Ik heb geholpen een aantal van de meest beruchte moordenaars van Groot-Brittannië op te sporen, van Ian Huntley tot Suffolk Stranger, dankzij mijn kennis van planten

TOEN de lichamen van de vermiste schoolmeisjes Holly Wells en Jessica Chapman uit Soham werden ontdekt, belde de politie onmiddellijk een deskundige die bekend stond als Pollen Pat.

Forensisch ecoloog professor Patricia Wiltshire heeft geholpen bij het opsporen van enkele van de meest beruchte moordenaars van Groot-Brittannië, waaronder Roy Whiting, Suffolk-wurger Steve Wright En Levi Bellfield.

Professor Patricia Wiltshire is een forensisch ecoloog die verantwoordelijk is voor het opsporen van enkele van de meest beruchte criminelen van Groot-BrittanniëKrediet: Darren Fletcher

Patricia is geraadpleegd door politiediensten in het hele Verenigd Koninkrijk en heeft aan honderden onderzoeken gewerktKrediet: Darren Fletcher

Gebruikmakend van haar deskundige kennis van planten, pollen en bodem – ze wordt verondersteld de enige persoon ter wereld te zijn die dergelijk werk uitvoert – heeft ze de afgelopen dertig jaar meegewerkt aan 300 strafrechtelijke onderzoeken.

Dus toen de lichamen van de twee jongeren werden gevonden in een greppel bij RAF Lakenheath in Suffolk Na een klopjacht van twee weken in augustus 2002 namen de rechercheurs meteen contact op.

Ze wilden graag vaststellen hoe de moordenaar in de irrigatiesloot was terechtgekomen, zodat ze bewijsmateriaal konden terugvinden.

Patricia, 82, zegt: “De politie Ze konden er niet achter komen hoe de dader in de greppel terecht was gekomen. Het is belangrijk dat de politie beschikt over wat zij het daderaanpakpad noemen. Als je ze dat kunt laten zien, kunnen ze op zoek gaan naar aanwijzingen.”

Toen ze een bosje vertrapte brandnetels zag en haar geoefende ogen gebruikte, onthulde ze vakkundig het pad.

Ze herinnert zich: ‘Ik vond Jessica’s haar op een takje. Het was een lange, goudbruine streng.”

Patricia liep de steile oever af om de lichamen – die naast elkaar lagen – te onderzoeken en essentieel bewijsmateriaal te verzamelen.

Ze herinnert zich droevig: ‘Ik zie ze daar nu voor mijn geestesoog.’

Na een reeks experimenten te hebben uitgevoerd, kon Patricia de politie 13 en een halve dag vóór de grimmige ontdekking vertellen dat de brandnetels waren vertrapt, waardoor ze een tijdlijn konden opstellen.

Ze koppelde ook stuifmeel gevonden op de schoenen en het voertuig van verdachte Ian Huntley daarvoor in de sloot.

Levi Bellfield is de ergste mens met wie ik ooit te maken heb gehad

In 2013 werd Huntley, een conciërge op een middelbare school, in de Old Bailey schuldig bevonden aan de moorden en veroordeeld tot twee levenslange gevangenisstraffen.

Zijn vriendin, een klasassistent op de meisjesschool, gaf toe dat ze de rechtsgang had verstoord en werd veroordeeld tot drieënhalf jaar gevangenisstraf.

Patricia spreekt met The Sun voorafgaand aan de publicatie van haar boek The Natural History Of Crime, dat morgen uitkomt en de gruwelijke zaken beschrijft die ze heeft helpen oplossen.

Als we elkaar ontmoeten, in haar huis in het dorp Ashtead, Surreyonthult ze dat ze in haar ongebruikelijke werkveld terechtkwam nadat een rechercheur in 1994 contact met haar opnam voor hulp bij een moordzaak.

Destijds werkte ze als milieuwetenschapper voor University College London.

Patricia zegt: “Hij had Kew Gardens gebeld en ze zeiden dat ze iemand kenden die kon helpen.”

In een greppel werd een verbrand lichaam gevonden Hertfordshire. Er waren bandensporen in een nabijgelegen veld en de politie wilde vaststellen of de auto van hun verdachten aanwezig was.

Ondanks dat ze twijfelde of ze kon helpen, slaagde Patricia erin maïspollen ter plaatse te matchen met de voetenruimte en de pedalen van de auto.

Ze zegt: “Ik kon het zelf niet geloven.”

