Wie onderzoekt de sheriff? In Mississippi vaak niemand.

Terwijl markiezin Tillman in maart 2019 hulpsheriffs leidde tijdens een snelle achtervolging door het landelijke Mississippi, vaardigde sheriff Todd Kemp via de radio een bot bevel uit: ‘Sluit hem af en sla hem in elkaar.’

Toen de agenten van Clarke County de heer Tillman betrapten, deden ze precies dat, zo beweerde hij later in een rechtszaak. Hij zei dat ze op hem sloegen en stampten terwijl hij geboeid was, waardoor hij een gebroken oogkas en gebroken botten in zijn gezicht en borst achterliet.

De sheriff ontkende het bevel te hebben gegeven. Maar het werd op band vastgelegd en onder ede beschreven door vier van zijn plaatsvervangers.

Een dergelijke explosieve onthulling zou een gemeenschap elders in het land in beroering kunnen hebben gebracht en staats- of federale functionarissen ertoe kunnen aanzetten een onderzoek in te stellen. Maar in Mississippi werd het grotendeels genegeerd, zelfs nadat de provincie de heer Tillman een niet bekendgemaakt bedrag had betaald om zijn claim af te wikkelen.

Er was geen berichtgeving en geen staatsonderzoek. In een interview zei sheriff Kemp dat hij de zaak had overgedragen aan de staatspolitie. Maar het bureau kon geen bewijs vinden dat het was achtervolgd.

Dat is niet ongebruikelijk in Mississippi, waar beschuldigingen zoals die tegen Sheriff Kemp vaak nergens op slaan, zo blijkt uit een onderzoek van The New York Times en het Mississippi Center for Investigative Reporting van Mississippi Today.

De staatsautoriteiten zijn verantwoordelijk voor het onderzoeken van schietpartijen en sterfgevallen in hechtenis waarbij sheriffs en hulpsheriffs betrokken zijn. Maar ze zijn niet verplicht om ander potentieel wangedrag door de bureaus van de sheriffs te onderzoeken, en zijn er misschien niet eens van op de hoogte: de bureaus van de sheriffs zijn ook niet verplicht om incidenten aan hen te melden.

The Times en Mississippi Today onderzochten tientallen publiekelijk beschikbare federale rechtszaken waarin ernstige wreedheden en ander machtsmisbruik werden beschreven, waarbij duizenden pagina’s aan rechtszaken werden doorgenomen en mensen werden geïnterviewd die betrokken waren bij zaken in de hele staat.

Minstens 27 claims lijken niet tot een staatsonderzoek te hebben geleid, waaronder beschuldigingen van verkrachting, brutale mishandeling en vergelding tegen vijanden van de sheriffs.

In veel van de rechtszaken ging het om incidenten waarbij ooggetuigen of aanzienlijk fysiek bewijsmateriaal aanwezig was. Sommige bevatten transcripties van hulpsheriffs die onder ede toegaven verontrustend gedrag te hebben gepleegd. Op vijf na zijn alle zaken afgehandeld, zo blijkt uit gerechtsdossiers waarin de financiële voorwaarden niet zijn vermeld.

De rechtszaken onderstreepten hoeveel soortgelijke beschuldigingen de afgelopen tien jaar in de staat zijn geuit, vooral in gevangenissen in kleine steden. Een man in Itawamba County zei dat zijn gevangenbewaarders hem in 2020 aan een stoel vastbonden, hem wurgden en in zijn geslachtsdelen knepen totdat hij moest overgeven. Een vrouw in Bolivar County zei dat een hulpsheriff in 2016 haar armen achter haar rug hield en haar in haar cel verkrachtte. Een man in Simpson County zei dat de sheriff, Kenneth Lewis, hem in 2012 wurgde en zijn hoofd tegen een celwand sloeg totdat hij flauwviel.

Al hun rechtszaken werden geschikt. Pogingen om voormalig sheriff Lewis te bereiken voor commentaar waren niet succesvol.

