De belangrijkste problemen voor het bedrijfsleven in een waarschijnlijke rematch tussen Trump en Biden

Na dinsdag Nikki Haley in New Hampshire te hebben verslagen, Donald Trump bevestigde zijn positie als de belangrijkste kandidaat om de Republikeinse nominatie binnen te halen. Dat zorgt ervoor dat bedrijfsleiders worden geconfronteerd met de mogelijkheid van een nieuw presidentschap van Trump, en dat hun investeerders proberen uit te vinden wat dit voor hun bedrijfsresultaten zou kunnen betekenen.

De vragen komen, misschien niet verrassend, uit schijnbaar alle hoeken van de economie.

Tijdens de kwartaalcijfers van Blackstone op donderdag wilde een analist weten of de onzekerheid over wie een waarschijnlijke Biden-Trump-match zou winnen de dealflow zou kunnen bevriezen. (“Ik zou zeggen dat transactieactiviteiten meer verbonden zullen zijn met de activiteiten van de Fed”, zegt Jonathan Gray, president en chief operating officer van het bedrijf.)

Elders vroeg een analist zich tijdens een telefoongesprek met het financiële dienstverlener Bread hardop af of een tweede regering-Trump een voorgestelde regel inzake betalingsachterstanden op creditcards zou kunnen terugdraaien. (“Hoop is geen strategie”, antwoordde de CEO van het bedrijf, Ralph Andretta.) En Jeff Arnold, de CEO van het digitale gezondheidszorgbedrijf Sharecare, reageerde op een vraag op een conferentie over de vraag of de verkiezingen een bedreiging zouden kunnen vormen voor de Affordable Care Act. . (“Denk je uiteindelijk dat hij meer geïnteresseerd zal zijn in het aanvallen van de ACA of in iets anders?”, zei hij over een mogelijk presidentschap van Trump. “Ik denk dat het waarschijnlijk iets anders zal zijn.”)

De verkiezingen in november zijn nog vele maanden verwijderd, en leidinggevenden praten er zeker niet graag over. “De meeste leiders uit het bedrijfsleven proberen zoveel mogelijk weg te blijven van de politiek, vooral in dit jaar van de presidentsverkiezingen”, zegt Lori Esposito Murray, voorzitter van het Comité voor Economische Ontwikkeling van de Conference Board.

Maar hier zijn enkele van de belangrijkste kwesties die hen hoog in het vaandel staan.

Op sommige onderwerpen hebben noch Trump, noch president Biden het antwoord dat bedrijven willen. In een onderzoek onder ongeveer 1.200 topbestuurders door de Conference Board zeiden de leidinggevenden dat hun grootste risico de stijgende staatsschuld was. Terwijl Haley de overheidsuitgaven heeft verlaagd onderdeel van haar campagnenoch Trump, noch Biden heeft er een prioriteit van gemaakt. “Ik denk niet dat er een kandidaat is die bijzonder bemoedigend is op dit gebied”, zei Murray.

Op het gebied van de vennootschapsbelasting zou een tweede regering-Trump hoogstwaarschijnlijk minder effect hebben dan de eerste, die een verlaging van het vennootschapsbelastingtarief van 35 procent in de wet ondertekende, zegt Andy Laperriere, hoofd van het Amerikaanse beleid bij Piper Sandler. “Ik denk dat het een uitdaging wordt die groot genoeg is om de individuele belastingverlagingen die nu van kracht zijn en die eind 2025 aflopen, te verlengen”, zei hij.

Trump heeft beloofd de handel op te schudden – maar hoe? Biden heeft veel van de tarieven van de regering-Trump gehandhaafd. Hij heeft de verkoop van bepaalde technologie aan China beperkt en overweegt nieuwe protectionistische maatregelen om Amerikaanse bedrijven te helpen concurreren met Peking. Trump heeft een veel verder reikend handelsbeleid voorgesteld, zoals het instellen van een tarief van 10 procent op alle import.

“Er zal veel onzekerheid zijn over hoe dit zal uitwerken”, zei Laperriere. “Krijgen we dit tarief van 10 procent over de hele linie? Heeft hij werkelijk de bevoegdheid om dat te doen? Probeert hij dat te doen? Doet hij dat gewoon zich terugtrekken uit de Wereldhandelsorganisatie?” Hij voegde eraan toe: ‘Ik denk dat beleggers erop moeten wedden dat Trump dit allemaal serieus meent. “

Klimaatprikkels kunnen bedreigd worden. Er zou actie van het Congres nodig zijn om grootschalige wijzigingen door te voeren in de Inflation Reduction Act van Biden, die 370 miljard dollar aan uitgaven en belastingkredieten opzij zette voor investeringen in hernieuwbare energie. Jeff Navin, plaatsvervangend stafchef bij het ministerie van Energie tijdens de regering-Obama en mede-oprichter van het overheidszakenbedrijf Boundary Stone Partners, zei dat een Republikeinse regering (zelfs een regering die eerder meer dan honderd klimaatregels had teruggedraaid, zoals Trumps regering zei) deed) was het onwaarschijnlijk dat het politieke kapitaal dat daarvoor nodig was, zou worden uitgegeven. “Ik zie niet dat mensen er campagne voor voeren”, zei hij.

