Juryvoorzitter Jennifer Crumbley onthult wat het lot bezegelde van de moeder van de schoolschutter uit Michigan, terwijl ze wordt veroordeeld voor onvrijwillige doodslag

De voorvrouw van de jury onthulde het vernietigende bewijsmateriaal dat het lot bezegelde van Jennifer Crumbley, die dinsdag de eerste ouder werd die ooit werd veroordeeld wegens de schietpartij op de school van hun kind.

'Wat het echt duidelijk maakte, was dat zij de laatste volwassene met het pistool was', zei het jurylid, dat niet bij naam wilde noemen, tegen DailyMail.com.

'Het was erg moeilijk. Er stonden levens op het spel en dat hebben we heel serieus genomen', zei ze, eraan toevoegend dat ze het gevoel had dat beide kanten 'goed vertegenwoordigd waren'.

De 45-jarige Crumbley werd veroordeeld wegens vier aanklachten wegens onvrijwillige doodslag vanwege de schietpartij van haar zoon Ethan in november 2021, waarbij hij elf mensen neerschoot en vier doodde.

Aanklagers schilderden haar af als een roekeloze en nalatige moeder, en tijdens het proces kwamen vernederende onthullingen over Crumbley's privéleven aan het licht, waaronder het toegeven dat ze een affaire had met een plaatselijke brandweercommandant en het rekruteren van vreemden voor seksfeesten in hotels rond de tijd van de tragedie.

De moeder riskeert nu een gevangenisstraf van maximaal 60 jaar als ze in april wordt veroordeeld, en haar man James moet in maart terechtstaan. Hun moordende zoon Ethan werd vorig jaar veroordeeld tot levenslang in de gevangenis, zonder voorwaardelijke vrijlating.

De zaak werd gezien als een juridisch keerpunt in de vervolging van de Amerikaanse schietcrisis op scholen, waardoor de deur werd geopend voor ouders van tienerschutters die in de toekomst regelmatiger worden aangeklaagd.

Nadat vrijdag de slotpleidooien waren voorgelezen, brak de jury een weekend uit voordat ze twee dagen de tijd nam om tot een oordeel te komen, omdat rechter Cherly Matthews erkende dat dit 'het moeilijkste was dat je ooit hebt gedaan'.

Zij en haar man James vroegen om afzonderlijk berecht te worden, waarbij de aanklagers instemden met hun verzoek.

Het proces van Crumbley concentreerde zich op haar relatie met haar onrustige zoon en de talrijke waarschuwingssignalen die ze negeerde voordat hij op zijn school het vuur opende met een semi-automatisch pistool.

In twee dagen van succesvolle getuigenissen nam Crumbley het standpunt in ter verdediging van zichzelf en probeerde de beweringen dat ze een 'nalatige' moeder was, te bestrijden.

Maar haar beweringen dat zij en Ethan 'close' waren, werden afgewezen door de aanklagers, die een hele reeks bewijzen presenteerden waaruit bleek dat ze de pleidooien van haar zoon om hulp in de geestelijke gezondheidszorg roekeloos van de hand wees.

Onder het vernietigende bewijsmateriaal bevonden zich de laatste dagboekaantekeningen die Ethan vóór de schietpartij had geschreven, waarin hij schreef: 'Mijn ouders willen niet naar mij luisteren over hulp of therapeut.'

‘Ik heb geen hulp voor mijn mentale problemen en het zorgt ervoor dat ik de verdomde school neerschiet’, luidde een ander bericht.

De beweringen van Crumbley dat ze een 'hechte' familie waren, kwamen ook slechts een dag nadat haar buitenechtelijke affaire in de rechtbank aan het licht was gekomen, omdat aanklagers beweerden dat ze gefocust was op haar afspraak met een brandweercommandant over haar gestoorde zoon.

Intieme details van hun affaire waren onder meer dat Crumbley in de nasleep van de tragedie aan Meloche in sms-berichten toegaf dat het 'had voorkomen kunnen worden'.

In de aanloop naar de schietpartij toonde Ethan een aantal alarmerende waarschuwingssignalen die zijn gewelddadige, losgeslagen mentaliteit voorspelden.

