economie – USMAIL24.COM

10 bedrijfsschandalen zo groot dat ze de economie deden schudden

Sabir Ansary — Sat, 27 Jan 2024 09:06:55 +0000

We zijn getuige geweest van een aantal adembenemende bedrijfsschandalen die de wenkbrauwen deden fronsen en schokgolven door de financiële corridors stuurden. Stel je dit voor als een economische achtbaan met wendingen, bochten en behoorlijk wat ups en downs. Dus pak je veiligheidsgordels terwijl we door tien bedrijfsschandalen rijden die zo groot zijn dat ze de economie doen schudden.

Verwant: 10 schandalige piramidespelen

10 Diep water horizon

De Diep water horizon De ramp op een booreiland was een gebeurtenis die schokgolven door de zakenwereld veroorzaakte en een impact op de economie achterliet. In april 2010 kreeg een offshore boorplatform van BP een klapband, wat leidde tot een enorme olielekkage in de Golf van Mexico. Het incident resulteerde in het verlies van 11 levens en veroorzaakte schade aan het zeeleven en kustecosystemen.

De kern van het schandaal waren vergissingen en nalatigheid in de veiligheidsprocedures. De eruptiepreventie, een cruciaal veiligheidsapparaat, werd niet geactiveerd, waardoor miljoenen vaten olie 87 dagen lang in de oceaan konden stromen voordat de put werd afgedekt. De gevolgen voor het milieu waren verwoestend, met schade aan de visserij, de leefgebieden van wilde dieren en het levensonderhoud van gemeenschappen langs de Golfkust.

BP kreeg te maken met enorme publieke reacties, juridische strijd en een aanzienlijke financiële tol. Het bedrijf bekende uiteindelijk schuldig te zijn aan strafrechtelijke vervolging en stemde ermee in miljarden aan schikkingen en boetes te betalen. De ramp met de Deepwater Horizon herinnert ons aan het belang van bedrijfsverantwoordelijkheid en de gevolgen die kunnen voortvloeien uit nalatigheid bij het nastreven van winst.

9 Lehman Brothers

Halverwege de jaren 2000 was er een financiële storm op komst. Lehman Brothers, een reus in de bankwereld, stond hierin centraal. Het schandaal dat de economie op zijn kop zette, was niets anders dan de subprime-woningcrisis.

Lehman Brothers raakte net als vele anderen verstrikt in de puinhoop van de subprime-hypotheken. Banken leenden geld aan mensen die het niet konden betalen, vooral voor huizen. Dit werden subprime-hypotheken genoemd. Lehman Brothers investeerde zwaar in deze risicovolle leningen, omdat ze dachten dat de huizenmarkt onoverwinnelijk was.

In 2008 barstte de zeepbel echter. Mensen konden hun hypotheek niet meer betalen en de waarde van huizen kelderde. Lehman Brothers kampte met een berg schulden en vroeg, schokkend genoeg, in september faillissement aan. Dit was niet zomaar een faillissement. Het was destijds de grootste in de Amerikaanse geschiedenis.

De ineenstorting van de Lehman Brothers veroorzaakte schokgolven door de financiële wereld, wat leidde tot een mondiale economische crisis. Velen verloren hun baan, huis en spaargeld. De subprime-woningcrisis heeft ons geleerd over de gevaren van risicovolle financiële praktijken, en heeft een blijvende impact gehad op de manier waarop we de financiële wereld bekijken en reguleren.

8 Turing farmaceutische producten

De prijsopdrijving van Turing Pharmaceuticals is een berucht hoofdstuk in bedrijfsschandalen dat een blijvende impact heeft gehad. In 2015 werd het bedrijf onder leiding van CEO Martin Shkreli, kreeg schande vanwege het verhogen van de prijs van Daraprim, een levensreddend medicijn dat wordt gebruikt om infecties te behandelen. De prijs schoot van de ene op de andere dag omhoog van $ 13,50 naar een duizelingwekkende $ 750 per pil, wat in het hele land voor opschudding zorgde.