Ambtenaren van het Mississippi Bureau of Investigation en het kantoor van procureur-generaal Lynn Fitch zeiden dat ze geen gegevens konden vinden waaruit bleek dat een van beide kantoren een van de 27 beschuldigingen had onderzocht. Jim Hood, die tijdens de meeste van deze zaken procureur-generaal was, reageerde niet op verzoeken om commentaar.

Verslaggevers bereikten ook mensen die bekend waren met twaalf van de claims, waaronder eisers, hun familieleden en hun advocaten. Ze zeiden allemaal dat ze niet op de hoogte waren van staatsonderzoekers die naar de gevallen vroegen.

In een verklaring als reactie op de bevindingen van The Times en Mississippi Today zei de staatscommissaris voor openbare veiligheid, Sean Tindell, dat hij toewerkt naar meer toezicht. Hij zei dat hij de wetgevende macht zou vragen om de wetshandhavingscommissie van Mississippi, waar hij samen met het onderzoeksbureau toezicht op houdt, de bevoegdheid te geven om beschuldigingen van misbruik te onderzoeken en te overwegen de vergunningen van wetshandhavers in te trekken, een aanpak die sommige staten op agressieve wijze gebruiken.

Sheriffs worden echter gekozen en hoeven geen vergunning te hebben. En het zou niets veranderen aan de manier waarop zaken strafrechtelijk worden onderzocht.

Het gebrek aan onderzoek baarde deskundigen zorgen die een aantal gevallen beoordeelden.

James Tierney, een voormalige procureur-generaal uit Maine die nu doceert aan de Harvard Law School, zei dat de rechtszaken ‘corrupt’ en ‘crimineel’ gedrag beschrijven dat door de procureur-generaal had moeten worden onderzocht.

‘Dit was niet één afvallige agent of een afvallige officier van justitie. Er is hier sprake van een systemisch probleem,’ zei hij.

In het geval van de heer Tillman ontkenden de beschuldigde hulpsheriffs allemaal dat ze hem hadden geslagen. Het lijkt erop dat zij geen gevolgen hebben ondervonden. “Ik denk niet dat er sprake was van een misdrijf”, zei sheriff Kemp in een interview.

“Iedereen behield zijn baan”, herinnert de tante van meneer Tillman zich, Kristy Tillman.

Meneer Tillman zit 12 jaar gevangenisstraf uit omdat hij tijdens de snelle achtervolging op agenten botste. Sheriff Kemp gaat eind deze maand met pensioen 24 jaar in functie. Zijn gekozen opvolger, Anthony Chancelor, is een van de plaatsvervangers die beschuldigd worden van de mishandeling.

Sporen van bewijs

In de 82 county’s van Mississippi hoeven kandidaten voor het ambt van sheriff geen ervaring op het gebied van wetshandhaving of politieopleiding te hebben. Eenmaal aan de macht kunnen sheriffs onderzoeken starten, het gebruik van geweld sturen en mensen in de gevangenis stoppen, waar ze vrijwel elk aspect van het leven van een gevangene controleren.

“Er is geen transparantie over wat er in deze lokale gevangenissen gebeurt, en we weten dat misbruik gedijt op donkere plaatsen”, zegt Michele Deitch, de directeur van een centrum aan de Universiteit van Texas in Austin dat het toezicht en de operaties in de gevangenis bestudeert. Ze zei dat de beschuldigingen van wreedheid die in de rechtszaken worden beschreven een venster waren op een wereld die sheriffs hebben mogen verbergen.

Veel van de door The Times en Mississippi Today onderzochte rechtszaken bevatten bewijssporen – videobeelden, medische dossiers, ooggetuigenverslagen – die door een onderzoeker konden worden gevolgd.

In 2020 sloegen agenten van de gevangenis van Itawamba County Christopher Evan Easter meedogenloos, zei hij in rechtszaken en een interview.