Eerder dit jaar had de toen 15-jarige zijn moeder verwoed een sms gestuurd dat hij dacht dat hij werd achtervolgd door een demon, waarbij hij dacht dat er voorwerpen door de kamer werden geslingerd.

Nadat zijn wanhopige pogingen om de aandacht van zijn moeder te trekken werden genegeerd, sms'te Ethan haar: 'SMS me tenminste terug…'

Aanklagers zeiden dat de capriolen van de tiener het bewijs waren dat hij de grip op de realiteit verloor en een schreeuw om hulp waren, maar Jennifer probeerde de episode in haar getuigenis te bagatelliseren.

De getuigenis werd door velen online vernietigd vanwege haar gevoelloze reactie op bepaalde bewijsstukken, zoals zij

beweerde dat de waarschuwingen van Ethan typerend waren voor haar 'sarcastische' zoon die 'voor de gek hield', en grapte dat hij het spook in hun huis 'Boris Johnson' noemde.

‘Hij is er al sinds 2015 van overtuigd dat er in ons huis spookt,’ voegde ze eraan toe.

Het gebrek aan veel vermeldingen van de slachtoffers van haar zoon werd ook een twistpunt voor veel van degenen die naar de jury keken terwijl deze live naar miljoenen werd gestreamd.

Toen het bewijsmateriaal zich richtte op de acties van Crumbley op de dag van de massaschietpartij, kreeg ze kritiek op haar beslissing om Ethan niet van school te halen nadat ze was binnengebracht voor een alarmerende bijeenkomst.

Die ochtend vond een leraar verontrustende tekeningen en geschriften bij zijn huiswerk, waarin hij 'de gedachten houden niet op, help me' krabbelde, naast afbeeldingen van massale schietpartijen.

Met een pistool gekocht door zijn vader in zijn rugzak, weigerden de ouders hem mee naar huis te nemen – waarbij Jennifers bewering dat ze het te druk had op het werk werd weerlegd in een getuigenis van haar baas, die getuigde dat ze voor haar gestoorde vrouw had mogen zorgen. zoon.

Crumbley's geheime minnaar, plaatselijke brandweercommandant Brian Meloche, beweerde ook dat ze die ochtend wilde afspreken, en zei dat ze elkaar regelmatig hadden ontmoet op een parkeerplaats tegenover haar werk.

Nadat ze Ethan op school had achtergelaten, beweerde ze in haar getuigenis dat het eerste vermoeden dat ze had dat er iets mis was, kwam toen ze een sms ontving van haar zoon met de tekst 'Ik hou van je' – een zeldzame blijk van emotie die ze 'abnormaal' vond. '

Toen de stad Oxford, Michigan, werd opgeschrikt door berichten over een schutter op een school, zei Jennifer dat ze naar huis rende om te ontdekken dat het pistool en de kogels ontbraken.

In haar ongevoelige getuigenis zei ze dat ze vreesde dat haar zoon de schutter was, maar voegde eraan toe dat haar grootste zorg was dat hij zelfmoord zou kunnen plegen.

Ze sms'te hem 'Ethan, doe het niet', maar zei dat ze niet verwees naar de schietpartij, maar dat ze niet wilde dat hij het pistool op zichzelf richtte.

'Ik geloofde niet dat hij zelfs maar iemand neerschoot, alleen dat er geweervuur ​​was', voegde ze eraan toe.

In de dagen na de schietpartij leek het echtpaar te proberen te vluchten toen de politie hen zocht voor ondervraging. De advocaat van Jennifer voerde aan dat ze niet probeerde te ontsnappen aan de hechtenis, maar vreesde voor haar leven nadat er naar verluidt bedreigingen waren geuit naar aanleiding van de misdaad van haar zoon.

Donderdag werd echter onthuld dat zij en haar man onmiddellijk daarna de bankrekening van hun zoon hadden leeggemaakt, waarbij ze 3.000 dollar hadden opgenomen en slechts 99 cent had achtergelaten.

Ze haalden ook nog eens $6.000 op van twee andere rekeningen, volgens getuigenissen van luitenant Timothy Willis van Oakland County Sheriff's Office.

Het echtpaar verbleef in verschillende hotels en kocht nieuwe telefoons, nadat die door onderzoekers in beslag waren genomen, voordat ze zich uiteindelijk verstopten in een kunstatelier in Detroit.