Wanneer Eyes in the Sky je recht aankijken

Al tientallen jaren zijn privacy-experts huiverig voor het rondsnuffelen vanuit de ruimte. Ze waren bang voor satellieten die krachtig genoeg waren om op individuen in te zoomen en close-ups vast te leggen die volwassenen van kinderen zouden kunnen onderscheiden, of geschikte zonaanbidders van mensen in de natuur.

Nu, zo zeggen analisten, bouwt een startup plotseling een nieuwe klasse satellieten waarvan de camera's voor het eerst precies dat zouden doen.

“We zijn ons terdege bewust van de gevolgen voor de privacy”, Topher Haddadhoofd van Albedo-ruimte, zei het bedrijf dat de nieuwe satellieten maakt in een interview. De technologie van zijn bedrijf zal mensen in beeld brengen, maar niet in staat zijn ze te identificeren, zei hij. Albedo, voegde de heer Haddad eraan toe, ondernam niettemin administratieve stappen om een ​​breed scala aan privacyproblemen aan te pakken.

Iedereen die in de moderne wereld leeft, is vertrouwd geraakt met de afnemende privacy te midden van een golf van beveiligingscamera’s, trackers ingebouwd in smartphones, gezichtsherkenningssystemen, drones en andere vormen van digitale monitoring. Maar wat de surveillance boven het hoofd potentieel beangstigend maakt, zeggen experts, is het vermogen ervan om gebieden binnen te dringen die ooit als intrinsiek verboden terrein werden beschouwd.

“Dit is een gigantische camera in de lucht die elke overheid op elk moment kan gebruiken zonder onze medeweten”, zei hij Jennifer Lynchalgemeen adviseur van de Electronic Frontier Foundation, die in 2019 aangedrongen civiele satelliettoezichthouders om dit probleem aan te pakken. “We moeten ons zeker zorgen maken.”

Tegenover deze bezorgdheid zeggen de heer Haddad en andere voorstanders van Albedo's technologie dat de echte voordelen moeten worden afgewogen, vooral als het gaat om het bestrijden van rampen en het redden van levens.

'Je weet welk huis in brand staat en waar de mensen op de vlucht zijn', zei hij D.James Bakereen voormalig hoofd van de National Oceanic and Atmospheric Administration, die licenties de civiele beeldsatellieten van het land.

Gevestigd in het Denver-gebiedAlbedo Space heeft 50 medewerkers en heeft ongeveer $100 miljoen opgehaald. Het is van plan zijn eerste satelliet begin 2025 te lanceren, zei de heer Haddad. Uiteindelijk voorziet hij een vloot van 24 ruimtevaartuigen

Investeerders in Albedo erbij betrekken Baanbrekende energieondernemingen, de beleggingsonderneming van Bill Gates. De strategische adviesraad van Albedo omvat voormalige directeuren van de CIA en de National Geospatial-Intelligence Agency, een tak van het Pentagon.

De bedrijven website maakt geen melding van het in beeld brengen van mensen, of de privacykwesties. Toch zeggen verkenningsexperts dat toezichthouders wakker moeten worden voordat het ruimtevaartuig zijn eerste close-ups gaat maken.

“Het is een groot probleem”, zegt Linda Zall, een voormalig CIA-functionaris wiens decennialange carrière een aantal van de krachtigste spionagesatellieten van het land omvatte. De mogelijkheden zullen duidelijk worden, zo voorspelde ze, wanneer mensen beseffen dat dingen die ze in hun achtertuin proberen te verbergen, nu met nieuwe helderheid kunnen worden waargenomen. “Privacy is een reëel probleem”, zei Dr. Zall.

“Het brengt ons een stap dichter bij een wereld die Big Brother in de gaten houdt”, voegde hij eraan toe Jonathan C. McDowelleen astrofysicus van Harvard die maandelijks een rapport publiceert over civiele en militaire ruimtevaartontwikkelingen.

Terwijl ruimtevaartuigen in een baan om de aarde de planeet al lang bestuderen, werd het potentieel voor burgerleven om door satellieten in de gaten gehouden te worden duidelijk gemaakt door de kernramp van Tsjernobyl. Moskou had alle ernstige problemen ontkend. Maar een niet-militaire Amerikaanse satelliet nam een ​​foto op 29 april 1986, waaruit bleek dat de kern van de reactor was gescheurd in een vurige bres die dodelijk radioactief puin in de atmosfeer spuwde.

De Amerikaanse nieuwsmedia het beeld vrijgegeven. Het bevestigde een ramp, hielp het vakgebied van de satellietjournalistiek op gang te brengen en wakkerde vrijwel onmiddellijk de angst aan om vanuit de ruimte rond te snuffelen.

“De kwaliteit van de foto’s zal naar verwachting snel verbeteren”, zegt Privacy Journal, een maandelijkse nieuwsbrief gepubliceerd in Washington, gewaarschuwd kort na de atoomramp. Televisienieuwsregisseurs, aldus het rapport, probeerden nu onbelemmerde toegang te krijgen tot ruimtebeelden die uiteindelijk alles konden volgen, van troepenbewegingen tot jacuzzi's in de achtertuin.

