Concurrerende rekeningen van de behandeling van de Hunter Biden-zaak door het ministerie van Justitie

Tijdens een hoorzitting van de Senaat in maart bracht senator Charles E. Grassley, Republikein van Iowa, zeven minuten door met het grillen van procureur-generaal Merrick B. Garland over het Hunter Biden-onderzoek, waarbij hij een reeks ongebruikelijk specifieke vragen voorlas uit een papier dat hij in handen had.

Had David C. Weiss, de door Trump aangestelde Amerikaanse advocaat in Delaware die onder Garland bleef om toezicht te houden op het onderzoek, de volledige bevoegdheid om aanklachten in te dienen tegen de zoon van president Biden in Californië en Washington als hij dat wilde? Had meneer Weiss ooit gevraagd om tot speciale raadsman te worden benoemd? Was het onderzoek echt geïsoleerd van politieke overwegingen?

Die ontmoeting heeft een nieuwe betekenis gekregen na de Republikeinen van het Huis vrijgegeven getuigenis vorige week van een senior onderzoeker van de Belastingdienst over de zaak die in tegenspraak leek te zijn met de verzekering van dhr. Garland aan dhr. Grassley en anderen dat dhr. Weiss alle vrijheid en autoriteit had die hij nodig had om de zaak naar eigen goeddunken voort te zetten.

De IRS-functionaris, Gary Shapley, hield toezicht op de rol van het bureau bij het onderzoek naar de belastingen van de heer Biden en zegt dat zijn kritiek op het ministerie van Justitie ertoe leidde dat hem een ​​promotie werd geweigerd. Hij vertelde de House Ways and Means Committee dat de heer Weiss was afgewezen door de hoogste federale aanklagers in Los Angeles en Washington toen hij het vooruitzicht had geuit om aanklachten in te dienen tegen de zoon van de president in die rechtsgebieden.

De heer Shapley, die getuigde onder wat volgens de Republikeinen klokkenluidersbescherming is, zei ook dat hij getuige was geweest van de heer Weiss die vorig jaar zei dat hij niet de “beslissende ambtenaar” zou zijn over het al dan niet vervolgen van de heer Biden, en dat de heer Weiss was afgewezen toen hij de status van speciaal raadsman zocht, wat hem meer flexibiliteit zou hebben gegeven bij de behandeling van de zaak.

Door verslagen te geven van interne discussies die haaks stonden op de getuigenis van dhr. Garland, gaf dhr. Shapley de Republikeinen een nieuwe opening om vragen te stellen over de zaak en twijfel te zaaien over de herhaalde verklaringen van het ministerie van Justitie dat dhr. Weiss de volledige controle had over het onderzoek zonder politieke inmenging.

Maar het blijft onduidelijk hoeveel van het verschil in de rekeningen mogelijke factoren weerspiegelt, zoals miscommunicatie, botsende inhoudelijke oordelen tussen instanties over de beste manier om vervolging in te stellen, of persoonlijke vijandschap tussen ambtenaren die werken aan een onder hoge druk staande, spraakmakende zaak. Onderzoekers zoals de heer Shapley, wiens taak het is om bewijs te vinden, hebben vaak andere perspectieven dan openbare aanklagers die rekening moeten houden met hoe ze verdachten eerlijk moeten behandelen en zaken moeten voorleggen aan jury’s.

Republikeinse pogingen om de problemen van Hunter Biden in verband te brengen met zijn vader zijn vaak mislukt, en de heer Garland, een voormalig rechter van het federale hof van beroep, heeft moeite gedaan om afstand te nemen van de kernbesluitvorming in de politiek polariserende zaken die op zijn bureau zijn beland. . Toch zien de Republikeinse leiders meneer Garland nu als een potentieel kwetsbare figuur terwijl ze zoeken naar manieren om de president te ondermijnen op weg naar de campagne van 2024.