Vanaf dat moment bleef de telefoon rinkelen en Patricia, oorspronkelijk afkomstig uit een mijndorp in de Zuid Wales Valleys heeft sindsdien samengewerkt met politiediensten in het hele Verenigd Koninkrijk.

Ze staat erom bekend dat ze haar ogen sluit op een plaats delict, zodat ze zich de gebeurtenissen kan voorstellen en de planten die de dader mogelijk heeft aangeraakt.

Patricia legt uit: “Ik kan vertellen wat er ter plekke is gebeurd, zoals ‘hij knielde daar en legde zijn hand daar neer’. Ik kan scenario’s naspelen voor de politie.

‘Ik werk altijd aan het lijk omdat ze veel bewijsmateriaal onthullen. Ik ben er voordat de patholoog iets doet.”

Patricia slaagde er zelfs in om stuifmeel, sporen en aarde op de spijkerbroek van Roy Whiting te matchenKrediet: Darren Fletcher

De professor heeft meegeholpen aan de veroordeling van Ian Huntley, de man die Sarah Payne heeft ontvoerd en vermoordKrediet: AFP – Getty

In haar studeerkamer laat ze me een van de microscopen zien die ze gebruikte om Huntley te vangen.

Het hielp ook de veroordeelde Roy Whitingdie de achtjarige Sarah Payne ontvoerde en vermoordde.

Het jongetje was op een zaterdagavond in juli 2000 verdwenen, terwijl ze met haar drie broers en zussen aan het spelen was in een maïsveld vlakbij het huis van haar grootouders. West Sussex.

Patricia was er vanaf het begin bij betrokken.

Ze herinnert zich: „Een politieagent kwam naar mij toe en vroeg of ik kon helpen. Ze moesten haar vinden. Iedereen was op zoek naar dit kleine meisje.”

Helaas werd Sarah’s lichaam zestien dagen later gevonden, twintig kilometer verderop, in een ondiep graf langs de A29 bij Pulborough.

‘Je kunt je niet door de dingen laten beïnvloeden’

Door het lichaam van het kleine meisje in het mortuarium te onderzoeken, kon Patricia stuifmeel, sporen en aarde op de spijkerbroek, sportschoenen, sweatshirt en schop van verdachte Whiting matchen met de vegetatie op de plek waar hij haar begroef.

Hij werd in december 2001 levenslang veroordeeld nadat hij schuldig was bevonden aan haar ontvoering en moord.

Patricia is openhartig en robuust en zegt: “Je kunt je niet door de dingen laten beïnvloeden.”

Op de vraag of het schrijven van haar boek een louterend effect had, zegt ze: ‘Ik dacht van wel, maar het had bijna het tegenovergestelde effect, in die zin dat het al mijn herinneringen opriep en ik behoorlijk depressief was.

‘Al deze vreselijke dingen zitten in kleine vakjes in je geest. Deze kleine lades zijn geopend en alle spullen zijn eruit gekomen. Dat was in zekere zin behoorlijk schokkend, om dingen te moeten onthouden terwijl ik dacht dat ze waren opgeborgen.

“Toen ik het moest onthouden en schrijven, kwamen alle scherpe punten terug – en dat was behoorlijk moeilijk.”

Een van de gevallen die haar het meest troffen, betrof Suffolk Strangler Steve Wrightdie in en rond vijf sekswerkers vermoordde Ipswich eind 2006.

Het lichaam van Gemma Adams, 25, die op 15 november was verdwenen, werd op 2 december gevonden in een rivier bij Hintlesham.

Vervolgens werden gedurende de volgende tien dagen de lichamen van Tania Nicol, 19, Anneli Alderton, 24, Annette Nicholls, 29, en Paula Clennell, 24, ontdekt op landelijke locaties in de buurt.

Patricia zegt: “Dat was een moeilijk geval voor mij. Als ik thuiskwam, ging de telefoon weer. Ik zou haastig naar East Anglia vertrekken omdat er nog een lichaam was gevonden.

“Lichaam na lichaam. Er waren vijf slachtoffers en ik ben naar ze allemaal gegaan. Ik heb aan elk lijk in het mortuarium gewerkt.

‘Het geeft me flashbacks’

“Op de plaats delict is het gewoon een baan. Ik wil liever niets weten over de slachtoffers, omdat je denkt: ‘wat vreselijk’.

“Ik had zoveel medelijden met deze vrouwen. Ze verdienden het niet om door een of andere misdadiger te worden afgesneden. Maar je kunt je niet door elke zaak laten pakken, anders zou je een zenuwachtig wrak zijn.