Een andere factor die de intrekking van de IRA tot een lage prioriteit kan maken: de meeste investeringen in hernieuwbare energie zijn dat wel stroomt naar rode staten.

Toch zouden federale instanties, die onder leiding staan ​​van het Witte Huis, zich kunnen bemoeien met de implementatie van de wet, bijvoorbeeld door leningen tegen te houden of de voorwaarden om in aanmerking te komen voor subsidies te wijzigen. “Ze gaan bevoorrading na bevoorrading doen en dingen aanvallen”, zei Navin over een potentiële Republikeinse regering. Sommige bedrijven die profiteren van de IRA lopen meer risico dan andere. “De politiek rond de inzet van schone energie is heel anders dan de politiek rond de productie van zonne-energie, die heel anders is dan de politiek rond elektrische voertuigen,” zei Navin.

Er heerst onzekerheid op het stembiljet. Uit het onderzoek van de Conference Board blijkt dat geopolitieke conflicten hoog op de lijst van toprisico's voor Amerikaanse managers staan. De oorlog in het Midden-Oosten kwam op de derde plaats, de oorlog in Oekraïne die uitmondde in een breder NAVO-conflict op de vijfde plaats, en een overname van Taiwan door het vasteland van China op de zesde plaats. “Zowel Biden als Trump brengen veel risico’s met zich mee voor de markten die we historisch gezien nog niet hebben gezien”, aldus Laperriere. Hij voegde eraan toe: “Ik denk dat met Trump de risico’s groter zijn in termen van handel en geopolitieke instabiliteit.”

Dichter bij huis wordt Trump geconfronteerd met verschillende rechtszaken en 91 aanklachten wegens misdrijven. Hij blijft ongefundeerde beweringen doen dat er sprake is van manipulatie van verkiezingen, wat een ander soort risico voor het bedrijfsleven met zich meebrengt. “Democratie is zo cruciaal voor een vrijemarkteconomie”, zei Murray. “Ze zijn echt als één verstrikt.” – Sarah Kessler

VOOR HET GEVAL JE HET GEMIST HEBT

Jack Ma koopt aandelen Alibaba. De mede-oprichter van de Chinese e-commercegigant heeft aandelen gekocht in het bedrijf, waarvan de aandelenkoers sinds de piek van 2020 is gedaald. Ma is grotendeels uit de publieke opinie verdwenen nadat kritiek op de Chinese autoriteiten aanleiding gaf tot hardhandig optreden tegen zijn imperium en de bredere technologiesectoren.

De FTC gaat achter de AI-startup-deals van Big Tech aan. De toezichthouder kondigde aan dat het de miljardeninvesteringen van Microsoft, Amazon en Google in OpenAI en Anthropic zou onderzoeken. Lina Khan, voorzitter van de FTC, zei dat de nauwe relaties innovatie kunnen belemmeren en consumenten kunnen schaden, ook al zijn het geen overnames maar investeringen.

Netflix en de WWE sluiten een streamingdeal van $ 5 miljard. Het entertainmentbedrijf kwam een ​​deal van $5 miljard overeen om 'Raw', de dagelijkse liveshow van de WWE, uit te zenden. Een mede-CEO van Netflix, Ted Sarandos, zei dat de overeenkomst niet betekende dat het bedrijf zich zou gaan richten op live sportuitzendingen, zoals andere technologiebedrijven hebben gedaan. Afzonderlijk nam Vince McMahon ontslag als uitvoerend voorzitter van de moedergroep van WWE nadat een voormalige werknemer hem beschuldigde van aanranding en sekshandel.

Zouden twee oliegiganten een oorlog kunnen aangaan?

Een razernij van dealmaking door oliegiganten dit najaar zette het kleine Guyana in de schijnwerpers, schrijft Vivienne Walt voor DealBook. Het Zuid-Amerikaanse land herbergt gigantische oliereserves waarvan Exxon Mobil en Chevron, die beide volgende week hun vierdekwartaalcijfers publiceren, gokken dat ze de economie van Big Oil zullen transformeren.

Maar plotseling lijken die weddenschappen riskanter. Vorige maand stuurde Nicolás Maduro, de president van Venezuela, ongeveer 6.000 troepen naar de grens van Guyana, waarbij hij beloofde tweederde van het land in beslag te nemen, inclusief de olievelden. ‘Wij zijn krijgers,’ verklaarde hij.

Uit angst dat er een conflict zou kunnen uitbreken, verplaatste Groot-Brittannië een oorlogsschip dichtbij de boorlocatie van Exxon, en de maritieme verzekeraar Lloyd's voegde de offshore olie-installaties in een Guyanese speciale economische zone toe aan zijn lijst van scheepvaartzones met het hoogste risico. Maduro, die dit jaar herverkozen wordt, zei dat de olie- en gasexploratie ‘onmiddellijk’ moet beginnen.

