Dat voelt nu ECHT goed! Hoe Jessie Ware, Taylor Swift en tal van anderen 2023 leuk maakten – ADRIAN THRILLS kiest de beste albums van het jaar

Van bruisende zangeressen tot terugkerende mannelijke rockers, 2023 was een heerlijk divers muziekjaar.

Hier kiest onze muziekcriticus ADRIAN THRILLS zijn top tien albums…

1. JESSIE WARE: Dat! Voelt goed! (EMI)

Jessie Ware kreeg meer zelfvertrouwen door het succes van haar Table Manners-podcast en bracht weelde en vrolijkheid naar 2023 met haar vijfde album – een album dat haar transformatie van zwoele fakkelzangeres naar discodiva met gouden stem bekrachtigde.

Geïnspireerd door Chic en Chaka Khan – en vakkundig geproduceerd door James Ford en Stuart Price – maakte haar feestafspeellijst gebruik van de geest van de legendarische New Yorkse nachtclub Studio 54.

2. BOYGENIUS: De plaat (Polydor)

Boygenius, ondanks de naam, een geheel vrouwelijke aangelegenheid, bundelde de songwritingtalenten van soloartiesten Phoebe Bridgers, Lucy Dacus en Julien Baker met briljant resultaat, en hun debuutalbum stond in april bovenaan de Britse hitlijst.

Het trio, uit Californië en de Amerikaanse Bible Belt, zong over hun leven als twintiger, maar versterkte hun aantrekkingskracht met een liefde voor poplegendes, van Paul Simon tot Leonard Cohen.

3. BLUR: De ballade van Darren (Parlophone)

Blur liet de Cool Britannia-routines uit de jaren negentig achter zich en bekroonde een triomfantelijke live-comeback en twee optredens in het Wembley Stadium met een album waarin het verlies van onschuld werd betreurd.

De sfeer was melancholisch – ‘een grote liefdesplaat’, aldus zanger Damon Albarn – maar nummers als The Narcissist en The Heights waren melodieus, oprecht en prachtig uitgevoerd.

4. OLIVIA RODRIGO: Lef (Geffen)

Muzikaal en tekstueel volwassen geworden, verhoogde de voormalige Disney-ster haar spel op haar tweede album. De Californische nam de introspectieve ‘bedroom pop’-stijlen van haar debuut uit 2021, Sour, en versierde ze met een energieke, punky-pop glans.

Haar ironische humor is soms te theatraal. Maar zoals het klassieke wraaknummer Vampire laat zien, weet ze wel hoe ze moet rocken.

5. LANA DEL REY: Wist je dat er een tunnel is onder Ocean Blvd (Polydor)

Er waren de gebruikelijke knipogen naar de rockgrootheden, van de Eagles tot Harry Nilsson, maar Lana Del Rey’s zesde Britse hitparade was ook haar meest onthullende album tot nu toe. Met cameo’s van pater John Misty en filmcomponist Jon Batiste gingen haar rijke fakkelliederen over familieherinneringen en de vergankelijkheid van roem. Ze is een talent in haar beste jaren.

6. DE ROLLING STONES: Hackney Diamonds (Polydor)

In een jaar waarin The Beatles bovenaan de hitlijsten stonden met hun ‘laatste’ nummer, Now And Then, draaiden hun eeuwige rivalen, de Stones, de jaren terug met hun eerste album met nieuwe nummers sinds 2005. Mick Jagger en Co. klonken volledig betrokken toen ze leverde uitbundige rockers, een tijdloze ballad in Afhankelijk On You, en – met hulp van Lady Gaga en Stevie Wonder – een grote finale in Sweet Sounds Of Heaven.

7. JASON ISBELL EN DE 400-EENHEID: Windwijzers (dertig tijgers)

Een andere verhalenverteller aan de top van zijn kunnen, Alabama-zanger en acteur Isbell combineerde complexe karakterstudies met hardrockende country-soul op een schitterende set van vier minuten durende popsongs.

Hij werd vakkundig ondersteund door zijn vijfkoppige band The 400 Unit, met vioolspelende vrouw Amanda Shires als belangrijk lid. Ter afsluiting van zijn jaar verscheen hij ook in Martin Scorsese’s Killers Of The Flower Moon.

8. JORJA SMITH: Vallen of vliegen (Famm)

Na vijf jaar Londen, waar ze in 2018 en 2019 de Brit Awards won, keerde Jorja Smith terug naar haar geboorteland Walsall om haar tweede album te maken, een schijnbaar moeiteloze mix van moderne R&B, lome jazz en alternatieve pop. Er werd gewisseld tussen zelfverzekerde ‘vliegende’ nummers en introspectieve ‘vallende’ nummers, maar de kwaliteit bleef hoog.

