Zijn automatische kamerplantenbewateringssystemen het waard? Ik heb er 2 getest om erachter te komen
Het verzorgen van kamerplanten is zo’n lonende ervaring omdat ze meer doen dan alleen je huis verfraaien. Watersessies zijn vooral geweldig voor stressverlichtingTerwijl u elke plant water geeft, kunt u de nieuwe groei bewonderen en de ontwikkeling op lange termijn.
Maar tijd vinden om water te geven kamerplanten wordt lastiger naarmate je collectie groeit. Voor mij betekent dat dat ik wekelijks meerdere liters water moet verdelen over minimaal 72 individuele planten. De hele operatie duurt ongeveer 30 minuten, omdat ik afwisselend mijn gieter vul en leeg.
Het betekent ook dat ik te veel nadenk over mijn waterschema voor de vakantie. De meeste beginnende kamerplanten zijn vergevingsgezind, maar zelfs zij hebben moeite met langere vakanties. Als je langer dan twee weken weggaat, moet je onvermijdelijk een plantenoppas bellen en exacte instructies schrijven.
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het enorm leuk om mijn planten water te geven en heb betrouwbare plantenoppassers, maar het kan nooit kwaad om het proces te stroomlijnen. Dus besloot ik een paar automatische bewateringssystemen voor binnen aan te schaffen, die verschillen van slimme tuinen, om te kijken of ze handsfree water geven werkelijkheid kunnen maken.
Na een paar weken ze te hebben uitgeprobeerd, denk ik dat het idee wel wat waard is. Toch vereisen ze veel vallen en opstaan om de gewenste resultaten te krijgen. Laten we eens kijken waarom.
De automatische bewateringssets die ik heb getest
Voor dit experiment heb ik twee automatische bewateringssystemen voor binnenshuis gekozen: Sancruz IC205S En Onsast AUTO01. Het is prima als je de merken niet herkent, aangezien deze producten meestal van generieke fabrikanten komen. Ik heb nog geen binnenbewateringssysteem van een gangbaar merk gevonden. Ik wilde een Moistenland Wi-Fi plantenbewateringsapparaat maar ik heb het nog even uitgesteld om mijn evaluatie simpel te houden.
Sancruz IC205S
Naast het uitproberen van een straalpomp, koos ik voor Sancruz vanwege de vochtigheidssensor.
- Interne straalpomp: 400 ml per minuut (13,5 ounces)
- 32,8 voet aan heldere siliconenslang
- 15 niet-verstelbare druppelpalen
- Oplaadbare lithium-ionbatterij of USB-C-kabel voor stroom
Van de twee producten is de Sancruz IC205S heeft een traditioneler ontwerp met een centrale unit die een timer, interne waterpomp en batterijback-up integreert. Ik heb gekozen voor Sancruz omdat het een jetpomp gebruikt, die water uit het reservoir omhoog trekt — dit is gebruikelijk bij automatische plantenbewateringssystemen.
De vochtigheidssensor is intrigerend omdat er een mogelijkheid is om planten water te geven wanneer ze dat nodig hebben in plaats van volgens een vast schema. De meeste druppelirrigatiesystemen voor binnen kosten tussen de $ 25 en $ 50, dus het prijskaartje van $ 30 van Sancruz leek een goede keuze voor een gemiddelde unit.
Onsast AUTO01
Onsast biedt meer watergeefopties dan de Sancruz.
- Externe dompelpomp: 800 ml per minuut (27,1 ounces)
- 24 voet grijze siliconenslang
- 12 verstelbare druppelaars
- Bedrade 12-volt DC-voeding
Ik vind het leuk om te jagen op goedkope technologie, dus de Onsast AUTO01 was een no-brainer. Het kostte slechts $ 13,50 nadat een coupon 25% van de $ 18 catalogusprijs afhaalde. In tegenstelling tot straalpompen, stuwt de externe dompelpomp van Onsast water voor een ander vergelijkingspunt. Dompelpompen zijn krachtiger dan straalpompen omdat ze de waterdruk om hen heen benutten.
Met de instelbare druppelaars en pompsnelheden kunt u de hoeveelheid water die naar elke plant gaat aanpassen, wat betekent dat u meer mogelijkheden hebt om specifieke instellingen in te stellen. De eenvoudige gebruikersinterface was een andere factor om te overwegen. Goedkopere automatische watergevers leunen op minimalistische bedieningselementen, dus we zullen zien of dit de Onsast helpt of hindert.
