Getraumatiseerde gezinnen die een woonwijk van roestende scheepscontainers proberen te ontvluchten, hebben het bestempeld als de ‘slechtste plek om in Groot-Brittannië te wonen’ en een ‘derde wereld beerput’.

Tientallen mensen die in de geïmproviseerde woningen wonen, worden geherhuisvest, maar zijn gewaarschuwd dat het proces maanden kan duren.

Ze willen wanhopig het landgoed Meath Court in Acton, West-Londen, verlaten, dat ze omschrijven als een ‘helgat’.

Ze hoopten tegen het einde van het jaar weg te zijn, maar zijn gewaarschuwd dat het tot juni kan duren.

De door Labour geleide Ealing Council, die het gebied bestrijkt, zei vastbesloten te zijn ze eruit te krijgen.

Maar doodsbange lokale bewoners zeggen dat ze bang zijn dat ze vermoord kunnen worden terwijl ze wachten op een nieuw huis.

Een vrouw zei tegen MailOnline: ‘Ik ben bang dat ik hier zal sterven. Dit is de slechtste plek om te wonen in Groot-Brittannië. Het is alsof je in een derdewereldland bent. Ik ben doodsbang dat ik vermoord zal worden of dat mijn kinderen vermoord zullen worden.’

MailOnline onthulde in augustus de omstandigheden op een soortgelijk landgoed in het naburige Ealing, ook beheerd door de gemeente, waar huurders zo gestresseerd waren dat ze ‘zichzelf wilden doden’.

Ealing Council zei dat het Marston Court zou sluiten omdat het ‘niet geschikt was voor het beoogde doel’.

Maar de bewoners van Meath Court, die te bang zijn om op de foto te worden gezet, zullen wellicht langer moeten wachten.

Ze hebben melding gemaakt van ernstige misdaden zoals poging tot moord, aanranding, geweld, prostitutie, het dealen en nemen van drugs, en diefstallen en berovingen die wekelijks plaatsvinden.

Ze zeggen dat pooiers ‘elk uur van de dag’ opereren.

De politie arresteerde zelfs één onruststoker terwijl MailOnline deze week op een dag op bezoek was.

Eén drugsdealer – door de lokale bevolking de ‘Pablo Escobar van Acton’ genoemd – met vermeende banden met de georganiseerde misdaad in het hele land, had openlijk cocaïne en heroïne verhandeld op het landgoed, zeiden de lokale bevolking.

Zelfs bewakers die worden ingezet om de misdaadproblematiek aan te pakken, worden ‘voortdurend gepest’ en werken in angst voor aanvallen.

In een gesprek met Mail Online zeiden velen dat ze bang zijn vermoord te worden in Hope Gardens, een krap landgoed waar honderden mensen wonen.

Velen zijn kwetsbaar, zijn slachtoffer van huiselijk geweld of hebben ontberingen of dakloosheid geleden.

Het landgoed telt 60 zeecontainerwoningen, waarvan er vele gezinnen hebben met maar liefst acht personen, ondanks dat ze slechts twee slaapkamers hebben.

In veel gevallen wonen drie kinderen in één slaapkamer van slechts twee meter breed en vijf meter lang.

De site zou eerder in december worden gesloten. Sommige lokale bewoners beweren dat hen is verteld dat het pas in juni volledig zal sluiten.

Moeder van vier Irene Parker, 41, vertelde ons: ‘Ik ben bang dat ik hier zal sterven. Dit is de slechtste plek om te wonen in Groot-Brittannië.

‘Ik heb een depressie en mijn dokter zei dat dit komt door mijn levensomstandigheden. Dat is klinische depressie.

‘Het is alsof je in een derdewereldland bent. Ik ben doodsbang dat ik zal worden vermoord of dat mijn kinderen zullen worden vermoord.

‘Dit is een hel. Het is walgelijk. Het is een beerput uit de derde wereld.

‘Overal zijn prostituees en pooiers. Mensen hebben openlijk seks. Er zijn overal crackverslaafden.

‘De drugshandel is open en wijdverbreid. Er is een wasserette op het terrein, maar mensen poepen voortdurend in onze kleding.

‘Het is meer dan verachtelijk. Als ze er niet in poepen, worden ze regelmatig gestolen.

‘Ik haat het hier, maar ik kan nergens anders heen. Ik ben moeder van drie kinderen en ben hierheen verhuisd vanwege huiselijk geweld.

