Huiveringwekkende verhalen over de meest brutale ter dood veroordeelde gevangenis ter wereld – inclusief de gevangene die onbewust zijn EIGEN gaskamer bouwde
BESMET met ratten, lekkende plafonds en gevangenen die 23 uur lang alleen worden gehouden in ‘sardienenblikjes’-cellen – welkom in het leven in ‘s werelds beruchtste dodencelgevangenis.
San Quentinten noorden van San Francisco, heeft huisvestte enkele van de meest beruchte criminelen van Amerika en is de enige dodencel voor mannelijke gevangenen in de staat – de grootste in de VS.
11
11
Maar dat zal veranderen nu gouverneur Gavin Newsom aan de beurt is Californië‘s oudste gevangenis omgebouwd tot revalidatiecentrum.
Hij kondigde vorig jaar aan dat hij de doodskamer zal wegnemen en de 533 criminelen in de dodencel zal overbrengen naar standaardgevangenissen in heel Californië.
Deze gevangenen zullen nog steeds de rest van hun leven in de gevangenis doorbrengen – en kunnen nog steeds worden vermoord als een toekomstige gouverneur de doodstraf opnieuw invoert.
De omstandigheden in San Quentin – waar in 1893 voor het eerst werd geëxecuteerd – worden door de gevangenen en hun familie als schokkend omschreven. Het is beroemd om zijn groene executiekamer, die een rood licht uitstraalt wanneer een persoon wordt geëxecuteerd, zichtbaar vanaf de nabijgelegen snelweg.
Ondertussen worden familieleden elke keer dat ze op bezoek komen, gedwongen langs de ingang van de executiekamer van de gevangenis te lopen.
Hier kijken we naar de gruwelijke geschiedenis van San Quentin – inclusief de tijden executies gingen ernstig mis.
Vogelpoep en door ratten aangetaste cellen
Dankzij de groene kamer van de dood van San Quentin – en beruchte gevangenen zoals sekteleider Charles Manson – de gevangenis staat algemeen bekend als een van de meest gewelddadige en restrictieve gevangenissen van de VS.
Gevangenen worden naar verluidt 23 uur per dag alleen gehouden in een cel van 1,2 bij 2,7 meter, die volgens de gevangenen aanvoelt als een ‘sardienenblikje’.
Toen Ramon Rogers in 1996 in San Quentin aankwam, beweerde hij dat er regen door het plafond lekte en dat overal muizen en ratten rondscharrelden, evenals zwermen vogels die “overal hun behoefte deden”.
“Het was een smerige omgeving”, zei hij tegen de BBC.
11
Keith Doolin, een voormalige langeafstandsvrachtwagenchauffeur die is veroordeeld voor moord, heeft de afgelopen 28 jaar in San Quentin doorgebracht.
Zijn moeder Donna Larsen, die één keer per maand een negen uur durende rondreis maakt om haar zoon te bezoeken, zei dat ze verbaasd was over hoe onrein de gevangenis was toen ze de eerste keer bezocht.
‘Het rook er naar,’ zei ze tegen de krant BBC. ‘Soms ruikt Keiths kleding beschimmeld als we op bezoek komen.
“Om te weten dat je geliefde daar woont, werd ik ziek.”
Sinds 1996 heeft San Quentin gevangenen geëxecuteerd met behulp van een dodelijke injectie, maar voorheen koos San Quentin, samen met de nabijgelegen Folsom Prison, voor ophanging.
Soms ruikt Keiths kleding beschimmeld als we op bezoek komen. Het maakte me ziek om te weten dat je geliefde daar woont
Donna Larsen
Beroepsinbreker Dallas Egan koos ervoor om opgehangen te worden nadat hij in 1932 $100.000 beroofde uit een juwelierszaak en een getuige doodschoot.
“Ik kan niets beters bedenken dan de val door de galg”, zei hij blijkbaar tegen de rechter. “Ik ben een crimineel in hart en nieren, en ik wil opgehangen worden.”
Zijn wens werd ingewilligd en op de ochtend van zijn executie kreeg hij een stevig ontbijt en mocht hij een sigaar roken en een paar shots whisky drinken.
Terwijl gevangenisbeambten hem handboeien omdeden en hem naar de galg brachten, zou hij de hele weg daarheen hebben gedanst.
11
Hangman heeft zelfmoord gepleegd
Eén gevangenisbewaker, die vijf jaar lang een beul was geweest in San Quentin, had enorm te lijden onder het feit dat hij zoveel mensen moest vermoorden.