“Eén daarvan heeft mij diep en zo erg getroffen dat ik er flashbacks van krijg.”

Maar Patricia zegt: “Het meest verontrustende voor mij is wanneer ze er perfect uitzien – de perfecte baby’s of perfecte meisjes, wanneer ze eruitzien alsof ze gewoon slapen.”

Patricia kon het stuifmeel op Wright’s handschoenen en schoenen matchen in het bos waar enkele van zijn slachtoffers werden ontdekt.

In 2008 werd Wright schuldig bevonden aan alle vijf moorden en kreeg hij een levenslange gevangenisstraf opgelegd.

Patricia zegt: “Ik denk dat mijn bewijsmateriaal behoorlijk vernietigend was.”

Ze hielp de politie ook bij het onderzoek naar de moord op Milly Dowler, 13, die in maart 2002 door Levi Bellfield werd weggerukt toen ze van school naar huis liep in Walton-on-Thames, Surrey.

Milly’s lichaam werd zes maanden later gevonden, 40 kilometer verderop in het bos.

Door bladeren en andere natuur in de buurt te analyseren, hielp Patricia een tijdlijn voor de moord op te stellen.

Tragisch genoeg kent Patricia de pijn van het verlies van een kind: haar eigen dochter Siân stierf op 19 maanden aan een auto-immuunziekte.

Het verlies is een reden die haar ertoe aanzet gerechtigheid voor anderen te helpen verkrijgen.

Patricia hielp Roy Whiting achter de tralies te krijgenKrediet: PA

Een van de gevallen die professor Wiltshire het meest trof was die van Suffolk Strangler, Steve Wright, die eind 2006 vijf sekswerkers in en rond Ipswich vermoordde.Krediet: hand-out

Patricia heeft bedankbrieven ontvangen van de moeders van de moordslachtoffers Karen Doubleday en Joanne Nelson.

‘Ik heb net teruggeschreven en gezegd dat ik blij ben dat ik heb kunnen helpen’, zegt ze.

Karen, 41, werd gevonden in een bos vlakbij haar huis Manchester in april 2002.

De moeder van een van hen was met haar eigen beha gewurgd door haar vriend Adam Hamilton.

In 2004 kreeg hij levenslang.

Joanne, 22, werd gewurgd door haar vriend Paul Dyson, die haar lichaam vervolgens in een auto dumpte Yorkshire sloot in februari 2005.

Hij kreeg later een gevangenisstraf van minimaal 16 jaar.

Patricia zegt: “Samen met Joanne Nelson vertelde hij de politie dat hij zich niet kon herinneren waar hij haar had neergezet.

“Hij herinnerde zich een metalen hek en dat er kerstbomen stonden.”

Met behulp van haar deskundige kennis kon Patricia de plek identificeren waar Joanne was gedumpt.

Ze herinnert zich nederig: ‘De politie vroeg me hoe ik dat wist. Het was gezond verstand.”

Lachend voegt ze eraan toe: “Sommige mensen noemen mij de Welshe Heks, maar dat is gezond verstand – met een beetje plantkunde.”

Patricia werkt vaak aan gevallen samen met haar man, professor David Hawksworth, 77, een specialist in schimmels.

Ze zegt: “Hij grapt: koop er één en krijg er één gratis.”

Het echtpaar werkte samen om te helpen bij de beruchte ‘Jigsaw Murder’ van 2009, toen verschillende mannelijke lichaamsdelen verspreid over Hertfordshire en Leicester werden gevonden.

Later werd ontdekt dat ze eigendom waren van keukenverkoper Jeffrey Howe, 49, uit Southgate, Noord-Londen.

Patricia herinnert zich: “De politie dacht dat een in blauw plastic gewikkelde poot daar al twee weken lag, maar we deden een experiment in onze achtertuin waaruit bleek dat hij er nog geen vijf dagen lag.”

Het echtpaar kon ook bewijzen dat, in tegenstelling tot wat werd aangenomen, de lichaamsdelen niet tegelijkertijd waren verdeeld.

Stephen Marshall, een personal trainer uit Borehamwood, Herts, werd levenslang veroordeeld voor de moord op Jeffrey, zijn huisbaas, in 2010.

Heeft het stel plannen om met pensioen te gaan? Patricia schudt krachtig haar hoofd en zegt nadrukkelijk: “Nee. We hebben veel goeds gedaan, David en ik.”

The Natural History Of Crime, door Patricia Wiltshire (John Blake) komt morgen uit voor £ 22.