De visuele kracht van een ruimtecamera wordt gewoonlijk uitgedrukt als de lengte, in meters, van het kleinste kenmerk dat hij kan waarnemen. Het cijfer voor vroege camera's was meters. Nu zijn het centimeters. Over het geheel genomen zeggen experts dat de verbetering de nieuwe beelden honderden keren gedetailleerder en onthullender maakt.

De satelliet die in 1986 Tsjernobyl in beeld bracht, stond bekend als Landsat. NASA heeft het gebouwd om gewassen, bossen en andere hulpbronnen ter plaatse te monitoren. De baan van het vaartuig bevond zich op ongeveer 650 kilometer hoogte en de camera kon grondobjecten van slechts 30 meter onderscheiden. Het Tsjernobyl-complex daarentegen was bijna een kilometer in lengte. Analisten konden het dus gemakkelijk zien, samen met de ontplofte reactor.

Na de Koude Oorlog, in 1994, keurde de regering-Clinton het commerciële gebruik van Amerikaanse spionagetechnologie goed. In 1999, Ruimtebeeldvorming, een dochteronderneming van Raytheon en Lockheed Martin, lanceerde zijn eerste satelliet. Het had een oplossend vermogen van één meter. De New York Times toonde het eerste beeld van de satelliet bovenop de voorpagina. Het Washingtonmonument viel duidelijk opzijn schaduw lang in het ochtendlicht.

Zoals voorspeld zijn de kwaliteit van beelden vanuit de ruimte voortdurend verbeterd, wat bijdraagt ​​aan de berichtgeving over oorlogen, vluchtelingen, geheime bases, mensenrechtenschendingen, vernietiging van het milieu, natuurrampen en militaire opbouw.

In 2016, Associated Press een Pulitzerprijs gewonnen voor het aan het licht brengen van arbeidsmisbruik in de visindustrie die neerkwam op slavernij. De journalisten maakten gebruik van satellietbeelden opzoeken industrie schepen. Veel nieuwsorganisaties, inclusief De Tijdhebben nu specialisten in dienst die bekwaam zijn in de analyse van satellietbeelden.

Mark Brender, een pionier op het gebied van de satellietjournalistiek, merkte op dat verslaggevers ter plaatse kunnen worden lastiggevallen en geblokkeerd. “Maar camera’s in de ruimte zijn veilig voor dat soort druk”, zei hij. “Ze zijn net zo onmisbaar geworden voor een vrije samenleving als een handcamera of een drukpers.”

Tegenwoordig kunnen de krachtigste civiele beeldsatellieten objecten op de grond onderscheiden die zo klein zijn als 30 centimeter, of ongeveer een voet in diameter. De afbeeldingen laat analisten het onderscheiden wegmarkeringen en zelfs staartnummers van vliegtuigen.

Albedo wil een sprong voorwaarts maken door objecten zo klein als 10 centimeter in beeld te brengen. Dat werd mogelijk dankzij de regering-Trump in 2018 stappen ondernomen om te ontspannen regelgeving die de civiele satellietresolutie regelen. ‘Soon’, Technology Review, een tijdschrift van MIT, gewaarschuwd in 2019 “zullen satellieten je altijd en overal in de gaten kunnen houden.”

Wat de scherpe duidelijkheidsdoelen van Albedo inspireerde, zei de heer Haddad, was dat de heer Trump een Amerikaans spionagebeeld deelde vanaf zijn Twitter-account waarop een zwaar beschadigd lanceerplatform in Iran te zien was. De resolutie van het beeld werd geschat op ongeveer 10 centimeter, en dat leidde tot brede discussie van de commerciële mogelijkheden.

De heer Haddad groeide op in Houston en studeerde techniek aan de Johns Hopkins University en de Universiteit van Texas. Daarna werkte hij voor Lockheed Martin in Sunnyvale, Californië. die al lang gebouwd is spionagesatellieten. Sommige kunnen in omvang wedijveren met of groter zijn dan een schoolbus en kosten doorgaans miljarden dollars.

De heer Haddad richtte Albedo op Winston Trieen voormalig Facebook-software-ingenieur, en AyJay Lasater, een voormalige satellietingenieur van Lockheed Martin. Ze zagen een commerciële markt voor beelden van 10 centimeter, maar niet als de kosten astronomisch waren. Hun oplossing was om satellieten in zeer lage banen te plaatsen die relatief dicht bij hun aardse onderwerpen waren. Hierdoor zou de satellietvloot kleinere camera's en telescopen kunnen gebruiken, wat de kosten zou verlagen.

Landsat draaide ruim 650 kilometer boven de aarde toen hij Tsjernobyl in beeld bracht. Daarentegen planden de oprichters van Albedo banen zo laag als 160 km Op lage hoogte snijden ruimtevaartuigen door de dunne buitenste atmosfeer van de planeet, wat hen kan vertragen en hun levensduur in de baan kan verkorten. Het Albedo-vaartuig, iets groter dan een grote koelkast, zal boosterjets gebruiken om de atmosferische weerstand tegen te gaan.