Amos Lunt werd in 1894 hoofdadjunct-directeur van San Quentin en hield alleen al in zijn eerste twee jaar toezicht op de executies van ongeveer 24 mannen.
Toen hij in 1899 werd vervangen door Frank Arbogast, waarschuwde Lunt hem blijkbaar: ‘Ze zitten achter mij aan. Er liggen er nu meerdere onder het bed… het is slechts een kwestie van tijd voordat ze mij pakken.’
Hij begon in plaats daarvan te werken als gewone bewaker, maar begon te hallucineren: hij zag dingen en hoorde vreemde stemmen.
Een jaar later werd hij opgenomen in het California State Asylum in Napa, waar hij uiteindelijk zelfmoord pleegde.
35 minuten om te sterven
11
Vanaf 1938 was gas het favoriete wapen van de gevangenis, maar toen het voor het eerst werd getest op een levend dier, verliep het niet volgens plan.
Voorafgaand aan de eerste gevangene werd een varken in de kamer gezet. Schokkend genoeg duurde het meer dan 35 minuten voordat het gas bezweek – ondanks dat fabrikanten opschepten dat het binnen 15 seconden dodelijk zou zijn.
Maar dat weerhield hen er niet van om bijna zestig jaar lang gevangenen te vermoorden.
Gevangene ‘bouwde eigen gaskamer’
11
11
Alfred Wells zat in de gevangenis wegens inbraak en zat in de jaren dertig gevangen in het reguliere gevangenisblok van San Quentin, toen hij de opdracht kreeg te helpen bij de bouw van de executiekamer.
Hij was er doodsbang voor en zei tijdens het installeren tegen een andere gevangene: “Dat is het dichtst dat ik ooit bij de gaskamer wil komen.”
Toen Wells uiteindelijk voorwaardelijk werd vrijgelaten uit de gevangenis, begon hij te daten met zijn halfzus – tot grote afschuw van zijn familie.
Het leidde tot een familievete die zo hevig was dat Wells uiteindelijk zijn halfbroer en twee andere vrouwen vermoordde, en werd teruggestuurd naar San Quentin – dit keer naar de dodencel – toen hij werd veroordeeld.
In 1942 werd Wells vermoord in dezelfde gaskamer die hij minder dan tien jaar eerder had helpen bouwen.
Executies ‘niet langer grootste moordenaar’ in ter dood veroordeelde gevangenis
Aanvallen van gevangenen op gevangenen waren gebruikelijk in de jaren zeventig en tachtig, maar komen vandaag de dag nog steeds voor.
Kindermoordenaar Edward Schaefer werd dodelijk in de nek en borst gestoken met een zelfgemaakt wapen dat wordt beschreven als een “bottenbreker” in 2010.
Schaefer, 44, uit Novato werd herhaaldelijk op een gevangenisterrein door een niet bij naam genoemde gevangene gestoken en stierf dezelfde dag.
Hij was slechts enkele maanden eerder in San Quentin aangekomen, drie dagen nadat hij een levenslange gevangenisstraf had gekregen voor de moord op de negenjarige Melody Osheroff.
Er werd minstens één verdacht moordwapen teruggevonden – gemaakt van beddelen en groter dan een typische gevangenisschacht.
Woordvoerster van de staatsgevangenis, Terry Thornton, zei: “Het is de bedoeling dat ze veel schade aanrichten.”
Na het moratorium op executies van 2016 is zelfmoord het grootste gevaar voor terdoodveroordeelden.
East Block – de thuisbasis van 500 veroordeelden – is maar liefst vijf verdiepingen hoog.
Elke individuele cel van 1,8 x 1,8 meter is bedekt met strak, zwaar gaas, waardoor naar buiten kijken vrijwel onmogelijk is.
Agressieve of roofzuchtige gevangenen worden gedwongen om alleen te sporten op 32 individuele terreinen, terwijl anderen vier keer per week naar twee groepsterreinen gaan.
Op dagen zonder beweging zitten de gevangenen 24 uur per dag alleen in de cel.
Oostblokgevangene en moordenaar Raymond Lewis, 41, zei: “Voor mij is dit erger dan de dood.
“Als ik de moed of het hart had gehad, zou ik er al lang geleden een einde aan hebben gemaakt. Ik hoop dat mensen begrijpen dat dit geen manier van leven is.”
William Bonin, bekend als de Freeway Killer, werd in 1996 de eerste persoon die stierf door een dodelijke injectie.