Dit schandaal wierp licht op de donkere kant van de farmaceutische industrie, waar winstmotieven soms de humanitaire zorgen overschaduwen. Daraprim, een medicijn dat essentieel is voor mensen met een aangetast immuunsysteem, werd onbetaalbaar, wat leidde tot zorgen over de toegang tot essentiële gezondheidszorg.

De publieke verontwaardiging leidde tot onderzoeken, en Shkreli, die ‘de meest gehate man van Amerika’ werd genoemd, kreeg te maken met juridische gevolgen. De acties van Turing Pharmaceuticals leidden tot een bredere discussie over de ethiek van de prijsstelling van geneesmiddelen en de noodzaak van regelgeving om dergelijke uitbuitingspraktijken te voorkomen.

Dit schandaal onderstreept het belang van ethische bedrijfspraktijken en de mogelijke gevolgen als bedrijven winst boven het welzijn van mensen stellen.

7 Beer Stearns

Beer Stearns Companies Inc., bekend om zijn rol in de investment banking-sector, werd in 2008 geconfronteerd met een tumultueuze ondergang. De kern van het schandaal was de subprime-hypotheekcrisis. De ineenstorting van de huizenmarkt veroorzaakte een kettingreactie in de financiële sector.

Bear Stearns, zwaar belegd in risicovolle, door hypotheek gedekte waardepapieren, kreeg te maken met ernstige financiële druk. In een wanhopige poging om het hoofd boven water te houden, kreeg het bedrijf te maken met een liquiditeitscrisis, omdat klanten en investeerders hun vertrouwen begonnen te verliezen. De situatie bereikte een kritiek punt in maart 2008 toen Bear Stearns op de rand van een faillissement balanceerde.

De Federal Reserve en JPMorgan Chase kwamen tussenbeide met een reddingsplan om een complete financiële catastrofe te voorkomen. JPMorgan nam Bear Stearns over voor slechts een fractie van de marktwaarde, wat een van de belangrijkste momenten in de financiële crisis van 2008 markeerde. Het Bear Stearns-schandaal laat risicovolle financiële praktijken zien en de verreikende impact die de ondergang van één bedrijf kan hebben op de bredere economie.

6 Valeant farmaceutische producten

Ooit geprezen als een rijzende ster in de farmaceutische industrie, Valeant farmaceutische producten geconfronteerd met een duizelingwekkende ondergang. Hun ondergang werd veroorzaakt door een schandaal dat investeerders en het publiek in ongeloof achterliet. De kern van de controverse was Valeants agressieve prijsstrategie voor geneesmiddelen. Het bedrijf zou bestaande medicijnen verwerven en vervolgens de prijzen verhogen, soms met astronomische percentages. Dit leverde veel kritiek op en trok de aandacht van toezichthouders en wetgevers.

Naarmate het onderzoek vorderde, werd onthuld dat Valeant zich schuldig had gemaakt aan twijfelachtige boekhoudpraktijken, waardoor een web van complexe relaties met gespecialiseerde apotheken ontstond om de verkoop te stimuleren. Deze praktijken hebben de inkomsten van het bedrijf opgeblazen, wat heeft geleid tot een verkeerd beeld van de financiële gezondheid van het bedrijf.

De gevolgen waren snel en ernstig. De aandelen van Valeant kelderden, waardoor miljarden aan marktwaarde verloren gingen. Leidinggevenden kregen te maken met juridisch toezicht en het schandaal leidde tot debatten over ethiek en bedrijfsverantwoordelijkheid. Het Valeant Pharmaceuticals-schandaal laat ons zien wat er gebeurt als bedrijven winst boven integriteit stellen. Het had een blijvende impact op de farmaceutische industrie en leidde tot een herevaluatie van bedrijfspraktijken om dergelijke problemen te voorkomen.

5 Barclays Libor-manipulatie

Het Barclays Libor-manipulatieschandaal is een schokkende episode die de economie heeft geschokt. Libor, of de Londen Interbank aangeboden tarief, is een wereldwijd referentierentetarief. In 2012 werd Barclays, een vooraanstaande Britse bank, onder de loep genomen toen bleek dat zij de Libor-tarieven manipuleerden om hun handelsposities ten goede te komen.

