Siberisch echtpaar met 22 KINDEREN onthult hoe het werkelijk is om zo'n groot kroost groot te brengen in de KOUDSTE stad ter wereld – waar de temperatuur daalt tot -84°F en zelfs wachten op de schoolbus dodelijk kan zijn

Het opvoeden van 22 kinderen zou een uitdaging zijn voor de meest competente ouders.

Maar een stel dat in de koudste stad ter wereld in Oost-Siberië woont, heeft onthuld welke extra inspanningen er nodig zijn als temperaturen onder het vriespunt tot wel -84 graden Celsius in de mix worden gegooid.

Aleksandr en Oksana Pavlov waren welkom YouTube-maker Kiun B. naar hun huis in Jakoetsk, Sakha, om te laten zien hoe een gemiddelde dag eruit ziet, met lange wachtrijen bij de badkamer, twee dinersessies en het aantrekken van veel warme kleding tot de dagelijkse bezigheden.

Het duo heeft in totaal 22 kinderen, waarvan er 18 geadopteerd zijn, en hun leeftijden variëren tussen de zes en 37 jaar oud.

In één fragment legt Aleksandr uit dat ze in mei 2003 aanvankelijk drie kinderen adopteerden en, naarmate hun gezin groeide, hij zijn baan als ingenieur opgaf om thuis meer ondersteuning te bieden.

Terwijl acht van hun kinderen inmiddels zijn verhuisd en hun eigen gezin hebben gesticht, hebben de Pavlovs nog steeds veertien kinderen om voor te zorgen.

Oksana zegt, terwijl ze naast haar man zit: 'Tijdens de vakantie zijn we graag samen en maken we plezier met activiteiten als koken en spelletjes doen.

'We voelen ons gezegend met zo'n groot en liefdevol gezin.'

Aan het begin van de korte film legt YouTube-maker en verteller Kiun B. uit dat Aleksandr 'zijn dag helder en vroeg begint en naar buiten gaat om ijs te verzamelen om ervoor te zorgen dat zijn gezin voldoende schoon drinkwater heeft.'

Je kunt zien hoe de patriarch een helder blok ijs van de tuin naar een bijkeuken sleept, waar hij het in een waterbak plaatst om te smelten om te drinken.

Kium B. onthult dat het gezin 'voor de uitdaging staat dat ze geen toegang hebben tot de centrale watervoorziening [and they] zijn afhankelijk van waterreservecontainers om het water op te slaan dat nodig is voor hun dagelijkse activiteiten.'

In de volgende scène kun je zien hoe twee van de jongste kinderen van de Pavlovs, Nastya en Ramina, respectievelijk 6 en 9 jaar oud, wakker worden gemaakt om naar school te gaan.

Omdat het echter -48 graden is, krijgt Ramina een dag vrij omdat haar basisschool 'niet werkt' als het buiten onder de -45 graden is, maar Nastya's kinderdagverblijf blijft draaien, dus gaat ze haar tanden poetsen en zich klaarmaken.

Omdat het buiten zo koud is, wordt de film afgebroken en is te zien hoe Aleksandr het verwarmingssysteem in het huis controleert 'om ervoor te zorgen dat zijn gezin warm blijft op deze ijskoude ochtend in Jakoetsk.'

De verteller vervolgt: 'Ondanks de extreme kou vertrouwen Aleksandr en zijn gezin op twee gasboilers om hun huis comfortabel warm te houden op 22 graden Celsius.

'Gezien de grootte van hun 3.800 vierkante meter grote huis, zijn de verwarmingskosten redelijk redelijk, ongeveer $ 200 per maand.'

Om 07.40 uur is het hele huishouden wakker en vormen zich rijen in de badkamer en serveert Oksana gestaag het ontbijt.

Een van de belangrijkste ontbijtgerechten zijn 'traditionele Yakut-pannenkoeken', omdat ze 'een energierijk voedsel' zijn, en deze worden geserveerd met zelfgemaakte bosbessenjam.

Omdat de ruimte in huis beperkt is, hebben de Pavlovs elke maaltijd twee keer, waarbij de jongste als eerste eet.

Na een stevig ontbijt trekken de kinderen zich los en gaan naar school.

