How Amanda Knox went from convicted killer ‘Foxy Knoxy’ to wholesome married mum-of-two: Inside the new family life she built with oddball husband after she was twice convicted then exonerated over the murder of Meredith Kercher

Amanda Knox is al zeventien jaar in de publieke belangstelling sinds de moord op haar toenmalige kamergenote, de Britse studente Meredith Kercher, in de Italiaanse stad Perugia in november 2007.

Inheems in Seattle Knox, die ‘Foxy Knoxy’ werd genoemd nadat op MySpace was onthuld dat het haar bijnaam was, werd in Italië berecht en schuldig bevonden aan moord en opgesloten in Italië gedurende vier jaar tot haar succesvolle beroep in 2011, waarbij ze terugkeerde naar haar huis in Seattle.

Bij verstek werd Knox in 2013 opnieuw berecht voor de moord en opnieuw veroordeeld. Pas in 2015, toen het hoogste hof van beroep van Italië oordeelde dat de zaak ‘ongegrond’ was, werd ze uiteindelijk vrijgesproken van elke rol in de moord op Kercher.

Knox verscheen deze week opnieuw in het nieuws toen ze haar naam opnieuw probeerde te zuiveren in verband met de aanklacht wegens laster waaraan ze in 2009 schuldig werd bevonden, los van haar veroordeling wegens moord. Een rechtbank in Firenze vond haar schuldig nog een keer, maar haar straf wordt gedekt door de uitzittijd.

Na haar juridische problemen probeerde Knox haar leven weer op te bouwen, weg van haar Italiaanse trauma, door zich eerst in te schrijven voor de universiteit en te trouwen met de eigenzinnige auteur Christopher Robinson. Ze is moeder van twee kinderen en komt ook op voor mensen die ten onrechte gevangen zitten.

Het echtpaar woont in de omgeving van Seattle waar ze hun dochter Eureka, geboren in 2020, en zoon Echo opvoeden. Knox en Robinson houden fans regelmatig op de hoogte van de activiteiten van hun gezin, via hun podcast en elders Instagram.

Amanda Knox, 36, op de foto met haar man Christopher Robinson, verlaat de rechtbank na de schuldige uitspraak woensdag in Florence

Knox en Robinson trouwden in 2018 tijdens een privéceremonie na ongeveer drie jaar daten

Amanda Knox, links, en haar toenmalige vriend Raffaele Sollecito, afgebeeld in zijn beruchte beeltenis in de onmiddellijke nasleep van de moord op Meredith Kercher in 2007

Toen ze in 2011 terugkeerde naar de VS, keerde Knox, toen 24, ook terug naar de Universiteit van Washington, waar ze voorafgaand aan haar verhuizing naar Italië taalkundestudent was.

Deze keer begon ze met creatief schrijven. Later werd ze kunstcolumnist van een kleine krant genaamd de West Seattle Herald.

In 2015 begon ze te daten met schrijver Christopher Robinson terwijl ze een recensie schreef over zijn boek War of the Encyclopaedists. Het echtpaar woonde in 2016 samen en maakte publiekelijk bekend dat ze in 2018 waren getrouwd nadat ze privé waren getrouwd.

Knox zei dat de beslissing om in het huwelijksbootje te stappen meer te maken had met ‘belastingen en verzekeringen’ dan met romantische redenen.

In hetzelfde jaar dat ze Robinson ontmoette, was Knox ook kort verloofd met een in New York City gevestigde muzikant genaamd Colin Sutherland.

‘Ik wil niet trouwen om het trouwen. Mijn hoop is dat ik een partner heb met wie ik de wereld kan blijven veroveren… en het gevoel heb dat hij mijn partner is’, vertelde Knox. Mensen anno 2017.

Echter, bij een filmpje uit 2018 Robinson deelde zijn voorstel met de wereld.

‘Ik had hierover nagedacht, maar het is… in de toekomst al gebeurd… het gebeurt nu… Ik heb geen ring, maar wel een grote steen. Wil je bij mij blijven tot de laatste ster in het laatste sterrenstelsel opbrandt en zelfs daarna? Amanda Marie Knox, wil je met me trouwen?,’ zei hij.

