De zesjarige albino-jongen wiens hand door zijn vader werd gehackt om drankjes te maken voor heksdoctors in Tanzania

Een band van gewapende mannen stormt het huis in van een zesjarige jongen in het holst van de nacht.

Ze kloppen zijn doodsbange moeder bewusteloos voordat ze in de slaapkamer van het kind barsten, hem uit zijn bed slepen en hem op de grond pinnen.

Vervolgens stapt een lid van de groep – de eigen vader van de jongen – vooruit met een machete en zwaait het me genadeloos om de hand van de jongen te verbreken.

Ze halen vrolijk op met het lichaamsdeel, waardoor het kind schreeuwt en bloedt in zijn lege slaapkamer.

Nee, dit is niet de plot van een Stephen King-roman of een skin-kruipende horrorfilm.

Dit is de ervaren ervaring van Baraka Cosmas Lusambo, een van de honderden mensen met albinisme (PWAS) in Midden- en Oost -Afrika die onwillige orgaandonoren werden door mensen die geloven dat hun lichaamsdelen aandoeningen kunnen genezen of veel fortuin kunnen brengen.

Albino’s – soms aangeduid als ‘The Invisibles’ – hebben historisch gezien een verschrikkelijke behandeling op delen van het Afrikaanse continent ondergaan. Niet lang geleden werden albino -baby’s routinematig gedood bij de geboorte, door hun ouders gedacht dat ze slechte voortekenen of vloeken waren.

Tegenwoordig is kindermoord grotendeels afgenomen, maar veel PWA’s worden geboren met een prijskaartje op hun hoofd.

Zelfs mensen geboren zonder albinisme, maar met een bijzonder eerlijke huid en ogen riskeren een soortgelijk lot.

Vorige week, de schuldig vonnis Vorige week overgedragen aan een Zuid-Afrikaanse vrouw die haar heldere ogen verkocht aan een heksendokter in februari 2024 hernieuwde focus op de duistere handel in mensenhandel en het richten van jonge kinderen op winst.

Maar PWA’s zoals Baraka zijn steeds gevoeliger voor de betreurenswaardige praktijk.

Er zijn talloze horrorverhalen in Oost- en Centraal -Afrikaanse landen van Albino -kinderen en volwassenen die worden afgeslacht – soms door hun eigen familieleden – en hun overblijfselen die worden gebruikt in macabere brouwsels.

Botten worden gemalen en begraven op de aarde door mijnwerkers, die geloven dat ze zullen worden omgezet in diamanten. De geslachtsdelen worden gemaakt tot behandelingen om seksuele potentie te versterken en hun haar is verweven in vissersnetten.

Nergens zijn deze praktijken meer wijdverbreid dan Tanzania, waar ongeveer een op de 1.400 mensen worden geboren met albinisme – de hoogste incidentie van de aandoening overal ter wereld.

In het geval van Baraka kwamen zijn verwondingen tot stand na een 17-persoons-strenge bende onder leiding van zijn vader, Cosmas Lusambo, en zijn oom stormde zijn huis binnen en hakte zijn hand af met een machete.

Zijn onderbeen was ook zwaar gewond bij de aanval, maar artsen konden het redden.

De groep heeft naar verluidt het bebloed en gehavende lichaamsdeel van het kind verkocht op de open markt voor $ 5.000 – een enorm bedrag in een land waar het gemiddelde loon in 2016 het equivalent was van $ 157 per maand.

Hoewel Baraka de rest van zijn leven met het trauma zal strijden, trokken rapporten over zijn gemene beproeving in het oog van het Global Medical Relief Fund, een goed doel gestart door Staten Island -vrouw Elissa Montanti in 1997 om jongeren uit crisiszones te helpen aangepaste prothesen te krijgen.

Montanti stak zijn hand uit met onder dezelfde zon, een in Canada gevestigde groep die voorstander is van en beschermt mensen met albinisme in Tanzania die Baraka beschutte na de aanval in maart 2015.

Toen Montanti vroeg of ze hem kon helpen, zei de groep dat nog vier kinderen die waren aangevallen voor hun organen nodig hadden, en smeekte de oprichter van het goede doel om te overwegen ook nieuwe ledematen voor hen te verstrekken.

Montanti stemde ermee in en bracht alle vijf mee om voor de zomer te leven op het huis van haar liefdadigheidsinstelling op Staten Island, terwijl ze het proces ondergingen om gemonteerd te worden en te leren prothesen ongeveer twee uur rijden in het Philadelphia Shriners Hospital for Children.

Het cohort van kinderen bracht vijf maanden van 2015 door van juni tot oktober en woonde bij Montanti terwijl hij prothesen ondergaat en revalidatie in het ziekenhuis in Philadelphia.

Tussen reizen naar het ziekenhuis vulde Montanti hun zomer met reizen naar verschillende Amerikaanse bezienswaardigheden, zwembaden en het strand – activiteiten die in hun geboorteland Tanzania dodelijk hadden kunnen zijn gebleken.

Montanti zei op het moment dat de kinderen waren geworden zoals haar geadopteerde kinderen, en dat ze vooral in de buurt van Baraka was gegroeid.

