SOFIA VERGARA onthult de familietragedie die haar inspireerde om Giselda te spelen in de Netflix-hit… en waarom het niet willen van meer kinderen leidde tot haar scheiding van Joe Manganiello

Ik ga dood', kondigt Sofía Vergara aan, terwijl ze een suite van het Londense Corinthia hotel binnengaat in een wolk van Baccarat Rouge 540. De Colombiaanse actrice gaat niet dood, zo blijkt. Ze heeft simpelweg een jetlag van de verschillende continenten die ze heeft doorkruist om haar nieuwe Netflix-serie Griselda te promoten, waarin ze de beruchte cocaïnebaas Griselda Blanco speelt. 'Het was een zware week!' ze zegt.

Maar als dit een zware week is voor Vergara, ben ik een beetje bang om me voor te stellen hoe ze in vorm is. Zodra ze binnenkomt – gekleed in een pittige zwarte YSL alles-in-één en versierd met diamanten oorbellen zo groot als manen – voelt alles scherper, gekker, glamoureuzer en leuker.

Ze lacht vaak en vloekt vrijuit. Ze doet niets liever, vertelt ze, dan ‘eten, winkelen en kletsen’. Het is niet moeilijk om te zien hoe ze de best betaalde actrice in Hollywood werd en Gloria Delgado-Pritchett speelde in 250 afleveringen van de sitcom Moderne familie. Ze bestaat in die kleine laag van beroemdheden waar alles wat ze doet nieuws is, zelfs het eerbiedwaardige New York Times schreef vorig jaar een stuk over Vergara's scheiding van haar tweede echtgenoot, acteur Joe Manganiello.

Maar hoewel haar beroemdheid verzekerd is (lucratieve jury van America's Got Talent, endorsement deals, jeanslijnen), lijkt ze zich er maar al te goed van bewust dat haar reputatie als acteur slechts op die ene rol berust. 'Ik heb niet veel opties vanwege dit stomme accent dat ik heb', zegt ze over de hispanismen die na bijna dertig jaar in de VS nog steeds in haar toespraak voorkomen.

'Mijn carrière bestond eigenlijk alleen uit Gloria Pritchett Moderne familie. Dus voor [writer-producer] Het was mijn geluksmoment dat Eric Newman geloofde dat Gloria Pritchett Griselda Blanco kon spelen.'

Vergara weet het een en ander over geluk. Naar verluidt verdiende ze in de latere seizoenen een half miljoen dollar per aflevering Moderne familie – in 2020 rangschikte Forbes haar als de best betaalde actrice ter wereld, meer dan de $35,5 miljoen (£28 miljoen) van Angelina Jolie uit Eeuwigen en Gal Gadot's $31,5 miljoen (£25 miljoen) van Wondervrouw 1984, met $ 43 miljoen (£ 34 miljoen) dat jaar. Ik heb het gevoel dat ze altijd zakelijk inzicht heeft gehad.

'Ja,' lacht ze en raakt haar oorbellen aan. 'Ik hou van geld.' Was dat belangrijk voor haar? 'Niet dat ik de bestbetaalde was', benadrukt ze. 'Maar het is voor mij belangrijk dat ik mijn familie in Colombia heb kunnen helpen en dat ik van niemand afhankelijk ben. Dat ik echt verliefd kan worden op iemand', voegt ze eraan toe. 'Ik bedoel, ik was mooi toen ik jong was, dus ik had de weg kunnen bewandelen om een ​​trofee-vrouw te worden.

Nu ik ouder ben, denk ik: “Waarom heb ik het niet gedaan? Waarom moest ik zo veel werken?'' grapt ze.

De vacature van trofee-echtgenoot ontstond afgelopen zomer toen Vergara haar aanstaande scheiding van Manganiello aankondigde, na acht jaar huwelijk. Het klinkt bitterzoet. 'Joe was vier jaar jonger dan ik en hij had nooit kinderen gekregen.

Hij besloot dat hij kinderen wilde en ik niet. Het was zoiets als: “Stel je voor: als dit kind tien jaar oud is, ben ik zestig jaar oud.

Dat is een oma!'' Er was geen vijandigheid tussen hen, benadrukt ze, het was gewoon een geval waarin Manganiello kinderen wilde en Vergara – wier zoon Manolo met jeugdliefde Joe Gonzalez nu 32 is – dit niet nog een keer wilde meemaken.

Ze wordt wat serieuzer. 'Ik weet welke offers je moet brengen om een ​​goede moeder te zijn. Je moet aanwezig zijn. En mijn carrière is belangrijk voor mij. Ik kan niet verdwijnen. Veel mensen vertrouwen op mij.' Maar oma worden? Dat spreekt aan. 'Ik ben 51, mijn zoon is 32. Ik ben klaar om met mijn kleinzoon te spelen en als ik klaar ben, is het: 'Oké, neem maar aan. Het is van jou!'''