Eenvoudige installatie
Ondanks het feit dat er uiteindelijk een netwerk van buizen naar uw kamerplanten loopt, was het installeren van de binnenbewateringssystemen vrij eenvoudig.
Ik begon met het kiezen van een plek voor mijn controle-eenheden. De installatiehandleidingen zeggen dat je ze ergens boven de watertank moet monteren. Plaats de controle-eenheid en de druppelaars altijd boven de watertank en het inlaatfilter (of de dompelpomp). Dit voorkomt dat het systeem de hele kan op je vloer hevelt nadat het apparaat heeft gedraaid.
Ik gebruik 5-gallon Hedpak-blokjes voor mijn watertanks, omdat ze gemakkelijk te vinden zijn in de winkel. (Bovendien zijn ze geweldig voor het filteren van het gezuiverde water dat mijn vleesetende planten nodig hebben.) Een emmer van 5 gallon met een deksel werkt ook, maar je moet dan wel een gat in het deksel boren voor de inlaatbuis.
De slangen van Onsast lopen rechtstreeks van de externe pomp naar de eerste installatie.
Voor Sancruz heb ik de slang die het waterreservoir verbindt met de waterinlaat van de controle-eenheid opgemeten en gesneden. Een ander stuk slang verbond dit met de eerste plant.
Ik sneed de buis naast elke plant door en installeerde een T-connector met genoeg slang om bijna de hoofdstengel van de plant te bereiken. Ik bevestigde een druppelaar aan het uiteinde van de korte slang en verankerde deze in de grond van de plant. Ik herhaalde het proces totdat ik de druppelaars had waar ik ze wilde hebben. De laatste Sancruz-druppelaar wordt rechtstreeks aan de primaire slang bevestigd, hoewel ik een eindplug nodig had voor Onsast omdat deze twee slangmaten gebruikt.
De enkele buismaat van Sancruz vereenvoudigde de plaatsing van de T-connector en druppelaarpen. Mijn grootste kritiekpunt op dit proces was dat de slang op een manier werd geleid die kleinere potten niet omver wierp, maar het was niet zo erg als het krijgen van de juiste druppelaarafstellingen.
Het aanpassen van uw druppelaars is een gedoe
Houd er rekening mee dat u veel tijd kwijt bent aan het afstellen van de druppelaar.
Nu de slangen op hun plek zitten, gaat u verder met het meest ingewikkelde deel: het maken van aanpassingen. Wees u ervan bewust dat de complexiteit van deze stap toeneemt naarmate u meer druppelaars toevoegt.
Sancruz was meteen makkelijker aan te passen omdat het maar één pompsnelheid gebruikt en de meegeleverde druppelaarstaken maar één outputniveau hebben. Dit is geweldig voor drie potten van vergelijkbare grootte, omdat ik alleen hoefde uit te zoeken hoe vaak ik de druppelaars moest laten draaien en hoe lang. Ik controleerde de planten dagelijks en paste mijn instellingen aan voor de gewenste resultaten.
Mijn enige klacht over het aanpassen van Sancruz was dat het opschalen naar grotere potten betekende dat er meerdere druppelaars aan dezelfde pot moesten worden toegevoegd. De 15 druppelaarstaken zijn niet altijd geschikt voor 15 planten, vooral niet voor grote kamerplanten die meer water verbruiken.
Verstelbare druppelkoppen kunnen lastig zijn en het is vaak lastig om de wateruitvoer nauwkeurig af te stellen.
Output is geen probleem voor Onsast’s verstelbare druppelaars omdat je extra water naar grotere potten kunt sturen terwijl je het in kleinere potten beperkt. Verstelbare druppelaars creëerden echter een ander obstakel omdat elke aanpassing aan een enkele druppelaar de algehele druk in de watertoevoerleiding beïnvloedde.
Dit betekende dat ik de pomp in de handmatige modus moest houden en constant moest springen tussen meerdere druppelaars totdat ze zich correct gedroegen. Ik heb de wateruitvoer meerdere keren gemeten om de juiste balans te vinden, maar ik moest mijn waterbakken herhaaldelijk legen tijdens het proces.
Zelfs toen waren er af en toe problemen met te volle waterbakken onder mijn planten na een paar testcycli. Maar zodra je de juiste druppelaarbalans hebt, werkt de Onsast als een droom. Hij gebruikt minder water dan mijn vorige handmatige bewateringsregime, terwijl de vochtigheidsgraad van de grond behouden blijft.