In wezen rapporteerde Barclays op oneerlijke wijze dat de lagere rentetarieven financieel stabieler leken dan ze in werkelijkheid waren. Deze bedrieglijke praktijk had verstrekkende gevolgen en had gevolgen voor de integriteit van het mondiale financiële systeem. Het schandaal heeft de reputatie van Barclays aangetast en aanleiding gegeven tot bezorgdheid over de betrouwbaarheid van andere financiële instellingen.

Als gevolg van het schandaal kreeg Barclays te maken met hoge boetes en juridische gevolgen. Het incident wierp licht op de noodzaak van strengere regelgeving en toezicht in de banksector. Het diende als een wake-up call voor zowel bedrijven als toezichthouders en benadrukte het belang van het handhaven van transparantie en ethische praktijken in de financiële wereld.

4 Enron

Begin jaren 2000 was Enron was een energiebedrijf dat op zijn hoogtepunt als een succesmodel werd beschouwd. Het stortte echter allemaal in toen bleek dat leidinggevenden zich schuldig hadden gemaakt aan wijdverbreide financiële fraude. Ze manipuleerden boekhoudpraktijken om schulden te verbergen en de winsten op te blazen, waardoor een rooskleurig beeld werd geschetst van de gezondheid van het bedrijf, terwijl het in werkelijkheid op de rand van de afgrond stond.

Het schandaal leidde ertoe dat duizenden werknemers hun baan verloren en met pensioen gingen, en dat investeerders aanzienlijke financiële verliezen leden. Het verhaal van Enron herinnert ons eraan dat zelfs de machtigste kan vallen als de eerlijkheid en integriteit in het gedrang komen. Het Enron-schandaal leidde tot een herevaluatie van het ondernemingsbestuur en de financiële regelgeving om dergelijke catastrofale gebeurtenissen te voorkomen.

3 Facebook-privacy

Stel je voor dat je je geheimen met een goede vriend deelt, om er vervolgens achter te komen dat ze het aan iedereen hebben verteld. Dat is wat er toen gebeurde Facebookde socialemediagigant waarvan we allemaal dachten dat hij onze geheimen veilig hield, ging verkeerd om met onze persoonlijke gegevens.

In 2018 werd ontdekt dat een politiek adviesbureau, Cambridge Analytica, zonder hun medeweten of toestemming toegang had tot gegevens van miljoenen Facebook-gebruikers. Deze gegevens omvatten persoonlijke gegevens, likes en zelfs vriendenlijsten. Het was niet zomaar een klein lek; het was een sluisdeur naar potentieel misbruik van informatie.

Het schandaal leidde tot zorgen over de privacy van gebruikers en leidde tot een wereldwijd gesprek over de verantwoordelijkheden van technologiebedrijven. De CEO van Facebook, Mark Zuckerberg, kreeg kritiek toen hij voor het Congres getuigde en veranderingen beloofde om gebruikersgegevens te beschermen. Dit incident heeft gebruikers ertoe aangezet om opnieuw na te denken over wat ze online delen. Het leidde tot een toenemende roep om betere wetten om ons digitale leven te beschermen.

2 Baninter

Begin jaren 2000 werd de Dominicaanse Republiek geconfronteerd met een financiële aardbeving. Baninter (Banco International), ooit een gerespecteerde bank, bezweek onder het gewicht van frauduleuze activiteiten. In 2003 werd onthuld dat bankdirecteuren de boeken hadden gekookt, een façade van financiële stabiliteit hadden gecreëerd en tegelijkertijd schulden verborgen hadden gehouden. De zwendel bereikte een duizelingwekkende waarde van $3,7 miljard, wat investeerders en klanten in ongeloof achterliet.

Terwijl de waarheid zich ontvouwde, golfde er paniek door het land. Mensen die Baninter hun spaargeld hadden toevertrouwd, werden geconfronteerd met een financiële ondergang. De overheid moest ingrijpen en miljarden injecteren om de economie te stabiliseren en het vertrouwen in het financiële systeem te herstellen.