9. DEPECHE-MODUS: Memento Mori (Columbia)

HET verlies van oprichter Andy Fletcher, die in 2022 overleed, wierp een schaduw over het eerste album van de Basildon-band als duo, maar zanger Dave Gahan met slangenheupen en hoofdsongwriter Martin Gore maakten de gelegenheid waar met melodieuze nummers die teruggrepen op hun Gloriedagen van de jaren 80.

Of hij nu de rockgod speelt of de meelevende crooner, Gahan blijft de volmaakte frontman.

10. TAYLOR SWIFT: 1989 (Taylor’s versie) (universeel)

Zoals Dean Martin ooit over Frank Sinatra zei: het is de wereld van Taylor Swift, we leven er gewoon in.

Naast het verbrijzelen van kaskrakers met haar Eras-tournee, heeft Time Magazine’s Persoon van het Jaar twee van haar vroege lp’s opnieuw opgenomen.

Een uitgebreide versie van haar best verkochte album, 1989, was een hoogtepunt. Met vijf ongehoorde nummers die ‘uit de kluis’ zijn gered, zetten zelfs Taylor’s restjes anderen in de schaduw.

ALLES OUD IS WEER NIEUW…

De nieuwste reeks luxe heruitgaven zou aantrekkelijke, last-minute kousvullers kunnen opleveren.

ABBA: De bezoekers (polair)

Beoordeling:

Gemaakt te midden van twee mislukte huwelijken – Björn en Agnetha in 1980, Benny en Anni-Frid het jaar daarop – zagen The Visitors eruit alsof het Abba’s zwanenzang in de studio zou zijn… tot de komst van Voyage 2021. Het album uit 1981, dat opnieuw op vinyl verschijnt, toont een kwartet wiens commerciële fortuinen waren gedaald, maar wiens melodische kracht onverminderd groot bleef.

When All Is Said And Done en One Of Us documenteerden hun binnenlandse drama’s. Two For The Price Of One, over een menage à trois waarbij een man, een vrouw en diens moeder betrokken zijn, is het meest bizarre nummer uit de hele Abba-canon (2-LP, £44).

NIEUWE BESTELLING: Stof 1987 (Fabriek)

Beoordeling:

Deze voortreffelijke compilatie herhaalt hun status als een van de grote singlebands van de jaren tachtig en vertelt hoe New Order de Britse rock in het postpunktijdperk opnieuw definieerde door pulserende elektronica en New Yorkse dansinvloeden te integreren.

Deze geremasterde editie opent met debuutsingle Ceremony, waarvan de diepgetinte gitaren een echo zijn van het achtergrondverhaal van de band uit Manchester in Joy Division. Later veroveren meer clubgeoriënteerde releases, waaronder de 12-inch versies van Blue Monday en True Faith, hun imperiale fase. (2-CD, £ 14; 4-CD, £ 20; 2-LP, £ 44).

CHVRCHES: De botten van wat je gelooft (EMI)

Beoordeling:

Worden erfgoeddaden jonger? Nu de heruitgave-industrie zich richt op acts uit de jaren 2010, lijkt dat zeker zo, nu het Glasgow-trio Chvrches (uitgesproken als ‘kerken’) de tiende verjaardag van hun debuut markeert door het originele, twaalf nummers tellende album opnieuw te verpakken en te remasteren als een tweedelige versie. schijf bundel.

De warme, Glaswegiaanse tonen van frontvrouw Lauren Mayberry komen naar voren op de euforische synthpop van The Mother We Share. Een handvol voorheen ongehoorde nummers bevat instrumentalist Martin Doherty als leadzang (2-CD, £13; 2-LP plus 7-inch single, £34).

STAALDAN: Gaucho (Geffen)

Beoordeling:

Gaucho uit de jaren 80 is sinds de oorspronkelijke release niet meer op vinyl verkrijgbaar en is de nieuwste Steely Dan-klassieker die wordt geremasterd.

Net als Hotel California van de Eagles legden de liedjes de smerige onderbuik van het leven in LA bloot. Michael McDonald en Mark Knopfler verzorgen cameo’s op Time Out Of Mind, terwijl nummers als Glamour Profession en de single Hey Nineteen slimme woordspelingen combineren met ingewikkelde, jazzy arrangementen.

Soms te gelikt voor zijn eigen bestwil, is het nog steeds een waardige toevoeging aan een doorlopende serie die dit jaar Countdown To Ecstasy, Pretzel Logic en Aja (LP, £ 28) al opnieuw heeft bezocht.