China’s communistische partijcongres: wat het betekent voor het bedrijfsleven

De DealBook-nieuwsbrief duikt elk weekend in een enkel onderwerp of thema en biedt rapportage en analyse die een beter begrip bieden van een belangrijk probleem in het bedrijfsleven. Als u de dagelijkse nieuwsbrief nog niet ontvangt, Registreer hier.

Op een congres van de Communistische Partij dat op 16 oktober in Peking begint, wordt verwacht dat Xi Jinping voor een derde termijn van vijf jaar zal worden benoemd tot de hoogste leider van het land, waarmee hij de weg vrijmaakt om de macht te consolideren in een mate die in decennia niet meer is voorgekomen.

Onder de heer Xi is China ‘s werelds dominante fabrikant geworden van alles, van cement tot zonnepanelen, evenals de belangrijkste handelspartner en dominante geldschieter voor het grootste deel van de ontwikkelingslanden. Het heeft ‘s werelds grootste marine gebouwd, enkele van ‘s werelds meest geavanceerde ballistische raketten ontwikkeld en luchtbases gebouwd op kunstmatige eilanden verspreid over de Zuid-Chinese Zee.

Maar de Chinese economie, de op een na grootste, zit nu in een neerwaartse spiraal. De vastgoedmarkt, die de afgelopen tien jaar ongeveer een kwart van de economische output van het land heeft bijgedragen, is aan het smelten. Buitenlandse investeringen haperden. En wijdverbreide lockdowns en massale quarantaines, onderdeel van China’s nultolerantiebenadering van Covid-19, hebben de vraag van de consument geschaad en bedrijven tot stilstand gebracht.

Tegelijkertijd heeft de heer Xi gewerkt om van China een meer door de staat geleide samenleving te maken die nationale veiligheid en ideologie vaak boven economische groei stelt. Hij heeft hard opgetreden tegen Chinese bedrijven en de macht van hun leidinggevenden beperkt. Enkele van China’s bekendste ondernemers hebben het land verlaten en anderen, zoals de medeoprichter van Alibaba, Jack Ma, zijn grotendeels uit het zicht van het publiek verdwenen.

Dit alles heeft de Chinese economie geschaad, die van april tot juni slechts 0,4 procent groter was dan in dezelfde periode vorig jaar. De groei lag ver onder de aanvankelijke groeidoelstelling van de regering van zo’n 5,5 procent dit jaar. Voor het eerste jaar sinds de jaren negentig De economische groei van China zal naar verwachting achterblijven bij die van de rest van Azië.

De volgende stappen van dhr. Xi kunnen enorme gevolgen hebben voor de wereldeconomie. Multinationale bedrijven zoals General Motors en Apple hebben erop gewed dat China een betrouwbare plaats is voor massaproductie van goederen en een steeds groter wordende markt. Maar de toenemende spanningen tussen het vasteland van China en Taiwan, vooral na de Russische invasie van Oekraïne, hebben ervoor gezorgd dat grote Amerikaanse en Europese bedrijven zich haasten om elders back-up toeleveringsketens op te zetten.

Tegelijkertijd is de invoer van buitenlandse goederen door China gestruikeld doordat Chinese consumenten nog voorzichtiger met hun geld omgaan en de Chinese overheid lokale bedrijven subsidieert om vervangende producten voor geïmporteerde producten te produceren. De aandelenmarkt van Shanghai is dit jaar tot nu toe bijna 17 procent gedaald.

De belangrijkste taak van de heersende elite van China op het partijcongres, een bijeenkomst die eens in de vijf jaar plaatsvindt en doorgaans een week duurt, zal zijn om de opstelling van de Chinese leiders te bevestigen. Maar een keynote-openingstoespraak van de heer Xi zal ook belangrijke aanwijzingen geven voor wat de toekomst in petto heeft voor bedrijven in China en de rest van de wereld.

De toespraak van de heer Xi zal vol ideologisch jargon van de Communistische Partij staan ​​en zal waarschijnlijk erg lang zijn – zijn toespraak aan het begin van het laatste partijcongres, in 2017, duurde meer dan drie uur. Maar begraven in dat jargon zullen waarschijnlijk enkele belangrijke berichten zijn. Dit is wat financiële leiders en bedrijfsleiders over de hele wereld willen weten.

Huishoudelijke ideologie: ‘Gemeenschappelijke Welvaart’

Een van Xi’s favoriete economische beleidsinitiatieven van de afgelopen maanden heeft een eenvoudige, onschuldig klinkende naam: ‘gemeenschappelijke welvaart’. De grote vraag is wat het betekent.