Het Baninter-schandaal schudde de economie van de Dominicaanse Republiek en onderstreepte de noodzaak van streng toezicht om soortgelijke catastrofes te voorkomen. Dit hoofdstuk in de financiële geschiedenis leert ons dat vertrouwen en eerlijkheid de pijlers zijn van een stabiele economie. Wanneer deze afbrokkelen, worden de gevolgen voor iedereen gevoeld.

1 Jerome Kerviel

Jerome Kerviel, een voormalig junior trader bij Société Générale, bevond zich in 2008 midden in een financiële storm. Hij verzamelde maar liefst € 70 miljard aan ongeautoriseerde transacties, waarmee hij de risicolimieten van de bank overschreed. Zijn acties schokten iedereen, omdat de verliezen de stabiliteit van een van de belangrijkste financiële instellingen van Frankrijk in gevaar brachten.

De risicovolle manoeuvres van Kerviel omvatten fictieve transacties en misleidende praktijken om zijn activiteiten te verbergen. Toen de waarheid aan het licht kwam, leidde dit tot paniek op de financiële markten. Het was de aanleiding voor een grootschalige reddingsoperatie van de Société Générale. Het schandaal bracht tekortkomingen in de risicobeheersystemen binnen de banksector aan het licht en riep vragen op over de verantwoording.

Deze real-life financiële thriller maakt de behoefte aan transparantie, toezicht en ethisch gedrag in het bedrijfsleven duidelijk. Het handelsschandaal Jerome Kerviel blijft een mijlpaal die vorm heeft gegeven aan de discussies over financiële regelgeving en de noodzaak van strengere controles om dergelijke economische angsten te voorkomen.

The post 10 bedrijfsschandalen zo groot dat ze de economie deden schudden appeared first on USMAIL24.COM.

Een anti-LGBTQ-wet in Oeganda schaadt de economie

Jeffrey Bailey — Tue, 19 Dec 2023 05:08:07 +0000

Zittend op een bank in zijn kleine kantoor wijst Simon Azarwagye, de eigenaar van een reisorganisatie genaamd Azas Safaris, naar cijfers op zijn laptop: visuele hulpmiddelen voor een verhaal dat hem nog steeds ellendig maakt om te vertellen.

“Zie dat?” zegt hij, terwijl hij naar een grafiek wijst met de tekst ‘offerteverzoeken’. Het vertegenwoordigt de 89 potentiële klanten waarmee hij eerder dit jaar communiceerde. Ze hadden allemaal geïnformeerd naar rondleidingen door de weelderige bossen van Oeganda; de expedities kosten ongeveer $ 15.000 per koppel voor 13 dagen nijlpaarden en gorilla’s spotten.

Dat was voordat het parlement van het land begon te debatteren een van de strengste anti-LGBTQ-wetten in de wereld. Het omvatte een doodstrafbepaling voor “verergerde homoseksualiteit” – gedefinieerd als relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht met onder meer iemand die gehandicapt, HIV-positief of bejaard is – en maakte het verdedigen van homoseksuele mannen en lesbiennes in het openbaar strafbaar.

Het nieuws over het wetsvoorstel haalde de internationale krantenkoppen. Op de dag dat het eind mei werd ondertekend, dreigden president Biden en leiders in heel Europa met sancties die Oeganda, dat een economie heeft die qua omvang achterblijft bij die van Libië en Soedan, zich niet kan veroorloven. Binnen enkele weken hadden 60 van de 89 potentiële klanten van de heer Azarwagye, van wie de meesten afkomstig waren uit Europa of de Verenigde Staten, hun plannen geannuleerd of stopten met het retourneren van berichten.

“Ze hebben me geghost”, zei hij, waarbij hij opmerkte dat hij doorgaans betalende klanten uit tweederde van alle vragen weet te halen. “Enkelen die met mij spraken, legden uit: ‘Vanwege die wet is het niet veilig om naar Oeganda te komen.’”