Hij zei dat een gevangenbewaarder hem in een wurggreep had gestopt totdat hij flauwviel; hij werd wakker toen agenten hem borstcompressies uitvoerden. Ze bonden hem vast aan een stoel, knepen in zijn geslachtsdelen en sloegen op zijn hoofd totdat hij weer het bewustzijn verloor, zei hij. “Als ik bijkom, suizen mijn oren. Ik zit onder het kotsen en bloed”, herinnert hij zich.

De heer Easter werd naar een ziekenhuis gebracht, zei hij, maar toen hij terugkeerde naar de gevangenis, werd hij naakt uitgekleed en in een donkere, met maden besmette kamer gegooid die de agenten ‘het gat’ noemden, waar de leidingen niet werkten en het toilet niet werkte. zat vol ontlasting.

De vader van de heer Easter, Christopher Lewis Easter, zei dat de beheerder van de gevangenis hem vertelde dat zijn zoon was gevallen en met zijn hoofd op een archiefkast was gestoten. De familie spande een rechtszaak aan, waarin het geweld tegen Easter werd beschreven. De provincie schikte voor 15.000 dollar, zei hij.

Sommige claims brachten patronen van soortgelijke beschuldigingen aan het licht. In een tijdsbestek van drie jaar hebben twee mannen die vastzaten in de gevangenis van Humphreys County rechtszaken aangespannen, waarin ze beweerden dat agenten hen naar de kapel hadden gebracht voordat ze hen uit het zicht van beveiligingscamera’s hadden geslagen. In de rechtszaken stond dat leden van elke familie de toenmalige sheriff JD Roseman hadden geconfronteerd, die erkende dat een van de aanvallen had plaatsgevonden. Beide zaken werden afgehandeld. Sheriff Roseman bleef in functie tot aan zijn dood in 2020.

In andere gevallen ondersteunden de getuigenissen van de afgevaardigden enkele beweringen van de eisers.

De districtsbestuurder van Tunica County, met 10.000 inwoners, beschuldigde sheriff Calvin Hamp ervan samen te zweren om hem in 2014 te laten arresteren als vergelding voor zijn poging om te bezuinigen op de begroting van het departement.

Twee dagen nadat de mannen ruzie hadden gemaakt over een kooporder, stopte een kapitein van de afdeling een SUV met daarin de beheerder, Michael Thompson. De gezagvoerder droeg de heer Thompson op om achter het stuur te gaan zitten en zag hem wegrijden. Vervolgens hield hij hem aan de kant en beschuldigde hem van rijden met een ingevorderd rijbewijs. Het kantoor van de sheriff heeft een persbericht uitgegeven waarin de arrestatie wordt aangekondigd.

In een beëdigde verklaring gaf de kapitein toe dat hij wist dat de vergunning van de heer Thompson was opgeschort – vanwege een onbetaalde verkeersboete in een andere provincie – toen hij hem zei te rijden.

Sheriff Hamp reageerde niet op vragen van The Times en Mississippi Today. De heer Thompson weigerde commentaar te geven.

In hoger beroep verwierp een rechter de aanklacht tegen de heer Thompson, en een jury kende hem later een schadevergoeding van $ 50.000 toe.

Verantwoordelijkheid afschuiven

In 2022 gaven staatswetgevers de procureur-generaal en het Mississippi Bureau of Investigation formeel de verantwoordelijkheid voor het onderzoeken van schietpartijen bij de politie en het vervolgen van schietpartijen waarbij sprake is van crimineel wangedrag.

Wanneer een sheriff of een hulpsheriff wordt beschuldigd van andere soorten misdaden, blijft het echter minder duidelijk wat er moet gebeuren.

De FBI en het ministerie van Justitie behandelen enkele rechtshandhavingszaken, maar onderzoeken doorgaans alleen de ernstigste beschuldigingen.

De officier van justitie kan een onderzoek instellen en een aanklacht indienen. Maar die lokale aanklagers kunnen ‘politiek incestueuze’ relaties hebben met sheriffs, waardoor er druk ontstaat om beschuldigingen door de vingers te zien, zegt Chris Toth, de voormalige uitvoerend directeur van de National Association of Attorneys General.

