheid geen gevangenisstraf is.
“Het is vreugdevol, leuk en opwindend en je kunt alles bereiken wat je wilt bereiken terwijl je nog aan het herstellen bent.”