De seriemoordenaar, die tussen mei 1979 en juni 1980 minstens 21 jonge mannen en jongens verkrachtte, martelde en vermoordde, genoot van pizza en ijs als laatste maaltijd, terwijl hij naar de spelshow Jeopardy keek.
In 2006 werd de gevangenis bekritiseerd vanwege het op onmenselijke wijze injecteren van gevangenen.
Een districtsrechter beschuldigde de gevangenis ervan dat ze kronkelden van de pijn toen ze stierven als gevolg van een gebrek aan opleiding van het personeel en de slecht verlichte gaskamer die werd gebruikt voor injecties.
In 2008 opende San Quentin een nieuwe doodskamer ter waarde van 853.000 dollar in de gevangenis, maar deze zal nooit gebruikt worden.
Executies stopten 25 jaar lang
11
De aanloop naar de executie van één gevangene Aaron Mitchell was zo beladen dat Californië daarna de moorden 25 jaar lang opschortte.
Mitchell werd in de jaren zestig veroordeeld voor de moord op een politieagent in centraal Californië en in april 1967 naar San Quentin gestuurd om daar te worden geëxecuteerd.
Maar de dag voordat hij vermoord zou worden, probeerde hij zijn polsen door te snijden met een stuk metaal dat hij zijn cel binnengesmokkeld had, terwijl hij schreeuwde: ‘Ik ben de wederkomst van Jezus’ en ‘Ik ben de zoon van Jezus’. God.”
Gevangenisbewakers en artsen stormden naar binnen om hem te redden en te kalmeren, maar uren later trok Mitchell zijn kleren uit, opende zijn wonden opnieuw en bleef over Jezus zingen.
Covid-besmetting in San Quentin
In 2021 werd de gevangenis beschuldigd van verhuur COVID-19 lopen ongebreideld door de krappe en overvolle gevangenis.
Dat vertelde een gevangene Kerry Rudd Moeder Jones: “Het is net een horrorfilm als je als een monster naar je toe kijkt en geen uitweg meer hebt, je kunt nergens heen. Omdat we hier opgesloten zitten, is het alsof we zien hoe dit virus steeds dichter bij ons komt en we niets kunnen doen.”
Een andere gevangene, John Mattox, werd overgebracht naar San Quentin terwijl hij tekenen van Covid vertoonde.
Twee dagen na aankomst van Mattox werd hij getest, maar kwam er pas vijf dagen later achter dat hij positief was en in een smerige isoleercel werd geplaatst.
Hij herinnerde zich dat de cel “smerig was en dat een officier water met bleekmiddel had genomen, de muren en de matras had overgoten en vertrok zonder mij een handdoek te geven om af te vegen”.
Ondanks dat psychiaters zeiden dat hij een zenuwinzinking had en niet geëxecuteerd mocht worden, werd Mitchell toch meegenomen om de volgende dag in de gaskamer te worden geëxecuteerd, met als laatste woorden: “Ik ben Jezus Christus.”
Naderhand vroeg de staat zich af of uit zijn verdediging tijdens het proces had moeten blijken dat hij geestesziek was. Daarna werden de executies stopgezet, in een poging een betere oplossing voor de toekomst te vinden.
Er waren geen verdere executies in Californië tot 1992, toen Robert Alton Harris werd vergast voor de moord op twee tienerjongens in 1978 in San Diego.
Langstzittende gevangene
11
De langstzittende gevangene van San Quentin is Douglas Stankenwitz, die al 46 jaar vastzit.
Stankenwitz heeft, samen met drie anderen, de 21-jarige Theresa Graybeal gecarjackt en haar vervolgens van dichtbij neergeschoten, waardoor ze voor dood achterbleef – terwijl ze gewoon hondenvoer aan het kopen was.
Een van de andere aanvallers kreeg slechts vijf jaar voor de misdaad, een ander kreeg twaalf jaar, terwijl de derde – een minderjarige – immuniteit kreeg in ruil voor zijn getuigenis.
Maar het was Stankenwitz die de doodstraf kreeg, ondanks dat hij beweerde dat hij niet degene was die Theresa daadwerkelijk heeft vermoord.
In 2012 leek nieuwe informatie over de zaak dit te ondersteunen, en een hof van beroep verlaagde zijn straf tot levenslang zonder voorwaardelijke vrijlating.
Hij verblijft nog steeds in San Quentin en zegt dat hij tijdens zijn straf slechts vijf keer gras onder zijn voeten heeft gevoeld. Hij hoopt nog steeds op vervroegde vrijlating.
11
11