“Als het uitkomt wat de IRS-klokkenluider zegt, gaan we een afzettingsonderzoek starten tegen de procureur-generaal”, zei spreker Kevin McCarthy. vertelde Fox News op maandag.

De heer Garland, die vrijdag verslaggevers toesprak, ontkende krachtig de beweringen van de heer Shapley. De heer Weiss zei deze maand in een brief aan het Congres dat hij niet gedwongen was het onderzoek voort te zetten. De heer Weiss zei in de brief van 7 juni dat hij “de ultieme autoriteit over deze zaak had gekregen, inclusief de verantwoordelijkheid om te beslissen waar, wanneer en of er aanklachten moeten worden ingediend.” Na de getuigenis van de heer Shapley moet hij nog meer specifieke vragen van de Republikeinen van het Huis onder ogen zien.

Ambtenaren van het Witte Huis verwierpen de dreiging van de heer McCarthy met afzetting als een “afleiding”. En de advocaten van Hunter Biden hebben het ministerie van Justitie verteld dat meneer Shapley federale wetten heeft overtreden die het materiaal van de grand jury geheim houden. De advocaat van de heer Shapley, Mark D. Lytle, zei dat zijn cliënt “wettelijk beschermde rechten heeft om te fluiten”.

“Er zijn hier zoveel onbeantwoorde vragen dat ik denk dat de enige oplossing is om Garland of Weiss, of beide, te laten getuigen voor het Congres of een lange persconferentie te houden waar ze alles beantwoorden wat hen wordt toegeworpen”, zei John P. Fishwick Jr. , die van 2015 tot 2017 de Amerikaanse advocaat was voor het westelijke district van Virginia.

“Is dit gewoon een ontevreden man die zijn zin niet kreeg, zoals bij elk onderzoek gebeurt?” voegde hij eraan toe, verwijzend naar meneer Shapley. “Of is er iets anders aan de hand?”

De heer Weiss kondigde deze maand aan dat de heer Biden ermee had ingestemd schuldig te pleiten aan twee beschuldigingen van misdrijf omdat hij zijn belastingen voor 2017 en 2018 niet op tijd had ingediend. De heer Weiss heeft de heer Biden ook aangeklaagd in verband met zijn aankoop van een pistool in 2018, maar zei dat hij de aanklacht niet zou vervolgen in het kader van een tweejarig omleidingsprogramma voorafgaand aan het proces.

Het Hunter Biden-onderzoek werd in 2018 geïnitieerd door het Trump-ministerie van Justitie en uiteindelijk overgedragen aan de heer Weiss, een Republikein wiens reputatie van onpartijdigheid hem de steun had opgeleverd van de twee democratische senatoren van Delaware tijdens zijn bevestiging een paar maanden eerder.

De heer Weiss was, volgens de transcripties van de commissie, vastbesloten om het onderzoek zo lang mogelijk geheim te houden, en bedankte zijn team voor het geheim houden van het onderzoek tijdens een strategiesessie kort na de verkiezingen van 2020.

Nadat president Biden was gekozen, hield de interim-leiding van de afdeling de heer Weiss op zijn plaats en hield hij de leiding over het onderzoek. De heer Garland zette, nadat hij was bevestigd, die regeling voort en wilde volgens mensen in zijn omgeving graag elke suggestie van politieke inmenging vermijden.

Maar als meneer Garland tevreden was met de manier waarop de politiek explosieve zaak werd behandeld, dan zat meneer Shapley, een 14-jarige IRS-medewerker, in de schaduw.

Hij vertelde in zijn getuigenis dat hij ruzie had gemaakt tijdens ontmoetingen met de heer Weiss en andere aanklagers om op agressieve wijze de aanklacht tegen de heer Biden voort te zetten wegens het niet betalen van belasting in 2014 en 2015, twee jaar die niet gedekt waren door de instemming van de heer Biden om te pleiten schuldig aan de belastingaanslagen. Gedurende die jaren verdiende de heer Biden inkomsten uit werk voor een in Oekraïne gevestigd energiebedrijf en Chinese klanten waarvan de heer Shapley suggereerde dat ze werden gekanaliseerd via entiteiten die aanwezig waren in Washington en de omgeving van Los Angeles.