Een militaire botsing in Guyana zou mondiale gevolgen hebben. Het aanboren van de enorme oliereserves van het land, tien jaar geleden, was “de belangrijkste ontdekking in de moderne tijd”, zegt Schreiner Parker, Managing Partner Latijns-Amerika voor Rystad Energy, een adviesbureau. Hij zei dat Guyana alleen al met de bestaande vondsten tegen 2033 meer dan 1,8 miljoen vaten per dag zou kunnen produceren. Dat zou het land tot de elfde grootste olieproducent ter wereld maken en in feite een deel van de inspanningen van OPEC-zwaargewichten als Saoedi-Arabië om de voorraden krap te houden en te beperken, teniet doen. prijzen hoog.

Een extra factor: Guyanese olie zou goedkoper te produceren zijn dan Russische ruwe olie of Amerikaanse schalieolie. En de brandstof is minder koolstofintensief om te winnen, waardoor deze vooral waardevol is nu overheden en bedrijven hun netto-nul-inspanningen opvoeren.

Exxon is al eerder verbrand door de geopolitiek in de regio. In 2007 nam president Hugo Chávez van Venezuela beslag op het grootste deel van de reserves van het land, waardoor een geschil op gang kwam dat jarenlang bij internationale rechtbanken rondslingerde.

Het bedrijf heeft vertrouwen in Guyana. “We gaan nergens heen”, vertelde een woordvoerder van het bedrijf, Michelle Gray, in een e-mail aan DealBook. Sommige deskundigen zeggen dat de dreigementen van Maduro hoogstwaarschijnlijk alleen maar verkiezingsgeweld zijn. “Elke stap om achter de activa van Guyana aan te gaan zou een zeer harde reactie van de Verenigde Staten tot gevolg hebben”, zegt Helima Croft, hoofd van de mondiale grondstoffenstrategie bij RBC Capital Markets en voormalig CIA-analist. “Venezuela zou ook met aanzienlijke economische gevolgen te maken krijgen.”

Maar de Guyaanse president maakt zich zorgen. “We beschouwen dit helemaal niet als vanzelfsprekend”, zei president Irfaan Ali vanuit de hoofdstad Georgetown tegen DealBook. “We zijn zeer bezorgd over de oorlogsretoriek die onze regio kan destabiliseren”, zei hij.

Er wordt onderhandeld over meer dan een dozijn exploratieblokken in het land suggereert dat bedrijven sluiten oorlog uit, zei Ali. Maar, voegde hij eraan toe, “de oorlogsdreigingen hebben voor ons hier in Guyana al een impact gehad op de kosten van verzekering of verzending.” Hij ontmoette Maduro vorige maand in een poging de spanningen weg te nemen.

Guyana speelt een harde rol in de onderhandelingen met oliereuzen, het extraheren van 10 procent royalty's (in tegenstelling tot de 2 procent royalty's in de huidige deal met Exxon) en het toevoegen van een nieuwe vennootschapsbelasting van 10 procent. En Ali is druk bezig met het temperen van de verwachtingen in eigen land, waar burgers dromen van rijkdom van de ene op de andere dag. Hij zei dat er miljarden nodig zijn voor scholen, klinieken, wegen en landbouw en voor klimaatbestendige kustgemeenschappen. De uitdaging bestaat erin mensen ervan te overtuigen dat, hoewel het land nu rijk is, begrotingsdiscipline essentieel is.

“We moeten langetermijndenken inbouwen”, zei Ali.

Een beroemde analist noemt het een dag

Richard Bove is al 54 jaar bankanalist en geeft in openhartige bewoordingen zijn visie die sommige van zijn doelwitten niet bevallen. Nu, op 83-jarige leeftijd, gaat Bove met pensioen en neemt hij afscheid van de Amerikaanse economie en zijn collega's, schrijft Rob Copeland van The Times.

“De dollar is klaar als reservevaluta ter wereld”, zei Bove. China zal de VS inhalen als de grootste economie ter wereld, vervolgde hij, en geen enkele andere analist zal dit toegeven omdat ze afhankelijk zijn van het bestaande financiële systeem. Het zijn ‘monniken die om geld bidden’, zei hij, niet bereid kritiek te leveren op een opzet die hen rijk heeft gemaakt.

De leiders van Wall Street waren verdeeld over hun visie op zijn uitspraken. Jamie Dimon, de baas van JPMorgan Chase, vond het werk van Bove ‘verhelderend’. Brian Moynihan van Bank of America deed dat niet en weigerde tien jaar lang met hem te praten nadat Bove kritiek had geuit op zijn overstap naar investment banking.

'Ik vond het soms leuk om een ​​lastpost te zijn,' zei hij. “Veel van de tijd.”

Bedankt voor het lezen! We zien je maandag.

Wij willen graag uw feedback. Stuur uw ideeën en suggesties per e-mail naar dealbook@nytimes.com.