‘Mijn leven is hier pure ellende.’

In september zei ze dat er zelfs een pakje kogels op het landgoed was gevonden.

Bewoners zeiden ook dat veel flats vol zaten met schimmel en vocht.

Ondanks de erbarmelijke staat bedraagt ​​de gemiddelde huizenprijs in Ealing £739.000.

Veel huizen binnen een halve mijl van het blok brengen ruim £ 1 miljoen op.

Een andere inwoner, die niet bij naam genoemd wilde worden, zei: ‘Wij zijn een vergeten groep mensen. Politici geven niets om ons, tenzij het erom gaat er goed uit te zien en stemmen te krijgen.

‘Het is een hoop onzin. We hebben het allemaal al eerder gehoord. Ik ben hier al twee jaar en ik haat het. Wij zijn derderangsburgers.

‘Het’ is als een vergeten wereld. Ik voel me niet veilig.’

Melissa Rowland, 42, die daar al twee jaar woont, zei dat het het toneel was van wekelijkse gewelddadige aanvallen als gevolg van drugshandel.

De moeder van drie zei: ‘Het is erger dan het wilde westen. Het is wetteloos.

‘Het interesseert de politie niet.

‘Het zijn sloppenwijken.

‘Er zijn hier pogingen tot verkrachting, aanranding en elke dag drugshandel. Angstaanjagende niveaus van geweld, ik ben getuige geweest van zware mishandelingen.

‘De huizen zijn zo krap. Het zijn vijf of zes mensen die in een huis wonen dat geschikt is voor twee. Ik heb drie kinderen in een kleine slaapkamer. Het is echt verschrikkelijk.

‘Ik haat mijn leven.’

Melissa zei dat de Ealing Council had gezegd dat ze misschien naar Slough in Berkshire zou kunnen worden gehuisvest. Maar dat zou voor haar kinderen een verandering van school betekenen.

Ze voegde eraan toe: ‘Ik weet niet zeker of het erger kan zijn dan dit. Dit is niet geschikt voor dieren.’

Een andere inwoner voegde eraan toe: ‘De drugshandel en prostitutie zouden een probleem zijn dat groot genoeg is om op zichzelf te bestaan, laat staan ​​al het andere.

‘Er was hier een man die bekend stond als de Pablo Escobar van Ealing.

‘Hij had overal in het land banden met drugs. Hij handelde in alles op dit landgoed. Het kostte de politie enkele jaren om hem te arresteren.

‘Het heeft de handel niet stopgezet. Als er iets is, is er nu meer van.

‘Ik heb de meeste dagen mensen die buiten mijn slaapkamerdeur seks hebben met mijn kinderen in huis. Dat is walgelijk.

‘Ze hebben de drugshandel ook gezien, ze weten hoe erg het hier is. Ze hebben gezien dat mensen hen openlijk meenamen op de trap buiten hun voordeur.

‘Wat voor leven is dat voor hen?’

Een ander zei: ‘Mijn kinderen zien dit en denken dat dit nu het leven in Groot-Brittannië is? Is dit het beste dat de wereld hen te bieden heeft?

‘Ik werk. Ik ben schoonmaakster en maak lange dagen om voor mijn gezin te zorgen. Ik werd gedwongen te vluchten omdat mijn partner extreem gewelddadig was.

‘Ik ben hierheen verhuisd voor bescherming en veiligheid. Maar het is verre van die dingen.

‘Ik denk niet dat het leven veel lager of slechter kan worden dan dit. Het is werkelijk verschrikkelijk.’

Sophia Buxton, politiek interim-assistent van de Labour-groep bij de Ealing Council, omschreef het herplaatsen van bewoners als ‘complex’.

Ze zei tegen de Ealing Times: ‘De taak om Meath en Marston Courts te ontmantelen en ervoor te zorgen dat alle bewoners elders geschikte huisvesting hebben, is complex en kan niet van de ene op de andere dag worden gerealiseerd.’

De Metropolitan Police zei dat agenten de patrouilles rond het landgoed hadden ‘opgevoerd’ en een ‘gezamenlijke inspanning’ hadden geleverd om de misdaad aan te pakken.

Een woordvoerder zei: ‘De afgelopen maanden zijn we teleurgesteld om te zien dat het Meath Estate een ongelukkige toename van criminele activiteiten en asociaal gedrag heeft ervaren, wat we erkennen.