Dit alles wil zeggen dat terwijl Griseldageproduceerd door het team erachter Narco's, is een belangrijk vertrekpunt voor haar, het lijkt nu al een schot in de roos. Vergara is van een luchtige familiekomedie uitgegroeid tot een bruut misdaaddrama met een persoonlijke weerklank: haar eigen broer Rafael werd eind jaren negentig in Colombia vermoord door drugsbendes als onderdeel van een poging tot ontvoering. Hij was 26.

Vergara is ook veranderd van het spelen van een lieve moeder in een koudhartig monster. Het begint met een citaat van Pablo Escobar, de beruchtste drugsbaron van Colombia: 'De enige man voor wie ik ooit bang was, was een vrouw genaamd Griselda Blanco.'

In de show, die tien dagen geleden van start ging, arriveert Blanco, een voormalige prostituee en gangstervrouw uit Medellín, Colombia, eind jaren zeventig in Miami met haar drie zoons en een kilo cocaïne verstopt in de bagage van haar jongste. Aanvankelijk verlangt ze alleen naar veiligheid en een beetje Amerikaans comfort.

Maar al snel richt ze haar zinnen op dodelijkere ambities en vestigt ze deal voor deal haar eigen niche in de drugshandel in Miami – voornamelijk door cocaïne op de markt te brengen als een luxe partydrug om rijke blanke mensen te vervelen in tennisclubs en aerobicslessen.

Als we het feit buiten beschouwing laten dat Vergara een studente tandheelkunde was uit een goede familie en nog nooit in haar leven cocaïne heeft aangeraakt – ‘eerlijk gezegd, daarvoor moest ik cocaïne leren snuiven en sigaretten roken’ – dan zijn er veel parallellen waar ze uit kon putten. Net als de meeste Colombianen heeft ze persoonlijke ervaring met de verwoestingen die de drugskartels hebben aangericht.

Het maakte deel uit van wat haar ertoe bracht naar Amerika te verhuizen. 'Ik ging voor een nieuwe baan, maar ik nam ook afstand van de situatie in Colombia in de jaren negentig, met al het narcoverkeer. Toen werd mijn broer vermoord, niet lang nadat ik naar Miami was verhuisd. Ik wilde niet dat mijn zoon in die omgeving zou opgroeien.'

De moord op Rafael – de oudste van vier broers en zussen Vergara – was verwoestend voor haar familie. 'Helaas waren in die tijd in Colombia overal de tentakels van het drugsverkeer aanwezig', zegt ze. 'Ik kan je niet vertellen dat iedereen een drugsdealer was, want dat is niet waar.

Maar als u bijvoorbeeld architect was, wie kocht dan de appartementen? Als u een autodealer had, wie koopt dan de auto's? De narco's. Je wist wie de narco's waren. Alles werd erdoor geraakt. Mijn broer was een aardige vent, een goede kerel. Maar hij nam een ​​verkeerde beslissing en daar moest hij helaas voor boeten. We hebben er allemaal voor betaald.'

Ze omschrijft zijn moord als 'hartverscheurend'. Wanneer er een super speciaal iemand en een goede vader en een goede broer overlijden, wordt het gezin verwoest. Mijn vader en moeder waren nooit hetzelfde. Mijn andere broer, met wie hij een hele goede band had, werd door het trauma alcoholist en vervolgens crackverslaafd.'

Tragedies als deze speelden zich af in gezinnen in heel Colombia. 'Ik ken geen enkel verhaal van een drugsdealer met een happy end. Op een gegeven moment zitten ze in de gevangenis, of zijn ze dood, of zijn ze op de vlucht, of kunnen ze nooit meer iemand zien, of is hun hele familie verwoest.'

Vergara hoorde voor het eerst over Blanco nadat ze eind jaren negentig naar de VS was verhuisd en herinnert zich dat ze verbaasd was dat ze in Colombia niet beter bekend was. 'Ik ben opgegroeid in de jaren zeventig, tachtig en negentig, toen het narcoverkeer verschrikkelijk was in Colombia. We wisten allemaal wie ze waren. Ze waren altijd in het nieuws. Toen, vele jaren later, las ik een artikel over deze vrouw die een hele grote drugsbaron was. En ik heb zoiets van: “Kan een vrouw dat doen? Het is gek!” Dus ik raakte echt geïnteresseerd.'

Toch verwierp Vergara het idee om enige vorm van biopic te maken terwijl Blanco nog leefde, omdat het te veel zou lijken alsof ze ermee wegkwam. Vervolgens werd Blanco in 2012 – na bijna twintig jaar in de gevangenis in Florida te hebben doorgebracht wegens drugs- en moordaanklachten – vermoord buiten een slagerij in haar geboorteplaats in Colombia. Ze was 69. Op dat moment begon Vergara te spelen met het idee om een ​​drama over haar te maken. 'Nu is er een verhaal waarin de slechterik in een slechte situatie terechtkomt', zegt ze.