Het is niet duidelijk of de heer Weiss ervan overtuigd was dat die onderdelen van het onderzoek vervolgd moesten worden of dat hij er gewoon voor zorgde dat alle mogelijke aanklachten grondig werden vervolgd. Maar halverwege 2022 nam de heer Weiss contact op met de hoogste federale aanklager in Washington, Matthew Graves, om zijn kantoor te vragen de aanklacht in te dienen en werd afgewezen, volgens de getuigenis van de heer Shapley.

Een soortgelijk verzoek aan openbare aanklagers in het Central District van Californië, waaronder Los Angeles valt, werd ook afgewezen, getuigde de heer Shapley. Een tweede voormalige IRS-functionaris, die niet is geïdentificeerd, vertelde House Republicans hetzelfde verhaal. Die aflevering werd onafhankelijk aan The New York Times bevestigd door een persoon met kennis van de situatie.

Hoewel dhr. Weiss de bevoegdheid had om aanwijzingen na te streven die naar andere rechtsgebieden dan zijn eigen rechtsgebied in Delaware leidden, dicteerden de praktijken van het departement dat hij de goedkeuring en medewerking van de Amerikaanse advocaten in die districten moest verkrijgen alvorens verder te gaan.

Als meneer Weiss verder wilde gaan zonder hun goedkeuring, had hij de kwestie onder de aandacht van meneer Garland kunnen brengen, en de procureur-generaal had hem dan tot ‘speciale advocaat’ kunnen benoemen, waardoor hij de standaard commandostructuur zou kunnen omzeilen. Er zijn geen aanwijzingen dat dhr. Weiss een beroep deed op dhr. Garland of zijn topafgevaardigden – of dat hij zelfs maar over de zaak communiceerde met iemand anders dan de topfunctionaris van de afdeling op het hoofdkantoor.

Toen dhr. Grassley tijdens de hoorzitting in maart dhr. Garland op dat punt onder druk zette – zonder expliciet te verwijzen naar de bewering van dhr. Shapley, die maandenlang niet openbaar zou worden, maar nauwlettend te volgen wat dhr. Shapley de Ways and Means Committee zou vertellen – de procureur-generaal zei dat hij zou “verzekeren” dat meneer Weiss buiten Delaware een aanklacht zou kunnen indienen als hij dat zou willen. Op een persconferentie nadat het transcript was vrijgegeven, herhaalde meneer Garland die boodschap.

Naarmate het onderzoek vorderde, was de heer Shapley ontgoocheld geraakt door het gebrek aan vooruitgang in het onderzoek, en door zijn relaas was hij zo van streek over het gedrag van het ministerie van Justitie dat hij moeilijk kon slapen.

Hij getuigde dat de heer Weiss, ondanks zijn openbare verklaringen van het tegendeel, ook ongelukkig was, en dat hij klaagde dat hij geboeid was door hogergeplaatsten op de afdeling.

De zaken kwamen tot een hoogtepunt tijdens een bijeenkomst van rechercheurs op 7 oktober, toen de heer Weiss een onverwachte bekentenis aan hem deed in aanwezigheid van verschillende andere federale wetshandhavers, volgens De rekening van meneer Shapley.

“Hij verraste ons door ons te vertellen over de aanklachten, citaat: ‘Ik ben niet de beslissende ambtenaar over het al dan niet indienen van aanklachten'”, zei Shapley, een oude Republikein die heeft gezegd dat hij wordt gemotiveerd door de onpartijdige toepassing van gerechtigheid. niet de politiek.

“Om de verrassing nog groter te maken, verklaarde de Amerikaanse advocaat Weiss dat hij vervolgens op dat moment om speciale raadsbevoegdheid van Main DOJ had gevraagd en die bevoegdheid werd geweigerd”, voegde hij eraan toe.