‘Ze krijgen hun armen niet terug,’ zei ze.

‘Maar ze krijgen iets dat hen zal helpen een productief leven te leiden en deel uit te maken van de samenleving en niet als een freak te worden beschouwd of dat ze minder dan heel zijn.’

De groep van vijf kinderen, waaronder Baraka, keerde in oktober 2015 terug naar Tanzania en werd verzorgd in veilige beschutte accommodatie in de stad Dar Es Salaam.

Maar ze maakten frequente reizen van en naar Staten Island voor nieuwe prothesen om hun groeiende lichamen te huisvesten.

Baraka is nu 16 jaar oud. Montanti vertelde MailOnline dat hij en zijn vrienden in augustus dit jaar opnieuw naar Staten Island zullen terugkeren.

Albinisme is een aandoening veroorzaakt door een genetische mutatie die de huid, het haar en de ogen van pigment gecreëerd door melanine, een stof die ook fungeert als een schild tegen het schadelijke ultraviolet licht van de zon.

Het gebrek aan beschermende melanine brengt een verhoogde risico’s van huidkanker en verlies van het gezichtsvermogen voor mensen die worden blootgesteld aan de zon.

Degenen die ermee zijn geboren, kunnen over het algemeen een lang, gezond leven leiden, op voorwaarde dat ze op de juiste manier worden verzorgd als kinderen en de voorzieningen hebben om zichzelf als volwassenen te beschermen.

Helaas is dit niet vaak het geval in grote delen van Afrika.

Meer dan 90% van de mensen met albinisme op het continent, waar ongeveer één op de 5.000 mensen met de aandoening worden geboren, sterven voordat ze de leeftijd van 40 jaar bereiken vanwege gezondheidscomplicaties die worden veroorzaakt door blootstelling aan de zon.

In landelijke gebieden worden PWA’s soms verboden om te werken of naar school te gaan en worden ze geïsoleerd door hun gemeenschappen – een beweging die hen des te kwetsbaarder maakt voor premiejagers, mensenhandelaars, heksenartsen en verarmde burgers met nergens anders om te draaien.

Een van de gevaarlijkste mythen is dat seks hebben met een albino hiv kan genezen. Dat geloof heeft een epidemie van seksueel geweld tegen albino -vrouwen aangedreven, van wie velen het virus als gevolg daarvan oplopen.

PWA’s worden gejaagd, vermoord en uiteengereten. Kinderen worden ontvoerd uit hun families, of in sommige gevallen verkocht door gewillige ouders die wanhopig op zoek zijn naar geld.

Zelfs in de dood zijn ze niet veilig. Het is bekend dat ernstige overvallers de graven van PWAS ontheiligen om hun botten te stelen.

Naarmate aanvallen op PWA’s na de eeuwwisseling breder werden gemeld, hebben regeringen en rechterlijke macht enkele stappen gezet om het geweld te verminderen.

In 2009 heeft een Tanzaniaanse hof doodvonnissen uitgedeeld aan drie mannen die werden veroordeeld voor het ontvoeren en afblazen van de 14-jarige albino-jongen Matatizo Dunia-de eerste keer dat de doodstraf werd uitgedeeld voor een dergelijke misdaad.

De aanvallers braken in het huis van Dunia en sleepten hem uit zijn bed voordat hij hem in stukken hackte.

Naar verluidt werd er een gevonden die zijn afgehakte been vasthield terwijl het uiteengereten lijk van de jongen werd ontdekt gedumpt in Scrublland.

Maar er worden gedacht dat er tientallen, zo niet honderden gevallen van aanvallen op PWA’s zijn die helemaal niet worden onderzocht of niet worden gemeld, en critici zeggen dat veel regeringen – waaronder die van Tanzania – weinig doen om de gewelddadige trend te veranderen.

In februari heeft het Afrikaanse rechtbank on Human and Peoples ‘Rights (ACHPR) een mijlpaalvonnis gegeven tegen de Tanzaniaanse regering nadat burgerrechtengroepen met succes beweerden dat ambtenaren mensenrechtenschendingen begaan door aanvallen op PWAS te vervolgen.

De uitspraak Bekende dat de regering een jarenlange publieke bewustmakingscampagne moet lanceren, aanvallen op PWAS moet criminaliseren en de bepalingen voor de gezondheidszorg voor albino’s met huid- en oogproblemen moet verhogen.

Het kwam na de VN vorig jaar veroordeeld Tanzaniaanse autoriteiten voor het verzuim om aanvallen op PWAS te veroordelen en te onderzoeken na het onderzoeken van meerdere gevallen van verminking die niet werden onderzocht, of vervolgingen hadden ingetrokken.

Het valt nog te bezien of de uitspraak van de ACHPR enig effect zal hebben op het beleid van de Tanzaniaanse regering, aangezien er geen officiële methode is om de beslissingen van de rechtbank af te dwingen.

Tanzania is slechts een van de vele landen waar geweld tegen PWA’s wijdverbreid is.

De afgelopen twee decennia hebben tientallen gevallen van PWA -verminkingen en moorden in buurland gezien KeniaMalawi en de Democratische Republiek van de Congo (DRC), onder andere.