Toen zag ze Narcos op Netflix, het verhaal van de drugskartels en hun verwoestende gevolgen voor het Colombia waarin ze opgroeide. 'Ik dacht: “Mijn god, waar zijn deze mensen? Ze konden volledig begrijpen wat ik met dit personage wil doen. Dus ontmoette ik Eric Newman en hij werd gek.' Vergara is niet de eerste acteur die Blanco speelt. Catherine Zeta Jones speelde in de film uit 2017 Cocaïne-metergepland door critici, terwijl een andere biopic, De meter, met Jennifer Lopez in de hoofdrol, moet nog worden uitgebracht. Deze versie voelt echter als een perfect huwelijk.

Vergara castte veel van haar favoriete Latijns-Amerikaanse acteurs in de bijrollen. 'Als dit voor sommigen van hen leuk kan zijn Moderne familie is voor mij, ik zal zo blij zijn', zegt ze. En ze is magnetisch als Blanco. 'Ik ben niet het soort actrice dat denkt dat als je Colombiaan bent, je alleen Colombiaans kunt spelen, of als je homo bent, je alleen maar homo kunt spelen', zegt ze. Maar gezien de bovengenoemde accentproblemen was 'Griselda perfect.'

Er zijn nog meer parallellen. 'Ik ben een immigrant, net zoals zij. Ik was ook een alleenstaande moeder', zegt Vergara. Toen ze met haar zoon Manolo in de VS aankwam, begon ze te werken voor de Spaanstalige tv-netwerken van Amerika, die voornamelijk in Miami zijn gevestigd.

Terwijl we praten, maakt ze duidelijk dat ze eigenlijk meer zou willen doen Moderne familie. Elf jaar hetzelfde personage spelen was niet lang genoeg voor Vergara. 'Je kent dat programma Wet & gezag? Dat heeft twintig jaar geduurd. ik wens dat Moderne familie [which ended after 11 seasons in 2020]Het had zo kunnen zijn omdat het zo leuk en gemakkelijk was', zegt ze.

Hoe leuk ze de uitdaging van het spelen van Blanco ook vond, het spelen van Gloria was voor haar net ademen. Het personage is inderdaad speciaal voor Vergara geschreven. De makers van de show, Christopher Lloyd en Steven Levitan, hadden gespecificeerd dat het personage een recente immigrant naar de VS zou moeten zijn – maar de nationaliteit, de malapropismen en de details kwamen allemaal van Vergara.

'Weet je, meestal schrijven schrijvers over wat ze weten. Geen van hen in LA was getrouwd geweest met een gekke Colombiaanse vrouw met een kind – heel weinig mensen hadden een ervaring gehad met een vrouw als ik. Maar vanaf het begin hadden ze mij te pakken en begonnen ze zo goed voor Gloria te schrijven.' Ze zou het voor altijd doen als ze kon, benadrukt ze.

'We hebben het zo leuk gehad. Het was komedie. Terwijl je aan het filmen bent, ben je gelukkig. Je gaat blij naar huis. Het was hard werken, maar het was geweldig.'

In zekere zin liet ze het allemaal een beetje te gemakkelijk lijken. Vaak, zo heeft ze gemerkt, lijken mensen aan te nemen dat het om haar gaat, en niet om iets dat zij zelf heeft helpen creëren. 'Ik heb zoiets van: “Kunnen ze niet vertellen dat ik degene ben die dit heeft opgezet zodat iemand de grap met mij kan uithalen?” Ik hou ervan mezelf voor de gek te houden en ik hou ervan mensen voor de gek te houden, en ik hou ervan als de ander mij belachelijk maakt. Ik merk dat er zelfs in slechte situaties altijd iets komedie in zit.'

Tegenwoordig vermaakt ze zich prima met vrienden. Helemaal zichzelf zijn. Zit ze op de dating-apps? 'Nee ik wens!' ze zegt. 'Ik ben slecht met technologie, dus ik weet zeker dat ik op de verkeerde zou klikken. Ik sta open voor plezier en het ontmoeten van mensen. Het is nog maar zes maanden geleden.' Ze pauzeert.

'Het is raar, want ik heb nu langer in de Verenigde Staten gewoond dan in mijn land. Maar ik ben nog steeds erg Latijn. Ik train op Latijns-Amerikaanse muziek. In mijn auto is het Latijns-Amerikaanse muziek. Mijn vrienden – mijn goede vrienden – zijn mijn neven of nichten of degenen die ik op de kleuterschool heb ontmoet. 'Dus nu heb ik een echtgenoot nodig!' voegt ze eraan toe – voordat ze zichzelf corrigeert. 'Nee, ik heb geen echtgenoot nodig, ik wil er één. Het hoeft niet eens een echtgenoot te zijn. Een partner.'

Daar is hij weer: dat Sofía Vergara-staal. Wat ze wil, krijgt ze vroeg of laat. Onderschat deze vrouw op eigen risico.

Griselda is nu beschikbaar om te streamen op Netflix