‘Ealing Police Safer Neighborhood Teams hebben hun aanwezigheid in het gebied opgevoerd, met dagelijkse patrouilles door uniformagenten en PCSO’s, wat een zichtbare en geruststellende aanwezigheid biedt voor de lokale bewoners.’

De Ealing Council werd benaderd voor commentaar.

De Ierse schrijver Paul Lynch won de prijs Bookerprijs voor fictie op zondag met wat de rechters een ‘zielverscheurende’ roman noemden over de strijd van een vrouw om haar gezin te beschermen in een dystopisch Ierland dat onder een extreemrechtse regering in totalitarisme en oorlog vervalt.

Hoewel Prophet Song als ‘voortstuwend en onverschrokken’ wordt beoordeeld, zijn de critici minder warm en noemen ze het het ‘zwakste boek op de shortlist’ dat ‘de tand des tijds niet zal doorstaan’.

Het boek speelt zich af in een dystopische fictieve versie van Dublin en werd gisteravond tijdens een ceremonie in Londen bekroond met de literaire prijs van £ 50.000 pond.

De Canadese schrijver Esi Edugyan, die de jury voorzat, zei dat het boek ‘een triomf van emotionele verhalen is, verkwikkend en moedig’, waarin Lynch ‘taaltalenten neerzet die verbluffend zijn om te zien.’

Lynch, 46, was de favoriet van de bookmakers om de prestigieuze prijs te winnen, wat doorgaans een grote omzetstijging met zich meebrengt. Zijn boek versloeg vijf andere finalisten uit Ierland, Groot-Brittannië, de VS en Canada, gekozen uit 163 door uitgevers ingezonden romans.

‘Dit was geen gemakkelijk boek om te schrijven’, zei Lynch nadat hij de Booker-trofee in ontvangst had genomen.

‘Het rationele deel van mij geloofde dat ik mijn carrière teniet deed door deze roman te schrijven, ook al moest ik het boek toch schrijven. Wij hebben in zulke zaken geen keuze.’

Lynch noemt de roman een poging tot ‘radicale empathie’ die lezers probeert onder te dompelen in de ervaring van het leven in een instortende samenleving.

‘Ik probeerde de moderne chaos te doorgronden’, vertelde hij de website van Booker.

‘De onrust in westerse democratieën. Het probleem van Syrië – de implosie van een hele natie, de omvang van de vluchtelingencrisis en de onverschilligheid van het Westen. … Ik wilde de onderdompeling van de lezer zodanig verdiepen dat ze aan het einde van het boek dit probleem niet alleen zouden weten, maar ook zelf zouden voelen.’

Hoewel sommigen van de roman hielden, was de Telegraaf bestempelde het als ‘politieke fictie op zijn meest luie’.

‘Lynchs proza ​​is ongedisciplineerd, overschreven en vaak onlogisch’, aldus de literair redacteur van de krant.

De Onafhankelijk bestempelde het boek als ‘een winnaar die de tand des tijds zal doorstaan’.

De i voegde eraan toe dat het ‘de lezers met weinig verrassingen achterlaat’.

‘De roman van Lynch laat ons alleen maar zien wat we al weten – dat de wereld een angstaanjagende puinhoop is – en dat terwijl het dat doet op een manier die goed onderhouden en zelfs meesterlijk is opgebouwd’, aldus de krant.

Niet alle recensies waren echter lauw.

De Financiële tijden prees de roman vanwege zijn ‘krachtige verslag van de redenen waarom mensen hun huizen ontvluchten, en waarom sommigen gedwongen worden onregelmatige routes of een gevaarlijke reis over zee te nemen om een ​​veilige plaats te bereiken’.

‘Paul Lynch heeft kennelijk zijn onderzoek gedaan voor zijn vijfde roman die op de longlist van Booker staat: de autoritaire nachtmerrie die hij in Prophet Song heeft gecreëerd is volkomen geloofwaardig. Degenen die als staatsvijanden worden beschouwd, worden gearresteerd of verdwijnen eenvoudigweg; familieleden zijn verdoemd door associatie’.

De vijf prijsjuryleden kwamen zaterdag bijeen om de winnaar te kiezen, minder dan 48 uur nadat extreemrechts geweld uitbrak in Dublin na een steekaanval op een groep kinderen. Edugyan zei dat directe gebeurtenissen geen directe invloed hadden op de keuze van de winnaar.

Lynch zei dat hij ‘verbaasd’ was over de rellen ‘en tegelijkertijd herkende ik de waarheid dat dit soort energie altijd onder de oppervlakte aanwezig is.’