Gemeenschappelijke welvaart, een oud doel van de Communistische Partij, is door dhr. Xi gedefinieerd als het beteugelen van particulier kapitaal en het verkleinen van China’s enorme ongelijkheden in rijkdom. Regelgevers en belastingrechercheurs traden vorig jaar hard op tegen techreuzen en rijke beroemdheden. Beijing eiste dat magnaten iets teruggeven aan de samenleving. En dhr. Xi heeft speculatie in woningen sterk ontmoedigd en in plaats daarvan aangedrongen op overheidssubsidies voor de bouw van meer huurappartementen.

Een regelgevend optreden tegen technologiebedrijven en naschoolse onderwijsbedrijven droeg bij aan een golf van ontslagen waardoor in augustus een op de vijf jonge Chinese stadsbewoners werkloos werd. Kredietlimieten voor de sterk opgeblazen huizensector in China hebben geleid tot een duikvlucht in het aantal nieuwe bouwprojecten dat wordt gestart en tot een golf van insolventies onder vastgoedontwikkelaars. Veel Westerse hedgefondsen die zwaar inzetten op buitenlandse obligatie-emissies van vastgoedontwikkelaars, leden aanzienlijke verliezen.

De term ‘gemeenschappelijke welvaart’ werd zelden gebruikt door topambtenaren afgelopen voorjaar tijdens die tegenslagen. Maar de heer Xi bracht het opvallend nieuw leven in tijdens een rondreis door Noordoost-China half augustus. Vervolgens het Politburo noemde gemeenschappelijke welvaart toen het op 30 augustus de startdatum en agenda voor het partijcongres bekendmaakte.

Minder duidelijk is hoe meneer Xi de term zal definiëren in zijn openingsspeech op het partijcongres. Mogelijkheden zijn onder meer het eisen van alles, van een progressiever belastingstelsel tot verdere sociale uitgavenprogramma’s tot de deregulering van kleine bedrijven.

Nadat de heer Xi op 16 oktober sprak: “Ik denk dat we een veel beter idee zullen hebben of het meer door de staat of meer door de markt wordt gestuurd”, zei Joe Mazur, een senior analist bij Trivium China, een adviesbureau in Peking. .

Handel: ‘Dual Circulation’

Mr. Xi’s mantra voor buitenlandse handel en industriële zelfredzaamheid, voor het eerst ingediend in mei 2020, is een theorie van wat hij ‘dubbele circulatie’ noemt. Het concept houdt in dat voornamelijk wordt vertrouwd op de binnenlandse vraag en innovatie om de Chinese economie aan te drijven, terwijl buitenlandse markten en investeerders worden gehandhaafd als back-upmotor voor groei.

Dhr. Xi is doorgegaan met royale subsidies om Chinese fabrikanten te ontwikkelen, met name van halfgeleiders. Maar de slogan heeft veel scepsis gewekt bij buitenlandse investeerders in China en bij buitenlandse regeringen. Ze maken zich zorgen dat het beleid een recept is om import te vervangen door goederen van Chinese makelij.

De invoer van China is dit jaar inderdaad gestagneerd, terwijl de uitvoer enorm is gestegen, met de grootste handelsoverschotten die de wereld ooit heeft gezien. Die overschotten, niet de binnenlandse vraag, hebben de economische groei van China dit jaar ondersteund.

Chinese functionarissen ontkennen dat ze de invoer proberen te ontmoedigen en beweren dat China graag buitenlandse bedrijven en producten wil verwelkomen. Toen het Politburo het partijcongres voor 16 oktober plande, maakte het geen melding van dubbele circulatie, dus de term zou buiten beschouwing kunnen worden gelaten. Als het onvermeld blijft, zou dat een verzoenend gebaar kunnen zijn, aangezien de buitenlandse investeringen in China al aan het verzwakken zijn, voornamelijk als gevolg van het draconische pandemiebeleid van het land.

Pandemie: ‘Covid Zero’

China’s nultolerantiebenadering van Covid-19 heeft veel doden en langdurige infecties voorkomen, maar tegen hoge en toenemende kosten voor de economie. De vraag is nu wanneer de heer Xi zal overgaan tot een minder restrictieve houding ten aanzien van het beheersen van het virus.

De Verenigde Staten hebben meer dan 800 keer zoveel pandemische sterfgevallen per miljoen inwoners als China, althans volgens de officiële statistieken van de twee landen. Maar China heeft zijn record gevestigd door uitgebreide lockdowns – waaronder een die afgelopen voorjaar twee maanden duurde in Shanghai – en door het land bijna volledig af te sluiten voor internationale reizigers.

Buitenlandse investeringen zijn tijdens de pandemie tot stilstand gekomen. Topmanagers hebben hun aandacht verlegd naar andere landen die ze gemakkelijker kunnen verkennen. Multinationals hebben moeite gehad om toestemming van de overheid te krijgen om ingenieurs naar hun operaties in China te sturen, en het sturen van gezinsleden was zelfs nog moeilijker.