Sinds de invoering van de Anti-Homoseksualiteitswet van 2023, zoals de wet officieel heet, er hebben arrestaties plaatsgevonden en honderden schendingen van de mensenrechten waarbij LGBTQ-mensen betrokken zijn, Dat blijkt uit een rapport van Convening for Equality, een coalitie van mensenrechtengroeperingen. Homo’s en transgenders zijn door huisbazen uitgezet, zoals vereist door de wet. En angst weerhoudt homo- en transgenderpatiënten van gezondheidsklinieken, die door de wet verplicht zijn aangifte te doen bij de politie.

In stilte eist de wet een grimmige economische tol.

De horeca heeft het zwaar, zeggen hoteliers. Textielproducenten zeggen dat kopers in de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en de rest van Europa bestellingen hebben geannuleerd, uit angst dat een ‘Made in Uganda’-label op een kledingstuk nu slecht is voor de zaken. Bouwbedrijven in Oeganda zeggen dat westerse financiers geschrokken zijn.

“We hadden een persoonlijke ontmoeting met een Amerikaanse private-equityfirma, en een van de jongens die het bedrijf leidt, maakte duidelijk dat hij een moreel probleem had met de wet”, zegt Venugopal Rao, de CEO van Dott Services. , een bouwbedrijf in Kampala, de hoofdstad van Oeganda, dat onlangs ongeveer $ 100 miljoen aan leningen zocht. “We konden geld krijgen voor onze projecten in Tanzania en in de Democratische Republiek Congo. Maar niet Oeganda.”

De vijandigheid jegens homo’s zit diep in dit geheel door land omgeven Oost-Afrikaanse land met 49 miljoen inwoners. Een peiling uitgevoerd in 2022 door Afrobarometer, een onafhankelijk onderzoeksnetwerk, ontdekte dat Oegandezen zeer tolerant waren tegenover mensen met verschillende etnische groepen en religieuze achtergronden, maar zeer intolerant tegenover homo’s. Bijna 97 procent zei voorstander te zijn van wetten die homoseksualiteit strafbaar stellen, en 94 procent van de Oegandezen zei dat ze een homoseksueel familielid of vriend bij de politie zouden aangeven.

Leiders uit het bedrijfsleven en politici herleiden Oeganda’s intolerantie tegenover LHBTQ-mensen tot de opvallend conservatieve stromingen van het katholicisme en evangelicalisme die het land domineren.

“Dit is een christelijk land, en vooral de Afrikaanse christenen hebben een andere kijk op homoseksualiteit”, zegt Herbert Byaruhanga van de Association of Uganda Tour Operators. Hij legde uit waarom zijn organisatie niet lobbyde tegen de Anti-Homoseksualiteitswet en geen persbericht uitbracht over dit onderwerp. Er was geen tijd om de wet te analyseren voordat deze werd aangenomen, zei hij, maar zelfs als hij weken de tijd had gehad om elk woord te bestuderen, zou verzet zinloos zijn geweest omdat de wet immens populair is.

“We konden ons niet verzetten tegen de cultuur van Oeganda”, zei hij.

De oude president van het land, Yoweri Museveni, is de wilde kaart in deze hele kwestie. Hij bestuurt Oeganda al bijna veertig jaar in een autocratische greep, en in een getuigenis voor het Internationaal Strafhof wordt hij beschuldigd van het martelen en vermoorden van dissidenten bij de verkiezingen van 2021.

Hij heeft publiekelijk beweerd dat homo’s de vrede en stabiliteit ondermijnen en noemde ze in een CNN-interview “walgelijk”. Maar verschillende vertrouwelingen, waaronder Andrew Mwenda, een journalist die ook woordvoerder is van de zoon van de president, zeggen dat de president in de eerste plaats een pragmaticus is die zich zorgen maakt over de toestand van de economie en een hekel heeft aan het idee dat Oeganda als een paria wordt gezien.

De heer Mwenda en anderen hebben petities ingediend tegen de Anti-Homoseksualiteitswet, in de hoop dat de rechtbanken deze ongrondwettelijk zullen verklaren of de wet zullen afwijzen vanwege een technisch probleem. Het is eerder gebeurd. In 2014 werd een wetsvoorstel met de bijnaam ‘Kill the Gays’ door de rechtbanken nietig verklaard op de smalle grond dat het werd aangenomen zonder dat er een vereist quorum was.