Toch liep de slang van Onsast na elke sessie helemaal leeg, wat betekende dat elke druppelaar luchtbellen moest verwijderen om te kunnen functioneren. Ik loste dit op door elke druppelaarklep verder te openen en de looptijd van de pomp te verkorten om rekening te houden met de hogere stroomsnelheid. Sancruz voorkwam dit probleem door een anti-sifonklep in de doos te stoppen.
Intuïtieve timerbedieningen maken een wereld van verschil
Sancruz hanteert een directe aanpak door de instellingen duidelijk te labelen.
Het laatste stukje van de puzzel van het automatische bewateringssysteem voor binnen is de timer. Bij het programmeren van de Sancruz draait u aan de centrale draaiknop totdat de tekst voor uw gewenste instelling op één lijn staat met de witte pijl naar rechts. Zelfs zonder de pijl wordt de tekst van het instelwiel weergegeven op een manier dat alleen de horizontale, rechtopstaande tekst de huidige selectie is.
De Sancruz handleiding vertelt u om te beginnen met het instellen van de klok en met de klok mee door te gaan naar volgende instellingen totdat u de “Aan” instelling bereikt, die het programma activeert. Het kleine LCD laat geen ruimte voor dubbelzinnigheid door specifiek te zeggen wanneer het elke dag begint, hoe lang het water geven duurt (in seconden of minuten) en hoe vaak het interval is (in uren of dagen).
Pas elke instelling aan met de plus- en minknoppen voordat u bevestigt met “OK”. Er zijn ook handmatige en vochtigheidsinstellingen die de programmering overschrijven. Omdat er maar één vochtigheidssensor is, moet u bijhouden hoe snel uw andere potten uitdrogen. Het werkte niet in mijn situatie omdat potten erg droog moeten zijn, maar ik zal het uiteindelijk proberen op wat minder dorstige planten.
Om de Onsast te programmeren, moet je een reeks esoterische getallen decoderen.
De interface van Onsast is een ander verhaal. Het display toont slechts twee cijfers met kleine rode LED-indicatoren om u te vertellen of de optie Tijd, Min of Dag actief is. U kunt op de setup-knop drukken om tussen opties te schakelen terwijl u een specifiek nummer kiest met de centrale draaiknop. Als u nogmaals op de setup-knop drukt, knippert het scherm drie keer om te bevestigen dat het klaar is.
Dat lijkt eenvoudig totdat je je realiseert dat 0 niet altijd “Uit” betekent. Bijvoorbeeld, het instellen van het Daginterval op “0” zal dagelijks water geven, terwijl “1” om de dag zal werken. De Tijdinstelling is eveneens verwarrend, omdat een instelling van “1” betekent eenmaal per 24 uur, terwijl “6” betekent zes keer per 24 uur (elke vier uur). Dit betekende extra mentale wiskunde elke keer dat ik de Onsast instelde.
Ik ben er grotendeels van overtuigd dat deze technologie mijn kamerplanten in leven kan houden
Ik raad aan om een week of twee de tijd te nemen om bij te houden of het door u gekozen watergeefschema werkt.
Wat ik het meest heb geleerd van deze ervaring is hoe belangrijk het is om de waterbehoeften van je kamerplanten te begrijpen voordat je een automatische plantenbewatering installeert. Ik heb het geluk dat ik dit al van tevoren wist, maar het was nog steeds een strijd om mijn druppelaaropstelling te optimaliseren.
Sancruz was het makkelijkst te programmeren. Afgezien van een blik op het begin van de installatie, vond ik het fijn dat ik niet elke keer de handleiding hoefde te raadplegen als ik de instellingen aanpaste. De druppelaarstaken waren moeiteloos op te zetten, hoewel je er in grotere potten misschien meerdere nodig hebt. Ik vermoed dat de doorzichtige slang na verloop van tijd algen zal laten groeien, dus het kan lastiger zijn om hem op de lange termijn schoon te houden dan Onsast.
Hoewel de verwarrende bediening van de Onsast mijn geduld meer dan eens op de proef stelde, was het een duidelijke winnaar qua flexibiliteit en kracht — zelfs zonder batterijback-up. De verstelbare druppelaars zijn vervelend, maar werken goed als je er eenmaal aan gewend bent. Bovendien is de grijze slang bestand tegen algengroei als een kampioen.
Om budgetredenen zou ik deze producten niet voor elke kamerplant in mijn huis gebruiken. Ik zou me beperken tot de planten die het meest kwetsbaar zijn voor uitdroging op vakantie.