In één scène is te zien hoe Oksana een van haar kinderen een donzen tuinbroek aantrekt en de verteller legt uit dat 'de lokale bevolking al vanaf jonge leeftijd begrijpt hoe belangrijk het is om zich op de juiste manier te kleden om de strenge winters te trotseren.'

'Ze dragen geïsoleerde broeken en speciale winterjassen die zijn ontworpen voor extreem weer', zei ze.

Gelukkig woont de familie Pavlov vlak naast een school en is de crèche slechts vijf minuten lopen.

Aleksandr en Oksana kozen de locatie van hun huis met de veiligheid van hun kinderen in gedachten, zodat ze bij extreem weer niet te ver naar buiten hoeven te lopen.

De verteller onthult dat 'oudere broers en zussen voor de jongere zorgen en ervoor zorgen dat ze als eerste de crèche en school bereiken om te voorkomen dat ze bevriezen.'

In één scène zijn vier van de oudere Pavlov-kinderen ineengedoken te zien terwijl ze wachten op een bus die hen naar een universiteit in het stadscentrum brengt.

De voice-over zegt dat de 'situatie snel gevaarlijk kan worden, en omdat er geen bus in zicht is, moeten ze zich naar huis haasten of proberen een passerende auto tegen te houden om bevriezing te voorkomen.'

Gelukkig arriveert de bus binnen een paar minuten. Zoals te zien is in de film, zijn de bussen rood geverfd zodat ze gemakkelijker te herkennen zijn in dichte mist of sneeuw.

In een andere scène zie je enkele Pavlov-kinderen het koude weer trotseren om buiten te spelen en als het te koud wordt, gaan ze weer naar binnen.

Om hun kinderen binnen te vermaken, bouwden Aleksandr en Oksana voor hun kroost een overdekte fitnessruimte.

Aan het eind van de dag maakt Aleksandr een barbecue voor het avondeten en hij merkt op dat het veulenvlees dat hij gebruikt om spiesjes te maken 'erg snel kookt'.

Ondertussen maakt Oksana wat vis en traditionele gebakken taarten gevuld met vlees en rijst in de warmte van de keuken.

De verteller merkt op dat 'in tegenstelling tot andere regio's groenten in Jakoetsk erg duur en zeldzaam zijn vanwege de uitdagende teeltomstandigheden.'

'Fruit is ook zeldzaam in het traditionele Yakut-dieet. In plaats daarvan consumeren mensen vaak bevroren bessen, die bewaard blijven en voor langere tijd bewaard kunnen worden', zei ze.

Een ander belangrijk kenmerk van het Yakut-dieet is soep, en de verteller onthult dat de lokale bevolking dit elke dag eet omdat het 'niet alleen hun buik vult, maar ook hun ziel verwarmt tijdens de koude winterdagen.'

Hoewel de omgeving voor velen misschien lastig lijkt, zegt Aleksandr in de film dat hij gelooft dat het koude weer 'ons veerkrachtig en hardwerkend maakt'.

Hij zegt dat het belangrijkste is om 'actief te blijven', omdat dit je daarbij zal helpen 'blijf sterk en zorg voor een goede gezondheid om de barre winterdagen te overleven.'

Ondertussen laat de film zien hoe 'het vaststellen van routines en het delegeren van taken essentieel is' als het gaat om het navigeren door zo'n groot gezin.

Alexander en Oksana krijgen overheidssteun voor hun maandelijkse uitgaven, waarmee ze al hun kinderen van voedsel en kleding voorzien.

Veel kijkers hebben het echtpaar geprezen voor hun toewijding aan het ouderschap.

Eén commentator schreef: 'Sommige mensen zijn vooral met zichzelf bezig. Maar die lieve ouders zijn alleen maar gefocust op hun kinderen.

'Wat een mooi voorbeeld voor de kinderen. Hartelijk dank voor deze hartverwarmende documentaire.'

Een andere kijker zei: ‘Absoluut ongelooflijk. Prachtig gezin, onbaatzuchtige ouders die zoveel kinderen opvoeden die een thuis nodig hadden. Wat een barre omstandigheden, maar toch blijven ze gedijen! Duimen omhoog!'