Om batterijen op te laden, hebben satellieten vaak grote reeksen zonnepanelen die zich als vleugels uitspreiden. Niet Albedo. Om de luchtweerstand te verminderen, planden de oprichters een cilindrisch ruimtevaartuig bedekt met zonnecellen.

Albedo werd in 2020 opgericht en de heer Haddad werd vanaf het begin geconfronteerd met privacyproblemen. Ik bespreek ze in een discussie op een online tech-forum, Hij schreef“We beseffen dat we op de juiste manier moeten omgaan met privacy en het voorkomen van misbruik.”

Om de risico's te verkleinen, voegde de heer Haddad eraan toe, zou het bedrijf van geval tot geval nieuwe klanten goedkeuren, manieren ontwikkelen om slechte actoren te identificeren en ervoor zorgen dat de contractvoorwaarden strafmaatregelen bevatten voor schendingen van het bedrijfsbeleid.

In december 2021 Albedo goedkeuring van de regelgevende instanties verkregen om een ​​beeldsatelliet met een resolutie van 10 centimeter te creëren. De technologie trok al snel de aandacht van het leger en de inlichtingendiensten van het land.

In 2022 ontving Albedo een contract van $ 1,25 miljoen met de luchtmacht om te zien of de uitrusting van het bedrijf aan elkaar zou kunnen voldoen een standaard beoordelingsschaal dat de interpreteerbaarheid van afbeeldingen meet. De tests omvatten het identificeren van hardware op elektronische bestelwagens, stroomlijnkappen op straaljagers en raketbuizen op oorlogsschepen.

In april 2023 ontving het bedrijf nog een contract van $ 1,25 miljoen – dit keer met het National Air and Space Intelligence Center, dat buitenlandse dreigingen beoordeelt. Eind vorig jaar ook ondertekende een contract om de technologie te laten beoordelen door het National Reconnaissance Office, dat de spionagesatellieten van het land beheert.

De website van Albedo zegt de beelden ervan kunnen overheden helpen ‘hotspots te monitoren, onzekerheid weg te nemen en snel te mobiliseren’. Het bedrijf, op opsomming van de kernwaardenzegt dat het ‘datagestuurde onderzoeksjournalistiek’ ondersteunt, naast andere activiteiten die ‘ervoor zorgen dat we de wereld waarin we leven verbeteren’.

Ter illustratie van het observatievermogen van de vloot zei de heer Tri, de medeoprichter van Albedo, gezegd de ruimtecamera's konden voertuigdetails detecteren zoals schuifdaken, racestrepen en voorwerpen in een dieplader. “In sommige gevallen,” zei hij, “kunnen we zelfs bepaalde voertuigen identificeren, wat tot nu toe niet mogelijk was.”

Het bedrijf verwacht dat civiele klanten onder meer stadsplanners zijn die gaten in de wegen zoeken, natuurbeschermingsorganisaties die wilde dieren in de gaten houden, verzekeringsmaatschappijen die dakschade in kaart brengen en elektriciteitsbedrijven die bosbranden proberen te voorkomen.

John E. Pike, directeur van Global Security.orgeen non-profit onderzoeksgroep gevestigd in Alexandria, Virginia, zei dat Albedo bagatelliseerde wat belangrijk zou kunnen worden.

'Je gaat mensen zien,' zei hij. “Je gaat meer dan alleen maar stippen zien.” Satellietbeelden van Palestijnen die vluchten in de Gazastrook, merkten de heer Pike op, illustreren de huidige waarnemingslimieten. De afbeeldingen show óf een dichte menigte waarin geen individuen te onderscheiden zijn, óf – in het geval van kleinere groepen mensen op de wegen – kleine vlekjes en donkere vlekken.

De heer Pike herhaalde de heer Haddad toen hij zei dat de nieuwe technologie niet in staat zou zijn bepaalde individuen te identificeren. Hij zei echter dat de ruimtecamera's hoogstwaarschijnlijk kinderen van volwassenen zouden kunnen onderscheiden, evenals zonaanbidders in zwemkleding van mensen die zich nog verder uitkleden.

“Dit is het archetypische privacyprobleem van de eerste orde: dat iemand je zou zien zonnebaden”, zei Pike.

Juridische experts opmerking dat drones sterk gereguleerd worden door federale, staats- en lokale wetten, waardoor ze onderworpen zijn aan claims van overtreding en schending van de privacy. No-flyzones omvatten niet alleen luchthavens, militaire bases en sportevenementen, maar ook individuen. Californische wet balken drone-exploitanten mogen, tenzij ze toestemming hebben, geen foto's maken van mensen die betrokken zijn bij privé-, persoonlijke of gezinsactiviteiten.

Mevrouw Lynch van de Electronic Frontier Foundation zei dat haar ontmoedigende ervaring met satelliettoezichthouders een half decennium geleden haar deed vermoeden dat er weinig zou worden gedaan om de bescherming van de privacy tegen de ogen in de lucht verplicht te stellen.

Albedo en zijn achterban, zo voegde ze eraan toe, “opereren met oogkleppen op en zien de gevolgen niet” voor de mensenrechten.