Een woordvoerder van de president reageerde niet op berichten.

Het Constitutionele Hof van Oeganda hield maandag een hoorzitting over de Anti-Homoseksualiteitswet, en sommige waarnemers denken dat er vóór het einde van het jaar of begin januari een beslissing zou kunnen komen.

“Dit is de beste wet die het parlement had kunnen aannemen”, zei de heer Mwenda. “Je weet waarom? Omdat het zo erg is dat geen enkele rechtbank het kan handhaven.”

Ongefundeerde geruchten

Meer dan de helft van de 54 Afrikaanse landen heeft anti-homowetten. Voorstanders van de wetten beschouwen ze als een manier om een overblijfsel van de koloniale overheersing af te werpen en te strijden tegen wat zij zien als de decadente mores van het Westen. Op de dag van de stemming over de Anti-Homoseksualiteitwet verklaarde parlementsvoorzitter Anita Annet Among: “De westerse wereld zal Oeganda niet gaan regeren.”

Oeganda kent sinds 1950 een antisodomiewet, aangenomen tijdens het tijdperk van de Britse overheersing, die homoseksualiteit bestraft met levenslang. Groot-Brittannië liberaliseerde zijn sodomiestatuten in 1967, maar in Oeganda smolten rechtse christenen vanaf het begin van de jaren 2000 samen tot een politieke macht die homoseksualiteit als een onheilspellende invloed op de cultuur beschouwde.

De anti-LGBTQ-beweging werd stil in Oeganda na de teloorgang van de ‘Kill the Gays’-wet, pijnlijk van het verlies en zoekend naar een strategie om weer momentum te krijgen. Drie jaar geleden begon de kwestie opnieuw deel uit te maken van het nationale gesprek.

Homo-activisten leggen een groot deel van de schuld bij twee groepen: Family Life Network in Oeganda en Family Watch International, een evangelische organisatie in Gilbert, Arizona. Family Watch wordt geleid door Sharon Slater, die heeft aangedrongen op conversietherapie voor homo’s en daarbij betrokken is geweest. met wat de groep sinds 2002 een ‘gezinsgericht’ beleid in Afrika noemt.

“Oegandezen zijn erg homofoob, maar ze zullen er niets aan doen, tenzij iemand het weer wakker schudt”, zegt Frank Mugisha, leider van Sexual Minorities Uganda, een homorechtengroep die in augustus vorig jaar werd gesloten. “Family Life Network en Family Watch hebben de beweging verjongd.”

Family Life Network reageerde niet op verzoeken om commentaar. Een woordvoerster van Family Watch, Lynn Allred, zei in een e-mail dat de tegenstanders van de groep “dingen verzinnen en hopen dat dit in stand wordt gehouden door beruchte verslaggevers.” De groep plaatste een lange pagina met ‘de feiten op een rijtje’ op haar website, waarin stond dat ze nooit heeft gelobbyd voor de Anti-Homoseksualiteitswet en er in feite tegen is.

De heer Mugisha zegt dat de verjonging begon tijdens het Nationale Gebedsontbijt dat in 2020 in het parlement werd gehouden, toen een parlementslid voorstelde om een anti-homowet nieuw leven in te blazen. Kort daarna begonnen op sociale media zeer opruiende verhalen over LGBTQ-mensen op te borrelen en zich te vermenigvuldigen. Er werd keer op keer op één ongefundeerd gerucht gehamerd: homoseksuele leraren vielen studenten aan en ‘rekruteerden’ ze.

Homoseksualiteit werd al snel synoniem met pedofilie. Oeganda ontvangt miljarden dollars aan jaarlijkse hulp en belastingvoordelen uit verschillende bronnen, en sommigen kondigden vergeldingsmaatregelen aan nadat de Anti-Homoseksualiteitswet van kracht werd. De Wereldbank zei dat ze geen nieuwe projecten in het land zou starten en stelde in een persbericht dat ze “seksuele en genderminderheden wilde beschermen tegen discriminatie en uitsluiting in de projecten die we financieren.”

