‘Mijn onderbuikgevoel vertelde me dat het ernstig was’: Artsen vertelden een 28-jarige moeder van één kind dat lichaamspijnen, stekende pijnen en koorts slechts een urineweginfectie waren… toen werd ze getroffen door sepsis en werd ze in een medisch geïnduceerde coma gebracht
Een moeder van één kind vertelde over haar afschuw nadat ze door een ‘ernstige verkoudheid’ in een kunstmatige coma belandde en sepsis kreeg, waardoor haar haar uitviel.
Leah Denney, uit Kettering in Northamptonshire, was verder een gezonde volwassene.
Maar eind 2022 kreeg de inmiddels 28-jarige last van lichaamspijnen, hoge koorts en had hij moeite om voedsel en vocht binnen te houden.
Bezorgd dat verkoudheidsmedicatie de infectie niet had kunnen verhelpen, bezocht ze een spoedzorgcentrum buiten kantooruren. Toch beweert ze dat haar werd verteld dat het slechts een urineweginfectie was en dat haar antibiotica was voorgeschreven.
Bij een tweede afspraak kreeg ze nog meer pillen, ondanks de scherpe, stekende pijn op haar borst en in haar zij, zegt ze.
Leah Denney, uit Kettering in Northamptonshire, was een verder gezonde volwassene. Maar eind 2022 werd de nu 28-jarige getroffen door lichaamspijnen, een hoge temperatuur en had ze moeite om voedsel of vloeistoffen binnen te houden
Bezorgd dat verkoudheidsmedicatie de infectie niet had kunnen verhelpen, bezocht ze een spoedzorgcentrum buiten kantooruren. Toch beweert ze dat haar werd verteld dat het slechts een urineweginfectie was en dat haar antibiotica waren voorgeschreven.
Bij een tweede afspraak kreeg ze meer pillen, ondanks dat ze scherpe stekende pijnen in haar borst en pijn in haar zij ervoer, zegt ze. Pas nadat ze met een ‘onderbuikgevoel’ naar de Eerste Hulp ging en haar verkoudheid ‘iets ergers’ was, ontdekten artsen dat ze leed aan een combinatie van griep, Strep A, longontsteking en nierinfectie die tot sepsis had geleid.
Pas toen ze met een ‘onderbuikgevoel’ naar de Eerste Hulp ging en besefte dat haar verkoudheid ‘iets ergers’ was, ontdekten de artsen dat ze leed aan een combinatie van griep, streptokokken A, longontsteking en een nierinfectie die tot sepsis had geleid.
Artsen haalden 2,8 liter vocht uit haar rechterlong en hielden haar 12 dagen in een kunstmatige coma.
Mevrouw Denney, moeder van de vierjarige Ralphie Denney, dringt er nu bij mensen op aan om geen enkele verontrustende symptoom te negeren.
Terwijl ze terugdacht aan haar afschuwelijke beproeving, zei ze: ‘Het was verschrikkelijk. De gedachte dat ik nooit meer wakker zou worden, er nooit meer voor mijn kind zou zijn en dat mijn familie mij nooit meer zou zien, was behoorlijk beangstigend.
‘Zelfs nu denk ik erover na en het doet me pijn als ik eraan denk dat Ralphie zonder mij achterblijft en dat hij mij, als laatste, nog kan herinneren toen ik ziek op de bank lag.
‘Het begon in de week voor Kerstmis 2022. Er waren veel verkoudheden.
‘Ik voelde me gewoon niet lekker, ik had het warm en koud, had een loopneus, hoofdpijn en lichaamspijnen. Ik dacht dat het een zware verkoudheid was.
‘Ik had geen eetlust. Ik rustte en probeerde vloeistoffen te drinken, maar ik moest constant overgeven en het ging gewoon niet beter.
‘Het was echt eng, ik had me nog nooit zo ziek gevoeld.’
Toen ik voor de tweede keer naar de spoedeisende hulp ging, ‘had ik gewoon een onderbuikgevoel: ik was niet blij met wat ze zeiden. Het voelde alsof er iets ergers was’, aldus mevrouw Denney.
‘De volgende dag smeekte ik mijn moeder om mij naar de eerste hulp te brengen. Ze zei dat ik er inmiddels uitzag als een zombie.
‘Ik was erg flets en grijs, het voelde alsof ik doodging.’
Ze werd op nieuwjaarsdag om 2 uur ‘s nachts door artsen van het Kettering General Hospital in coma gebracht, vertelde ze.
‘Ik kan me niets anders herinneren dan dat ik op 12 januari wakker werd.’
Sepsis, ook wel de ‘stille moordenaar’ genoemd omdat de ziekte zo moeilijk te herkennen is, eist elk jaar bijna 50.000 Britten het leven.
Het ontstaat wanneer het immuunsysteem van het lichaam overuren maakt en een reeks reacties in gang zet die kunnen leiden tot orgaanfalen.