Knox antwoordde bevestigend en ze deelden een kus, trouwden een maand later en hielden later een groter feest.

Knox is teruggekeerd naar het noordwesten van de Stille Oceaan, maar gaf in 2016 toe dat ze haar vorige leven nooit echt zal kunnen heroveren

Sinds haar vrijlating uit een Italiaanse gevangenis in 2011 heeft Knox het leven omarmd, moeder van twee kinderen geworden en een succesvolle presentator

Hun bruiloft had een ruimtethema, waarbij Knox de iconische look van Carrie Fisher uit Star Wars repliceerde met haar haar in grote knotjes.

Tijdens haar People-interview zei Knox dat ze vond dat Robinson een ‘geweldige vader’ zou zijn. Hun eerste kind, Eureka Muse Knox-Robinson, arriveerde in oktober 2021. Knox maakte bekend dat ze vóór de geboorte miskramen had gehad.

Knox zei ooit dat het stel, in de nasleep van de media-aandacht waar ze onder geleden heeft, ervoor koos om de kleine Eureka uit de schijnwerpers te houden, waarbij ze af en toe alleen haar achterhoofd liet zien in berichten op sociale media.

Hun tweede kind, zoon Echo, werd geboren in september 2023, slechts een maand nadat Knox haar zwangerschap had aangekondigd. Een Instagram-post met het onderschrift: ‘Pregspreading’, was hoe ze de aankondiging deed.

Knox’s memoires, Waiting to be Heard, werd in 2013 gepubliceerd, waarvoor ze vooraf $ 3,8 miljoen ontving van Harper Collins. Het grootste deel van het geld werd gebruikt om haar juridische kosten te betalen, vertelde haar man in 2017 aan People.

‘Ze betaalde haar ouders en oma terug, die tijdens haar zaak een hypotheek hadden afgesloten om naar Italië te verhuizen en haar advocaten te betalen. En ze heeft nog steeds enorme juridische rekeningen,’ voegde hij eraan toe.

In 2016 produceerde Netflix de voor een Emmy genomineerde documentaire Amanda Knox, waarin ze verscheen. De ontwikkeling van de film begon in 2014, maar de productie ervan duurde twee jaar.

‘We hebben haar min of meer de beslissing gegeven om zelf te beslissen… en ze besloot eerst dat ze het niet wilde doen. Het kostte haar twee jaar om te beslissen dat ze klaar was om haar verhaal te vertellen. Ze belde ons op en zei: “Ik wil graag praten”, vertelde regisseur Rod Blackhurst in 2016 aan Chelsea Handler.

Knox sprak zeer positief over het eindresultaat, omdat ze het gevoel had dat ze de kans kreeg om te ‘presenteren’ [herself] als niet zomaar een slechterik of karikatuur.’

In 2019 keerde Knox voor het eerst sinds haar vrijspraak terug naar Italië om te spreken op een conferentie georganiseerd door het Innocence Project. Haar panel heette Trial by Media.

‘Voor de wereld was ik geen verdachte die onschuldig was totdat het tegendeel bewezen was, ik was een sluwe, psychopathische, vuile, gedrogeerde vrouw die schuldig was totdat het tegendeel bewezen was’, zei ze tegen het publiek.

Knox beviel in 2020 van het eerste kind van het echtpaar, Eureka, en in 2023 volgde een zoon.

Knox wilde haar kinderen graag uit de publieke belangstelling houden, door alleen foto’s van de achterkant van hun hoofd op sociale media te plaatsen

Tijdens een interview uit 2016 met Nachtlijn, Knox gaf toe dat ze op geen enkele manier ooit het leven zou kunnen terugkrijgen dat ze had vóór de moord op Kercher.

‘Ik ben voor altijd getekend… en het belangrijkste om vooruit te komen is dat te erkennen, en te erkennen dat ik niet de enige ben.’

‘Ik ga de verantwoordelijkheid nemen voor het feit dat ik een vrijgesprokene ben en ik ga het feit delen dat er een stem te horen is’, vervolgde ze.