De heer Weiss, zei hij, kreeg toen te horen “het DOJ-proces te volgen”.

De heer Shapley zei niet of de heer Weiss hem had verteld wie zijn verzoek om een ​​speciale raadsman te benoemen had afgewezen, een beslissing die alleen kan worden genomen door een procureur-generaal op grond van afdelingsreglementen.

Nadat dhr. Garland vorige week de rekening van dhr. Shapley ontkende, gaf dhr. Shapley’s advocaat, dhr. Lytle, een verklaring af waarin hij zes FBI- en IRS-agenten noemde waarvan hij zei dat ze getuige waren van de uitwisseling, die dhr. Shapley ook opnam in een gelijktijdige e-mail.

Later gaf de heer Shapley de heer Weiss de schuld, zonder bewijs, voor het helpen omdraaien van een promotie die hij had gehoopt te krijgen, door hem te bekritiseren bij zijn superieuren bij de IRS.

“Ik denk dat het me besmet heeft”, zei hij tegen de Ways and Means Committee. “Ik denk dat ze daarom wraak op mij hebben genomen. Er is eigenlijk geen andere verklaring voor.”

Een woordvoerster van de heer Weiss heeft geen verzoek om commentaar beantwoord. In zijn brief van 7 juni aan vertegenwoordiger Jim Jordan, voorzitter van de House Judiciary Committee, schreef hij dat hij “de ultieme autoriteit” had over elk aspect van het onderzoek, wat in tegenspraak leek te zijn met de bewering van de heer Shapley dat hij had gezegd dat hij niet de beslissende was. ambtenaar in de zaak. (Maandag stuurde de heer Jordan een brief met het verzoek aan de heer Weiss om te verduidelijken wat “ultieme autoriteit” betekent.)

In een kort persbericht vorige week waarin de voorwaarden van de deal met de heer Biden werden uiteengezet, voegde de heer Weiss zonder uitleg toe: “Het onderzoek is aan de gang.” Het is onduidelijk of die zin slechts een standaardtekst van het ministerie van Justitie was, een hint over de mogelijkheid van meer aanklachten die voortkomen uit het onderzoek of een schild tegen eisen voor documenten en getuigenissen over de Biden-zaak van het Congres.

De heer Garland, die verzoeken om commentaar op lopende onderzoeken vaak omzeilt, is ongebruikelijk bot geweest in het weerleggen van de getuigenis van de heer Shapley.

“Dhr. Weiss heeft dat verzoek nooit gedaan’, zei dhr. Garland afgelopen vrijdag tegen verslaggevers, verwijzend naar de vraag of dhr. Weiss de status van speciaal raadsman had aangevraagd.

Onder de speciale raadsregeling, zou dhr. Weiss dhr. Garland moeten informeren over alle belangrijke ontwikkelingen in het onderzoek, inclusief zijn verzoek om aanklachten in Californië en Washington in te dienen. De heer Garland zou op zijn beurt het Congres schriftelijk moeten informeren als hij zou besluiten een belangrijke onderzoeksbeslissing, zoals een aanklacht tegen de heer Biden, terzijde te schuiven.

“Als u de Amerikaanse advocaat van Delaware speciale raadsbevoegdheid zou geven, zou hij dan geen toestemming van een andere Amerikaanse advocaat nodig hebben om een ​​aanklacht in te dienen?” vroeg de heer Grassley, een oud voorzitter van de Senaatscommissie voor Rechtspraak, in maart.

‘Het is een nogal ingewikkelde vraag,’ antwoordde meneer Garland.

Vervolgens suggereerde hij dat het ook een irrelevante was, met het argument dat de heer Weiss “al” dezelfde autoriteit bezat onder beide scenario’s.

Meneer Grassley leek niet overtuigd.

Adam Goldman En Luke Breedwater rapportage bijgedragen.