Meestal zijn bacteriële infecties de boosdoener, maar virussen zoals Covid en griep (waar antibiotica niet tegen werken) kunnen ook tot sepsis leiden.
Vroege detectie is essentieel. In de beginfase kan het rillingen en pijn veroorzaken en kan het worden aangezien voor griep.
Verdachte patiënten moeten binnen een uur na aankomst in het ziekenhuis antibiotica krijgen.
Volgens een schatting van The UK Sepsis Trust neemt het risico op overlijden aan sepsis met één tot twee procent toe voor elk uur vertraging in de diagnose.
Maar de nasleep die overlevenden ervaren, kan hun leven veranderen.
Voormalig parlementslid Craig Mackinlay, 57, kreeg in mei een warm welkom toen hij terugkeerde naar het parlement. Hij verloor in september vorig jaar zijn handen en voeten nadat hij sepsis had opgelopen.
Hierdoor viel haar haar uit, vervelde de huid op haar handen en voeten ‘als een slang’ en leed ze aan gewrichtspijn en geheugenverlies – iets waar ze nu nog steeds mee worstelt.
Nu spoort mevrouw Denney andere Britten die niet tevreden zijn met hun diagnose aan om een second opinion aan te vragen en eventuele ongewone symptomen zo vroeg mogelijk te laten onderzoeken als ze denken dat er iets niet klopt.
Ondanks dat ze 18 maanden na haar ziekenhuisopname lichamelijk goed herstelde, zegt mevrouw Denney dat ze al snel last kreeg van het post-sepsissyndroom (PSS).
Ook liep hij weefselschade op aan zijn tandvlees, waardoor hij nu losse tanden heeft, en aan zijn oren en gezicht.
De heer Craig besloot om deels terug te treden als parlementslid, omdat ‘het moeilijk zou zijn om de werkweken van 70 tot 80 uur vol te houden, wat de norm was vóór mijn ziekte’.
Hoewel ze 18 maanden na haar ziekenhuisopname lichamelijk goed herstelde, kreeg mevrouw Denney al snel last van het post-sepsissyndroom (PSS).
Hierdoor viel haar haar uit, vervelde de huid van haar handen en voeten ‘als een slang’ en kreeg ze last van gewrichtspijn en geheugenverlies, iets waar ze nu nog steeds last van heeft.
Ze voegde toe: ‘Vanuit medisch oogpunt voelde ik me heel snel beter toen ik wakker werd.
‘De post-sepsis symptomen waren er meteen: ik kon niet slapen, ik werd lusteloos. Bovendien begon een dikke laag huid op mijn handpalmen en voetzolen meteen te vervellen.
‘Ik vervelde als een slang, ik voelde me er walgelijk bij.
‘Ik heb veel last van mijn gewrichten en spieren, zelfs nu nog heb ik last van mijn enkels, knieën, heupen en polsen. Voorheen had ik hier nooit last van.
‘Vier maanden nadat ik mijn haar begon te verliezen. Ik heb alopecia areata, ik heb altijd plekken op dezelfde plekken gehad, ik wist dat dit anders was omdat mijn haar in plukken uitviel.
‘Het is een vertraagde reactie op een trauma in je lichaam.
‘Ik heb nog steeds moeite met mijn geheugen. Ik moet meerdere keren per dag op mijn telefoon kijken om te weten welke dag het is. Dat is behoorlijk frustrerend.’
Mevrouw Denney spoort nu andere Britten die niet tevreden zijn met hun diagnose aan om een second opinion aan te vragen en eventuele ongewone symptomen zo snel mogelijk te laten onderzoeken als ze denken dat er iets niet klopt.
Ze zei: ‘Als je het gevoel hebt dat iets niet klopt, vraag dan om een tweede of derde mening.
Sepsis, ook wel de ‘stille moordenaar’ genoemd omdat het extreem moeilijk te herkennen is, doodt bijna 50.000 Britten per jaar. Het treedt op wanneer het immuunsysteem van het lichaam overdriveert en een reeks reacties in gang zet die kunnen leiden tot orgaanfalen.
Voormalig parlementslid Craig Mackinlay, 57, kreeg een warm welkom toen hij in mei terugkeerde naar het parlement, nadat hij in september vorig jaar zijn handen en voeten had verloren na sepsis
‘Als ik bij de oorspronkelijke diagnose was gebleven, namelijk dat ik een urineweginfectie had, was ik nu dood geweest.
‘Het draait allemaal om het vertrouwen op je intuïtie. Je voelt misschien dat het tijdverspilling is, maar het gaat je leven redden.
‘Ik ben twee keer naar de huisartsenpost geweest en daarna naar de Eerste Hulp, die het meteen oppikte.
‘Als ik één leven kan redden van iemand die weet van sepsis en waar je op moet letten, dan ben ik blij dat dat is gebeurd.
‘Het is heel eng, je denkt nooit dat jij het bent.’