Knox groeide op in het noordwesten van de Stille Oceaan, samen met twee zussen, in een middenklassehuishouden. Haar vader, Curt Knox, was directeur bij warenhuisketen Macy’s en haar moeder, de in Duitsland geboren Edda Mellas, was wiskundeleraar.

Haar ouders gingen in 1989 uit elkaar toen ze tien was, haar moeder hertrouwde met een IT-consultant genaamd Chris.

Het was haar moeder die haar liefde voor Italië aanwakkerde, door haar daarheen te brengen op vakantie toen Knox 15 was en haar een exemplaar van het boek Under the Tuscan Sun te geven.

Voordat Knox in 2007 naar Italië vertrok om te studeren, studeerde hij taalkunde aan de Universiteit van Washington.

Haar vader was tegen haar verhuizing naar Italië geweest, omdat hij vond dat zijn dochter te naïef was.

Ondanks haar scepsis over de media heeft Knox er een rol in omarmd. In 2018 begon ze haar online serie The Scarlet Letter Reports, waar ze figuren als Amber Rose interviewde over hun afbeeldingen.

Knox lanceerde ook een podcast met de titel The Truth About Crime, die werd gemaakt in samenwerking met SundanceTV en waarin zaken werden belicht waarbij sprake was van onrechtmatige veroordelingen en de rol die de media daarin speelden.

Zij zei Gier in de tijd dat de podcast bedoeld was om te laten zien ‘wat het betekent om in het middelpunt te staan ​​van een verhaal dat mensen prikkelt en vermaakt.’

Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens kende Knox in 2019 een schadevergoeding van $ 21.000 toe, omdat het oordeelde dat haar eerste ondervragingen door de Italiaanse politie onwettig waren geweest en dat haar gedurende 53 uur juridisch advies en een tolk werd ontzegd.

‘Ik werd gedurende vijf dagen 53 uur lang ondervraagd, zonder advocaat, in een taal die ik misschien net zo goed verstond als die van een tienjarige. Toen ik de politie vertelde dat ik geen idee had wie Meredith had vermoord, kreeg ik een klap op mijn achterhoofd en zei ik: ‘Onthoud!’, schreef ze in een bericht. column in de New York Times over de uitspraak.

‘Ik had nooit aangeklaagd, laat staan ​​veroordeeld, mogen worden wegens laster.’

De aanklacht wegens laster van Knox duurt al bijna vijftien jaar.

Knox en Robinson zijn samen te zien op een van de tientallen foto’s die het paar op hun sociale mediapagina’s heeft geplaatst

Toen ze werd gearresteerd wegens de moord op Kercher, wees Knox met de vinger naar haar baas, de Congolese bareigenaar Patrick Lumumba. Opnieuw werd Knox veroordeeld voor de aanklacht, maar haar straf wordt gedekt door de uitzittijd.

In exclusief interview Bij DailyMail.com zei Lumumba dat hij dolblij was met het vonnis. Ondertussen zeggen de advocaten van Knox dat ze radeloos is door de beslissing van de rechtbank.

In de nasleep van de moord wezen Italiaanse onderzoekers snel met de vinger naar Knox, toen 20, en haar Italiaanse vriend, Raffaele Sollecito, toen 23. Het vermeende motief was een smerig seksspel dat misliep.

Kercher, 21, werd bijna naakt aangetroffen met doorgesneden keel.

Knox verscheen deze week opnieuw in het nieuws toen ze haar naam opnieuw probeerde te zuiveren in verband met de aanklacht wegens laster waaraan ze in 2009 schuldig werd bevonden. Een Italiaanse rechtbank vond haar schuldig nog een keer, maar haar straf wordt gedekt door de uitzittijd.

In 2007 werd Knox berecht door zowel de Italiaanse rechtbanken als de rechtbank van de publieke opinie. Ze werd schuldig bevonden aan moord en gevangengezet Italië gedurende vier jaar tot haar succesvolle beroep in 2011, waarbij ze terugkeerde naar haar huis in Seattle.

In 2013 werden opnieuw aanklachten ingediend, maar deze werden opnieuw goedgekeurd door Italië hoge Raad in 2015.