In de flat die in de jaren zeventig bevroren was en waar de koningin-moeder dol op was: terwijl haar privékamers in het kasteel van Kent voor het publiek worden geopend, krijgt ROBERT HARDMAN een eerste kijkje

Dit gebouw, boordevol kanonnen (allemaal gericht op Frankrijk), werd gebouwd door Henry VIII, belegerd door Cromwell, bezet door de hertog van Wellington (die hier stierf) en Sir Winston Churchill. Het was ook het toneel van een beroemd seksschandaal uit de 20e eeuw.

Meer recentelijk heeft Walmer Castle echter gediend als een weinig bekende – en verrassend bescheiden – koninklijke residentie. En vanaf morgen, slechts een paar maanden lang, zullen deze privévertrekken voor het eerst aan het publiek worden getoond.

Na genoten te hebben van een exclusieve preview, moet ik zeggen dat het niet de Tudor-kantelen of het originele paar Wellington-laarzen zijn die in mijn gedachten blijven hangen. Het is de smaak van wijlen koningin-moeder in een uitbundig decor uit de late jaren 70 – en dat dit zeker de enige plek was waar ze (een paar dagen per jaar) in een flat met drie slaapkamers woonde. Tot op de dag van vandaag staat haar stempel erop.

In 1978, tegen haar negende decennium, verwierf koningin Elizabeth de koningin-moeder een extra huis toen de koningin haar benoemde tot lid van het oude ambt van Lord Warden of the Cinque Ports. Deze erepositie dateert uit de middeleeuwen en wordt voor het leven toegekend aan een prominente nationale figuur. Walmer Castle, vlakbij Deal in Kent, wordt levenslang op gunst en gunst verhuurd.

Dit omvat verschillende historische kamers die een deel van het jaar voor het publiek te zien zijn, plus prachtige tuinen, een slotgracht, café, cadeauwinkel en theesalon, allemaal onder toezicht van English Heritage. Het kasteel beschikt echter ook over een privéappartement binnen de wallen. En nadat ze de eerste vrouwelijke Lord Warden in de 800-jarige geschiedenis van dit ambt was geworden, bracht de koningin-moeder een aantal zeer persoonlijke accenten aan.

Vanaf morgen mogen bezoekers door de ‘geheime deur’ in de oude Donjon. Ze worden onmiddellijk getransporteerd van de museumachtige sfeer van de openbare vleugel naar wat aanvoelt als een comfortabel, zij het vervaagd hotel uit het tijdperk van Fawlty Towers. Een versleten rode loper leidt langs een logeerkamer (met veel naoorlogs bruin meubilair) en een paar treden omhoog, met leuningen, naar een gang en een staande klok.

Hier vinden we een eerder functionele dan gezellige keuken met mooi zicht op de tuinen. Ik zie een Morphy Richards-broodrooster en open kasten in Formica-stijl, waaronder een roestvrijstalen theepot en een mengelmoes van mokken die menig kantine kent.

Deze waren eigendom van de meest recente Lord Warden, de voormalige chef van de Defensiestaf, Lord Boyce, en zijn overleden vrouw. Michael Boyce, een vooraanstaande voormalige onderzeeër, werd na de dood van de koningin-moeder in 2002 op deze post benoemd en woonde hier af en toe tot aan zijn eigen dood in 2022.

Sindsdien is de plaats leeg gebleven, in afwachting van de benoeming van een nieuwe Lord Warden door de koning. De Boyces hebben niets aan de plek veranderd, dus we hebben nu een perfecte momentopname van het leven bij Walmer in zijn koninklijke jaren.

We gaan verder naar de privé-eetzaal, ingericht in lentegroene tinten en onlangs omgedoopt tot de Sir Robert Menzies Room, naar de voorganger van de koningin-moeder. De grote Australische staatsman werd in 1965 benoemd tot Lord Warden als opvolger van Sir Winston Churchill en gebruikte het als zijn Britse basis. Zijn nalatenschap is de charmante verzameling Australische landschappen van hedendaagse kunstenaars.

Naast de deur bevindt zich de Queen Elizabeth Room, die ze opnieuw heeft ontworpen in een blauwgroen tint. De bomen en bladeren op het zijden behang passen bij het patroon op de bank. Hier las ze de kranten (vooral de racepers) en keek ze tv. Bezoekers zien op het scherm scènes van haar installatie als Lord Warden. We komen dan naar de slaapkamer van de koningin-moeder.

Hier zijn de bloempatronen het meest bloemrijk, met roze rozen die langs de kroonlijst, volants, het hoofdeinde en de gordijnen naar beneden stromen. Ze liggen ook overal in de fauteuil. Een sprei uit de jaren zeventig bedekt het bed. Aan de muur hangt naast koningin Victoria een JAK-cartoon uit de Evening Standard uit 1995.

Het toont de Queen Mum op de wallen van het naburige Dover Castle, zwaaiend met haar handtas naar een gehavende Fransman. Destijds was er een enorme ruzie geweest na een Frans bod om de haven van Dover (de belangrijkste van de Cinque Ports) te kopen. De lokale bevolking smeekte de koningin-moeder, als Lord Warden, om in te grijpen.

