Leeuwinnen van de Woestijn: Binnenin de volledig vrouwelijke tankeenheid van Israël die het opneemt tegen Hamas-terroristen – en geleid door de Britse kapitein, 20, die zegt dat haar rol ‘een droom is die uitkomt’

Een Britse tankcommandant heeft exclusief met MailOnline gesproken over haar trots om deel uit te maken van een volledig vrouwelijke tankeenheid die het opneemt tegen Hamas-terroristen in een rol die volgens haar ‘een droom is die uitkomt’.

Tamara, 20, is een van de slechts 40 vrouwen in de tankeenheid van het 33e Caracal Bataljon, die in dienst is sinds 7 oktober nadat Hamas hun dodelijke invasie lanceerde, waarbij meer dan 1.200 mensen om het leven kwamen.

Tamara, oorspronkelijk afkomstig uit Hendon, Noord-Londen, verhuisde naar Israël nadat haar grootvader in 2008 omkwam bij een terreuraanslag in Jeruzalem.

Ze sprak exclusief met MailOnline op haar basis op een geheime locatie in het zuiden van Israël, dicht bij de Egyptische grens, en beschreef hoe ze op de dag van de invasie in actie was gekomen.

Terwijl ze bij haar Merkava-gevechtstank stond, zei Tamara: ‘Ik werd gewekt door het geluid van raketten en sirenes en wist dat dit was waarvoor we waren getraind en dat het nu mijn tijd was.

‘Ik sprong in mijn auto en binnen een paar minuten was ik bij de basis en in de tank. Het is onze rol om ons land te verdedigen en dat is waar ik voor ben opgeleid en waar ik klaar voor ben.

‘We moeten het doen en we moeten voor onszelf zorgen – onze grootouders en ouders zorgden voor ons toen we jonger waren en dat is wat ik nu hier voor mijn land doe.’

Het Caracal-bataljon is legendarisch binnen het Israëlische leger en is vernoemd naar de caracal, een kleine kat waarvan de geslachten hetzelfde lijken en waarvan meer dan 70 procent vrouw is.

Het motto in het Hebreeuws vertaalt zich als ‘De winnende combinatie’ en het is sinds de oprichting in 2000 talloze keren in actie gekomen.

Tamara – die perfect verzorgde en gelakte nagels had – voegde eraan toe: ‘Het zit in mijn bloed om onze mensen te verdedigen. Mijn grootvader kwam om bij een terroristische aanslag in 2008 in Jeruzalem, dus voor mij is het persoonlijk.

‘Mijn kameraden en ik zijn vrouwen van actie, we zijn meer dan bereid om te vechten. Vrouwen kunnen op elk gebied opereren en mijn eenheid is een van de beste van het bataljon en ik ben erg trots op ze.

‘Ik zie geen reden waarom vrouwen niet in de frontlinie kunnen staan ​​en ik ben er trots op dat ik voor mijn land vecht en ik ben trots op mijn Britse roots. Ik mis Londen, vooral de chocolade, maar mijn leven is nu hier.’

Tamara, die twee jongere broers en een zus heeft, voegde hieraan toe: ‘Mijn familie is trots op wat ik doe, en we besloten hierheen te verhuizen vanwege wat er met mijn grootvader is gebeurd, en sindsdien hebben we nooit meer achterom gekeken.

‘Ik ben er trots op dat ik ben waar ik nu ben, vooral na wat er op 7 oktober is gebeurd. Het is onze prioriteit om mensen te beschermen en dat is wat we hebben gedaan.

‘Mijn zusje wil ook meedoen, en zij wil ook haar land verdedigen.’

Tamara voegde eraan toe: ‘We hebben die dag veel raketten en raketten gezien. Onze tanks zijn naar Gaza gestuurd en staan ​​altijd klaar voor de strijd. We werden verplaatst naar gebieden waar ze moesten zijn.

‘Ik kan niet te veel in detail treden over wat we hebben gedaan, omdat het vertrouwelijk is, maar ik kan je verzekeren dat we ons best zullen doen om ervoor te zorgen dat zoiets als 7 oktober nooit meer zal gebeuren.

‘Het is onze taak om ons land te beschermen, want als we Israël niet beschermen, kunnen we nergens anders heen.’

De eenheid werd gecrediteerd voor het doden van tientallen Hamas-terroristen in een 17 uur durende strijd en het tegenhouden van de terroristen die verder Israël binnendrongen.

Tamara, die al twee jaar in het leger zit, voegde eraan toe: ‘Toen ik werd opgeroepen, wist ik altijd dat ik in de strijd zou komen.

‘Zoals ik al zei, ik ben een vrouw van actie. Ik zou nooit iets binnen vier muren doen. Ik was altijd klaar om te vechten en mijn leven als tankcommandant is een droom die uitkomt.’

Tamara legde uit dat ze indien nodig wel twee weken in de tank konden doorbrengen en zei: ‘We hebben genoeg munitie, voedsel en water en slapen in de tank. Het is krap, maar we kunnen allemaal verder.’

Tamara richtte zich tot de olifant in de kamer en zei: ‘Als we de badkamer moeten aanklagen, zit er een gat in de vloer en gebruiken we een trechter.

‘Vrouwen kunnen tanks bedienen. We kunnen alles, maar we werken allemaal als een team met de mannen. We houden allemaal de hand vast.’

Bataljonscommandant, moeder van drie kinderen, luitenant-kolonel Or Ben-Yehuda, 34, beschreef hoe haar soldaten het opnamen tegen honderd terroristen en ze allemaal uitschakelden zonder verliezen of slachtoffers.

In Sufa en Holit in het zuiden van Israël, dicht bij de grensovergang bij Rafah, zijn het Caracal-bataljon en de 17 uur durende strijd tegen hen in de Israëlische militaire geschiedenis geschreven.

Luitenant-kolonel Ben-Yehuda vertelde MailOnline: ‘Er kwamen raketten, geweren en granaten op ons af, maar mijn soldaten waren meer dan opgewassen tegen de strijd.

‘Ze maakten ons er trots op dat ze leeuwen en leeuwinnen waren. Die dag vertelde ik mijn soldaten dat we eropuit gingen om terroristen uit te schakelen en dat is wat we deden.’

De carrièresoldaat, die in 2014 gewond raakte bij een aanval en in berichten werd genoemd vanwege haar moed, zei: ‘De vrouwelijke soldaten binnen het bataljon hebben een belangrijke bijdrage geleverd aan de strijd.

‘Ze waren uitzonderlijk moedig in de strijd bij de kibboets bij Sufa en Holit in het zuiden van Israël. Ze vochten dapper, redden levens en waren helden.’

Elf mensen werden gedood in de kibboets in Holit, maar het bataljon voorkwam een ​​groter verlies aan mensenlevens – en luitenant-kolonel Ben-Yeuda gebruikte zelf dodelijk geweld tegen de terroristen.

Luitenant-kolonel Ben-Yeuda vertelde MailOnline: ‘We hebben geen verliezen en geen slachtoffers geleden. Elke terrorist die mijn soldaten benaderde, werd uitgeschakeld. Ze keerden niet terug naar Gaza.

‘Ik heb velen in de ogen gekeken. Ze zagen mij en ze zagen dat ik een vrouw was. Om het zo te zeggen: ze krijgen geen 72 maagden omdat ze door een vrouw zijn uitgenomen.’