China loopt nog steeds achter met het vaccineren van burgers ouder dan 80 jaar. Weinig mensen in China hebben door eerdere blootstelling resistentie tegen het virus ontwikkeld. Bijna niemand verwacht dus dat meneer Xi tijdens het partijcongres een snelle terugtrekking uit het zero-Covid-beleid aankondigt, hoewel er aanwijzingen kunnen zijn voor een geleidelijke versoepeling.

Taiwan: wat daarna komt

De grootste onzekerheid over China voor internationale bedrijven is of het de komende jaren enige vorm van militaire actie tegen Taiwan zal ondernemen. Wereldwijde bedrijven hebben al miljarden dollars aan verliezen geleden op operaties in Rusland die ze moeten verkopen of liquideren na de Russische invasie van Oekraïne, die heeft geleid tot uitgebreide sancties door ‘s werelds leidende democratieën.

De heer Xi kreeg in 2021 een daverend applaus op het Tiananmen-plein, op de 100ste verjaardag van de oprichting van de Chinese Communistische Partij, toen hij herhaalde dat China aanspraak maakte op Taiwan, een zelfbestuurde eilanddemocratie. President Biden heeft vier keer gezegd dat de Verenigde Staten bereid zijn Taiwan te helpen agressie te weerstaan. Elke keer dat zijn assistenten zijn opmerkingen enigszins terugliepen, benadrukte hij echter dat de Verenigde Staten een beleid van “strategische dubbelzinnigheid” handhaven met betrekking tot hun steun aan het eiland.

Zelfs een vage vermelding door dhr. Xi op het partijcongres van een tijdlijn om te proberen Taiwan onder de politieke controle van het vasteland te brengen, zou het financiële vertrouwen in zowel Taiwan als het vasteland kunnen schaden.

Nieuwe leiders

De belangrijkste taak van de heersende elite op het congres is het bevestigen van het leiderschap van de partij.

Vooral belangrijk voor het bedrijfsleven is wie in de line-up de nieuwe premier wordt. De premier leidt het kabinet, maar niet het leger, dat direct onder Xi staat. De functie houdt toezicht op het ministerie van Financiën, het ministerie van Handel en andere overheidsinstanties die veel cruciale beslissingen nemen die van invloed zijn op banken, verzekeraars en andere bedrijven. Wie er wordt gekozen, wordt pas bekendgemaakt tijdens een afzonderlijke zitting van het Nationale Volkscongres in maart, maar de dag nadat het congres formeel is geëindigd, zullen leden van het nieuwe Permanente Comité van het Politburo – het hoogste politieke machtsorgaan in China – een podium betreden in volgorde van rang. De volgorde waarin het nieuwe leiderschapsteam loopt, maakt mogelijk duidelijk wie volgend jaar premier wordt.

De Chinese grondwet verbiedt Li Keqiang, de premier van het afgelopen decennium, om een ​​derde termijn in dat ambt uit te zitten. Mogelijke opvolgers van dhr. Li zijn Wang Yang, de leider van het hoogste adviesorgaan van de Communistische Partij, en Hu Chunhua, een van de vier vice-premiers van China.

Beide mannen hebben toevallig vijf jaar lang leiding gegeven aan de provincie Guangdong, een toonaangevend knooppunt van ondernemerschap en buitenlandse investeringen in China. Geen van beiden heeft veel aanwijzingen gegeven over hun economisch denken sinds ze posten in Beijing hebben aangenomen. De heer Wang had meer de reputatie een vrijemarktbeleid te voeren in Guangdong.

Er wordt aangenomen dat de heer Hu een sterkere politieke basis heeft dan de heer Wang, omdat hij nog jong genoeg is, 59, om een ​​potentiële opvolger van de heer Xi te zijn. Die politieke kracht zou hem de kracht kunnen geven om wat terug te dringen tegen de recente neiging van dhr. Xi om te neigen naar meer controle van de regering en de Communistische Partij over de particuliere sector.

Juist omdat dhr. Hu jong genoeg is om een ​​mogelijke opvolger te zijn, denken veel zakenmensen en experts echter dat dhr. Xi eerder zal kiezen voor dhr. Wang of een donkere kandidaat die geen potentiële politieke bedreiging voor hem vormt.

Hoe dan ook, de macht van de premier is afgenomen, aangezien de heer Xi een reeks commissies van de Communistische Partij in het leven heeft geroepen om beleid voor ministeries op te stellen, waaronder een commissie die veel financieel beleid dicteert.

Wat denk je? Laat het ons weten: dealbook@nytimes.com.