Hoewel ze geen partij kon kiezen in een politiek dispuut, kwam ze er aardig dichtbij en gaf ze haar privésecretaris de opdracht om namens haar te schrijven naar de minister van Transport, Sir George Young, ‘zodat hij zich bewust zou kunnen zijn van de diepe gevoelens van de burgers van deze oude zeehaven’. De Fransen trokken zich terug.

Zelfs de kaptafel werd naar haar smaak opnieuw ingericht, net als de badkamer ernaast met zijn grote marmeren omlijstingen. In haar latere jaren zou ze het liefst de groen betegelde badkamer aan de overkant van de gang met inloopdouche gebruiken. Het gastentoilet naast de deur heeft nog steeds een levendige oranje en gele bloemenbak met kitsch uit de jaren 70 erop geschreven. In een nis, bekend als het Telefoonbijgebouw, belde de koningin-moeder.

We vinden hier portretten van Lord en Lady Boyce en een telefoon die anekdotes over het leven afspeelt, opgenomen door de kinderen van Lord Boyce uit zijn eerste huwelijk, Hugo en Christine. Hugo Boyce herinnert zich dat hij een rillende bezoeker hoorde klagen dat Walmer (uitgesproken als ‘warmer’) omgedoopt moest worden tot ‘Colder Castle’.

Buiten blijft de meest opmerkelijke bijdrage van de koningin-moeder de tuin die ontwerper Penelope Hobhouse als cadeau voor haar heeft gecreëerd. Het omvat prachtige vormsnoei, een zomerhuis, een rechthoekige vijver en een beeld van een corgi op een bank waar een echte corgi met de koningin-moeder poseerde voor een portret.

Hoewel haar verblijf nooit meer dan een paar dagen per jaar duurde, was ze dol op deze plek. ‘Mijn slaapkamer was echt prachtig, en we zijn er zelfs in geslaagd een aantal gasten te ontvangen voor een diner in de geïmproviseerde eetkamer. De chef-kok was erg gelukkig in zijn kleine keuken en er hing een heerlijke sfeer in het kasteel’, schreef ze na haar eerste verblijf aan haar binnenhuisarchitect Oliver Ford.

Het personeel werd scherp gehouden. ‘Ze vond het zeker leuk als de dingen op haar manier werden gedaan’, zegt Kathryn Bedford, curator collecties voor English Heritage, met veel plezier. ‘Haar team zou haar eigen gordijnen naar beneden halen, omdat ze de gordijnen die wij hier hadden niet mooi vond.’

Zoals koninklijke biograaf Hugo Vickers opmerkt: ‘Het jaarlijkse bezoek veroorzaakte een enorme opschudding, waarbij zilver, glas en borden uit Londen werden meegenomen, om nog maar te zwijgen van speciale stoelen… Een deel van het meubilair, grapte de koningin-moeder, was ‘uit Windsor geknepen’. ‘

De titel van Lord Warden gaat terug tot de middeleeuwen, toen vijf Kanaalhavens een speciale status kregen. In ruil daarvoor zouden ze schepen voor de koning leveren en werden er forten gebouwd, met name Dover Castle. Walmer was een van de drie die werden toegevoegd voor extra bescherming nadat de scheiding van Hendrik VIII van Catharina van Aragon de paus ertoe aanzette een invasie van Engeland te eisen.

Tegen de 18e eeuw was de titel van Lord Warden een ere-sinecure geworden voor een voorname grandee van die tijd. Hoewel de hertog van Wellington grote herenhuizen had in Londen en Hampshire, bracht de hertog elke herfst graag entertainment door in zijn Kentse fort.

In 1842 leende hij het kasteel aan koningin Victoria nadat Brighton werd getroffen door een uitbraak van roodvonk. Victoria merkte op dat de ‘situatie charmant is… maar het huis erg klein is’. Na de Eerste Wereldoorlog trok een andere Lord Warden, Earl Beauchamp, zich plotseling terug in ballingschap in het buitenland om een ​​dreigend seksschandaal te voorkomen.

Hoewel hij een getrouwde vader van zeven kinderen was, had zijn homoseksuele smaak zich uitgebreid tot het voorstellen van lakeien en zelfs lokale vissers, in een tijd dat dit nog een strafbaar feit was.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog bevond Walmer zich binnen het bereik van vijandelijke artillerie, waardoor het te gevaarlijk werd voor Winston Churchill om er zijn intrek te nemen nadat hij in 1941 Lord Warden werd.

Voorlopig zal English Heritage het decor van de koningin-moeder uit de jaren 70 laten zoals het is totdat de koning een nieuwe Lord Warden benoemt. Wie zou dat kunnen zijn? Eén kandidaat die in mijn gedachten opkomt, is zijn zus. Niet alleen heeft de Princess Royal een grote affiniteit met de zee, maar haar man, Sir Tim Laurence, kent de plaats ook heel goed – als voormalig voorzitter van English Heritage.