Hij zei dat ‘Prophet Song’ – geschreven in vier jaar tijd, beginnend in 2018 – ‘een contrafeitelijke roman is. Het is geen profetische uitspraak.’

‘Ik heb het boek geschreven om de boodschap te verwoorden dat de dingen die in dit boek gebeuren, zich door de eeuwen heen tijdloos voordoen en misschien moeten we onze eigen reacties daarop verdiepen’, zei hij tegen verslaggevers.

De andere finalisten waren ‘The Bee Sting’ van de Ierse schrijver Paul Murray; ‘This Other Eden’ van de Amerikaanse romanschrijver Paul Harding; ‘Studie voor gehoorzaamheid’ van de Canadese auteur Sarah Bernstein; ‘If I Survive You’ van de Amerikaanse schrijver Jonathan Escoffery; en ‘Western Lane’ van de Britse auteur Chetna Maroo.

Edugyan zei dat de keuze van de winnaar niet unaniem was, maar dat de zes uur durende juryvergadering niet bitter was.

‘Uiteindelijk hadden we allemaal het gevoel dat dit het boek was dat we aan de wereld wilden presenteren en dat dit werkelijk een meesterlijk fictiewerk was’, zei ze.

De Booker Prize, opgericht in 1969, staat open voor Engelstalige romans uit alle landen die in Groot-Brittannië en Ierland zijn gepubliceerd. en heeft de reputatie de carrières van schrijvers te transformeren. Eerdere winnaars zijn onder meer Ian McEwan, Margaret Atwood, Salman Rushdie en Hilary Mantel.

Vier Ierse romanschrijvers en één uit Noord-Ierland hebben de prijs eerder gewonnen.

‘Het is met enorm veel genoegen dat ik de Booker naar Ierland breng’, zei Lynch. Toen hem werd gevraagd wat hij van plan was met het prijzengeld te doen, zei hij dat het hem zou helpen bij het betalen van zijn trackerhypotheek, die samen met de inflatie enorm is gestegen.

Lynch ontving zijn trofee uit handen van de winnaar van vorig jaar, de Sri Lankaanse auteur Shehan Karunatilaka, tijdens een ceremonie in Old Billingsgate, een grote voormalige Victoriaanse vismarkt in het centrum van Londen.

De avond omvatte een toespraak van Nazanin Zaghari-Ratcliffe, een Brits-Iraanse vrouw die tot 2022 bijna zes jaar in Teheran gevangen zat op beschuldigingen van het beramen van de omverwerping van de Iraanse regering – een beschuldiging die zij, haar aanhangers en rechtengroepen ontkenden. .

Ze vertelde over de boeken die haar in de gevangenis steunden en herinnerde zich hoe gevangenen een ondergrondse bibliotheek runden en exemplaren verspreidden van Atwoods ‘The Handmaid’s Tale’, dat zich afspeelt in een onderdrukkende Amerikaanse theocratie.

‘Boeken hielpen me toevlucht te zoeken in de wereld van anderen toen ik niet in staat was er zelf een te maken’, zei Zaghari-Ratcliffe. ‘Ze hebben mij gered door een van de weinige instrumenten te zijn die ik had, samen met mijn verbeeldingskracht, om aan de Evin-muren (gevangenismuren) te ontsnappen zonder fysiek te bewegen.’

Pro-Palestijnse demonstranten in Londen noemden Hamas ‘vrijheidsstrijders’ en beschreven het voortbestaan ​​van Israël als ‘een oorlogsmisdaad’ in schokkende beelden die voorafgaand aan de wapenstilstandsmars van morgen werden vrijgegeven.

Activisten ontkenden tijdens de bijeenkomst dat Hamas terroristen was, ondanks dat ze in Groot-Brittannië een verboden terreurgroep zijn – wat betekent dat het een strafbaar feit is om steun te betuigen.

Onder degenen die op 4 november door de Joodse liefdadigheidsinstelling Campaign Against Antisemitism (CAA) werden geïnterviewd, bevond zich een vrouw die zei: ‘Het is controversieel, maar ik denk dat Hamas vrijheidsstrijders zijn.’

Op de vraag of Groot-Brittannië de verkeerde beslissing heeft genomen door van Hamas een verboden terreurorganisatie te maken, zei een andere vrouw: ‘Natuurlijk. Het zijn niet Hamas die terroristen zijn. Het zijn Amerika die terroristen zijn. Israël is terroristen, niet Hamas.’