Om belangenconflicten te voorkomen kunnen sheriffs of lokale aanklagers de procureur-generaal of het Mississippi Bureau of Investigation vragen om in te grijpen. Maar het systeem werkt alleen als lokale functionarissen contact opnemen met de staat voor hulp, en dat gebeurt vaak niet, The Times en Mississippi Vandaag gevonden.

De Board on Law Enforcement Officer Standards and Training van Mississippi voert ook antecedentenonderzoek uit en beslist of wetshandhavers die om een ​​dringende reden zijn ontslagen of van een misdrijf zijn beschuldigd, in andere provincies mogen dienen. Maar het voert geen eigen onderzoek uit naar het gedrag van agenten. De heer Tindell, de commissaris voor openbare veiligheid, betoogt dat dit zo zou moeten zijn.

Sommige staten, waaronder Florida en Arizona, hebben al lang een aanpak gevolgd zoals de heer Tindell voorstelt, met krachtige licentiecommissies die van politiediensten eisen dat zij wangedrag melden en vervolgens hoorzittingen kunnen houden en mogelijk de certificering van officieren kunnen intrekken.

Meer recentelijk hebben andere staten hun procureurs-generaal extra bevoegdheden gegeven. New York‘s kunnen nu elke officier of hulpsheriff onderzoeken, en Van Illinois En Colorado’s kan uitgebreid civiel onderzoek uitvoeren naar patronen van illegaal gedrag.

In Mississippi heeft het gebrek aan proces sommige sheriffs en officieren van justitie de mogelijkheid gegeven om meldingen van misbruik binnen hun rechtsgebied te negeren.

In Clarke County waren berichten dat sheriff Kemp op de radio had gekregen en zijn hulpsheriffs had bevolen een vluchtende man te slaan algemeen bekend.

Districtsadvocaat Kassie Coleman zei in een verklaring dat ze van de beschuldiging had gehoord en dat het “algemeen bekend” was dat er over de zaak contact was opgenomen met zowel het Mississippi Bureau of Investigation als de FBI.

“Ik kreeg geen onderzoekszaak aangeboden met betrekking tot mogelijke strafbare feiten die voortvloeiden uit het onderzoek naar de beschuldigingen,” schreef mevrouw Coleman, “noch kreeg ik een kopie van de federale rechtszaak.”

Maar het staatsonderzoeksbureau zei dat het geen dossier over de zaak had, de familie van de heer Tillman zei dat er nooit contact met hem was opgenomen door de FBI of iemand anders, en dat de rechtszaak beschikbaar is in een online database van rechtbanken.

Mensen die rechtstreeks een klacht hebben ingediend bij het kantoor van de sheriffs in Mississippi, hebben vaak met iemand gesproken die dicht bij de sheriff stond.

Een man beschuldigde agenten in Forrest County ervan hem in 2016 in een cel te hebben vastgeketend, hem bewusteloos te hebben geslagen en zijn ribben te hebben gebroken. Hij merkte in zijn rechtszaak op dat hij klachten had ingediend bij de FBI en Nick Calico, een hoofdonderzoeker van de toenmalige sheriff Billy McGee. , waardoor hij medische dossiers en foto’s kreeg die als bewijsmateriaal hadden kunnen dienen.

In een interview zei de heer Calico zei dat hij de beschuldigingen had onderzocht en had vastgesteld dat er niets ongepasts was gebeurd. Nadat de rechtszaak was aangespannen, zei hij, werd hij benaderd door de FBI, stuurde hen een kopie van zijn onderzoeksdossier en hoorde er nooit meer iets van.

Zeven maanden na de vermeende mishandeling zou hij met de dochter van sheriff McGee trouwen.

Dit artikel is mede gerapporteerd door The New York Times en het Mississippi Center for Investigative Reporting van Mississippi Today.

Joel Engelhardt heeft bijgedragen aan de rapportage. Kitty Bennett onderzoek bijgedragen.