Eind oktober waarschuwde het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken voor de reputatierisico’s van zakendoen in het land. Meer recentelijk heeft het een lijst uitgebreid van Oegandese functionarissen die geen bezoek mogen brengen aan de Verenigde Staten. De directe hulp uit de Verenigde Staten werd ingeperkt en op 1 januari zal Oeganda worden geschrapt uit de African Growth and Opportunity Act, die tariefvrije toegang tot de Amerikaanse markten biedt aan landen ten zuiden van de Sahara.

Deze maatregelen zijn bedoeld als straf, maar sommige Oegandese politici denken dat ze een voordeel hebben. Daartoe behoort ook James Nsaba Buturo, een zachtaardige, 73-jarige voormalig minister van Ethiek, die onlangs op een middag in zijn kantoor in het Parlement zat met een bijbel en een kopie van het reglement van orde op zijn bureau.

‘De goede boeken,’ zei hij.

Hij denkt dat het terugdringen van de buitenlandse hulp Oeganda zou kunnen genezen van het eeuwige corruptieprobleem. De logica gaat als volgt: als er minder geld het land binnenkomt, zullen degenen die uit de staatskas stelen zich wel twee keer bedenken, omdat de gevolgen van die diefstal ernstiger zullen zijn.

“Toen de Wereldbank ons bedreigde, was ik heel blij”, zei hij. “Wat we van onszelf stelen is drie keer meer waard dan wat we uit andere landen krijgen. Dit is een kans voor ons om ons huis op orde te krijgen.”

De terugslag van de anti-homowet zet de Oegandese economie nu al onder druk, hoewel de omvang van de pijn de komende maanden duidelijker zal worden. Het land is de afgelopen jaren gestaag gegroeid, zegt Corti Paul Lakuma, senior research fellow bij het Economic Policy Research Centre in Oeganda. Er was een groei met dubbele cijfers van het bruto binnenlands product in de jaren 2000 en een groei van 6 procent tussen 2010 en 2019. Hij gelooft dat het succes voortkomt uit verbeteringen in de infrastructuur en stappen om de banksector te privatiseren. Het land is ook veiliger.

“In de jaren ’80 moest je om 19.00 uur binnen zijn, anders zou je gedood kunnen worden,” zei de heer Lakuma. “Dit is nu een 24-uursland.”

Op de lange termijn is hij optimistisch over Oeganda, deels omdat hij denkt dat de anti-homoseksualiteitswet door de rechtbanken zal worden vernietigd. Anderen zijn van mening dat de dreiging van sancties en straffen het voor rechters moeilijk heeft gemaakt om de wet ongedaan te maken zonder dat het lijkt alsof ze zijn bezweken voor buitenlandse druk.

Hoe het ook zij, het land kan nu al een waarschuwing zijn voor andere Afrikaanse landen die anti-homowetten overwegen. Een wetgever in Kenia heeft een draconisch voorstel voorgesteld, maar politieke waarnemers zeggen dat het onwaarschijnlijk is dat het parlement dit zal goedkeuren of dat het door de relatief onafhankelijke rechterlijke macht van het land kan komen. En de bredere trends in Afrika gaan in de richting van tolerantie. Zes landen in Afrika hebben de afgelopen tien jaar relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht gelegaliseerd.

Oeganda dreigt een uitschieter te worden. Dit doet de heer Azarwagye pijn, de eigenaar van het safaribedrijf dat zaken verloor toen de anti-homowet werd aangenomen. Begin december verhuisde hij zijn kantoor de stad uit, deels tegen een lagere huurprijs.

“Niemand heeft contact opgenomen”, zei hij over de ongeveer zestig klanten die deze zomer niet meer met hem communiceerden. “De meeste mensen die je ghosten, gaan op vakantie naar buurlanden, zoals Kenia.”

The post Een anti-LGBTQ-wet in Oeganda schaadt de economie appeared first on USMAIL24.COM.