Een derde zei: ‘Het was verzet tegen de bezetting van de Palestijnen. Eerlijk gezegd was het voor mij een baken van hoop. Voor mij waren het de mensen die terugvechten en weerstand tonen.’ Een andere activist zei: ‘Het voortbestaan ​​van Israël is een oorlogsmisdaad.’

En ter verdere steun voor Hamas beweerde een demonstrant: ‘Het zijn vrijheidsstrijders. Het zijn geen terroristen zoals de media hen afschilderen. Ze vechten voor het recht op hun land. Het is hun land. Ze hebben het recht op zelfverdediging en het zijn geen terroristen. Dat is absoluut niet het geval.’

Hamas-terroristen braken op 7 oktober Israël binnen, slachtten 1.400 mensen af ​​en namen 240 gijzelaars in een razernij die de wereld schokte. Israël heeft gezworen Hamas uit te roeien en Palestijnse functionarissen hebben gezegd dat 10.569 mensen zijn gedood.

De CAA sprak ook met twee studenten tijdens het protest, die toegeerden dat ze ‘meer op de hoogte moesten zijn’ van het Israëlisch-Hamas-conflict en zelfs toegaf niet te weten dat Hamas achter het bloedbad op 7 oktober zat.

Op beelden die op Twitter worden gedeeld, houdt de interviewer de meisjes tegen en vraagt: ‘Toen Hamas op 7 oktober Israël binnenviel, wat was daarop uw eerste reactie?’

De vrouw links, vasthoudend een zelfgemaakt bord ophangen waarin de Britse regering, antwoordt: ‘Ik geloof niet dat ze dat deden, hè?’

Ter geruststelling naar haar vriendin kijkend, vraagt ​​ze: ‘Hamas?’ Maar haar vriendin rechts antwoordt: ‘Ik denk het wel?’

Ze vervolgt: ‘Eerlijk gezegd denk ik dat ik wat meer op de hoogte moet zijn van alles wat er aan de hand is. Dus ik heb het gevoel dat ik niet echt gekwalificeerd ben om daar een goed antwoord op te geven.’

Ondanks bloedige bewijzen dat mannen, vrouwen en kinderen door Hamas zijn vermoord en gevangengenomen, voegt de vrouw aan de linkerkant eraan toe: ‘Ik bedoel, ik weet niet zeker of ik iets heb gezien dat aantoont dat dat echt is gebeurd of dat dat klopt.’

De camera filmt vervolgens rond naar haar zelfgemaakte bord, met uitgesneden afbeeldingen en tekeningen, waarop staat: ‘Rishi, Keir, jullie moeten ongewervelde dieren zijn, want je hebt geen ruggengraat! Noem 4 een staakt-het-vuren’.

Een woordvoerder van de CAA zei: ‘Deze beelden tonen de giftige combinatie van onwetendheid en steun voor terrorisme die te veel demonstranten op deze marsen motiveert.

‘Is het een verrassing dat dit soort meningen, vergezeld van genocidale gezangen, antisemitische reclameborden en oproepen tot geweld, de Joodse gemeenschap angst aanjagen?

‘Erger nog, de demonstraties komen vlak na de ergste antisemitische gruweldaad sinds de Holocaust, wanneer Joden zich bijzonder kwetsbaar voelen.

‘Dit is de reden waarom we de politie hebben opgeroepen om hun bestaande bevoegdheden op grond van artikel 13 van de Wet op de openbare orde te gebruiken om deze marsen te verbieden. Londen kan niet week na week een no-go-zone blijven voor Joodse mensen.’

Verontwaardigde gebruikers van sociale media toonden ook hun ontzetting over de opmerkingen van de demonstranten.

Eén schreef: ‘Schokkend. De meisjes die niet weten of Hamas Israël heeft aangevallen, zijn beschamend.’

Een tweede postte: ‘Ik weet niet zeker of ik moet lachen, huilen of in shock moet zijn. Ik wou dat ik totaal ongelovig was dat mensen in Groot-Brittannië deze dingen konden zeggen… maar dat doe ik niet langer. Het is een schande!!’

Een derde merkte op: ‘Ik kan niet geloven wat ik hoor.’

En een vierde voegde eraan toe: ‘Pure onwetendheid.’

Bij de aanslagen van 7 oktober vuurde Hamas een spervuur ​​van raketten af ​​vanuit Gaza en stuurde strijders over de grens.

Meer dan 270 personen, voornamelijk jonge mensen, werden gedood op de plaats van een muziekfestival in een kibboets in de Negev-woestijn, nadat Hamas zonder onderscheid op de menigte had geschoten.

In een nabijgelegen kibboets in het zuiden van Israël hebben Hamas-terroristen minstens veertig baby’s en jonge kinderen afgeslacht, voordat ze naar verluidt sommigen van hen hebben onthoofd en hun families hebben neergeschoten.

Het door Hamas geleide ministerie van Volksgezondheid zegt dat een maand van vergeldingsbombardementen door Israël op Gaza meer dan 10.500 Palestijnen het leven heeft gekost.

De organisatoren voorspellen dat meer dan een half miljoen pro-Palestijnse demonstranten op Wapenstilstandsdag in Londen zullen marcheren – waarbij de Met Police duizend versterkingen zal inzetten om herdenkingsevenementen te beschermen.

De Stop the War-coalitie zei dat touringcarbedrijven in het hele land melden dat al hun voertuigen volgeboekt zijn, met wachtlijsten in sommige gebieden.

John Rees, van de groep, zei dat het protest in Londen ‘werkelijk historisch’ zal zijn en meer zal bedragen dan het half miljoen dat hij meent dat zich bij een eerder protest in de hoofdstad had aangesloten.

‘Wij zijn ervan overtuigd dat dit de grootste demonstratie boven Palestina tot nu toe zal zijn’, zei hij. ‘Onze lokale groepen door het hele land hebben gemeld dat ze de zitplaatsen in honderden touringcars uitverkocht hebben.’

Lindsey German, voorzitter van de groep, zei: ‘Onze lokale groepen in dorpen en steden in het Verenigd Koninkrijk, samen met busmaatschappijen, vertellen ons dat al hun touringcars zijn geboekt om mensen naar Londen te brengen.

Dit is slechts te vergelijken met twee miljoen protesten tegen de oorlog in Irak in 2003.’

Lindsey German, voorzitter van de groep, zei: ‘Onze lokale groepen in dorpen en steden in het Verenigd Koninkrijk, samen met busmaatschappijen, vertellen ons dat al hun touringcars zijn geboekt om mensen naar Londen te brengen. Dit is slechts te vergelijken met twee miljoen protesten tegen de oorlog in Irak in 2003.’

Met Police-chef Sir Mark Rowley heeft geweigerd de controversiële bijeenkomst te verbieden, omdat hij zei dat hij juridisch ‘geen macht’ had om deze te stoppen.

Op dezelfde dag wordt er een stilte van twee minuten gehouden bij de Cenotaaf.

Hoewel de organisatoren van de mars hebben beloofd niet in de buurt van het monument te komen, bestaat de vrees dat splintergroepen in botsing kunnen komen met voetbalhooligans die hebben gezworen het te ‘verdedigen’.

Sir Mark zei dat zijn officieren ‘ten koste van alles locaties en evenementen van nationaal belang zouden beschermen’.

Hij zei dat hij de demonstratie van zaterdag niet kon verbieden simpelweg omdat mensen vonden dat deze niet mocht plaatsvinden.

‘De wetten die door het parlement zijn opgesteld, zijn duidelijk. Er is geen absolute macht om protesten te verbieden, daarom zal er dit weekend een protest zijn’, benadrukte hij.

‘De wet biedt geen mechanisme om een ​​statische bijeenkomst van mensen te verbieden.

‘Het bevat wetgeving die ons in staat stelt voorwaarden op te leggen om verstoringen en het risico op geweld te verminderen, en in de meest extreme gevallen waarin geen andere tactiek kan werken, marsen of bewegende protesten te verbieden.’

Sir Mark zei dat de organisatoren van de mars van zaterdag ‘volledige bereidheid hadden getoond om weg te blijven van de Cenotaph en Whitehall en niet van plan zijn de herdenkingsevenementen van het land te verstoren’.

‘Mocht dit veranderen, dan hebben we duidelijk gemaakt dat we de beschikbare bevoegdheden en voorwaarden zullen gebruiken om locaties en evenementen van nationaal belang koste wat het kost te beschermen’, zei hij.

Bendes voetbalhooligans hebben gezegd dat ze van plan zijn om dit weekend de Cenotaaf te ‘samenwerken’ en te ‘beschermen’ tegen pro-Palestijnse demonstranten.