10 misdaden gepleegd op videogames bedoeld voor kinderen

Welkom in de digitale speeltuin waar onschuld en kattenkwaad samenkomen. We hebben allemaal gehoord van de wilde avonturen en heroïsche speurtochten in videogames die bedoeld zijn voor kinderen. Maar we mogen de ondeugende kant niet vergeten. Hier zijn tien misdaden gepleegd in videogames bedoeld voor kinderen.

Verwant: Top 10 verborgen niveaus in videogames

10 Valsspelen/hacken

Valsspelen en hacken in videogames bedoeld voor kinderen? Het is alsof je spruitjes een snoepwinkel binnen probeert te smokkelen: het hoort gewoon niet thuis! Maar zelfs in de grillige wereld van het gamen voor kinderen kunnen sommigen de aantrekkingskracht van het omzeilen van de regels niet weerstaan.

Stel je kleine Timmy voor, die onschuldig door zijn favoriete spel navigeert, maar dan spelers tegenkomt die de kunst van het vals spelen onder de knie hebben. Het is een trieste realiteit. Valsspelers gebruiken hacks om oneerlijke voordelen te verkrijgen, zoals onbeperkte levens, oneindige hulpbronnen of de mogelijkheid om sneller over de kaart te teleporteren dan je ‘kaaspizza’ kunt zeggen.

Volgens onderzoeken is 37%van alle gamers geef toe dat je minstens één keer cheats hebt gebruikt. Het is net een virtueel Wilde Westen, met cheats die op elke digitale hoek op de loer liggen. Maar laten we niet alleen met de vinger naar de kinderen wijzen. Sommige volwassenen zijn ook niet immuun voor de verleiding. Ze duiken in de duistere diepten van cheatcodes en hacks en vormen een twijfelachtig voorbeeld voor de jongere generatie.

Natuurlijk lijkt het misschien onschuldig leuk, maar valsspelen ondermijnt de geest van eerlijk spel en sportiviteit. Het is alsof je met raketaangedreven sneakers naar een voetbalwedstrijd komt: je zult zeker winnen, maar waar zit de vreugde in?

9 Cyberpesten

Cyberpesten in kindervideogames? Oh, reken maar op je power-up-paddenstoelen! Stel je voor dat je kleine held door het korrelige wonderland vaart, om vervolgens te worden gebombardeerd met beledigingen en beschimpingen van een gezichtsloze trol die zich achter het scherm verschuilt.

Cyberpesten in kindvriendelijke games is niet alleen een stadslegende die door gamegoeroes wordt verspreid. Nee, het is net zo reëel als een hoge score op niveau 99. Volgens recente onderzoeken bijna 40% van de kinderen tussen 12 en 17 jaar heeft te maken gehad met cyberpesten. Dat is alsof elke derde speler in je gezelschap digitale beledigingen slingert.

Wat maakt deze cyber-ellende nog erger? Welnu, in deze onschuldig ogende spelletjes dragen de pestkoppen vaak maskers van anonimiteit. Ze lijken op de geesten die door het doolhof van Pac-Man rondwaren en wachten om toe te slaan wanneer je het het minst verwacht. In tegenstelling tot vroeger, waar ruzies op speelplaatsen plaatsvonden, kunnen cyberpesters zich achter hun schermen verstoppen, waardoor het voor de goeden moeilijk wordt om terug te vechten.

Maar wees niet bang, mede-avonturiers! Net zoals Mario over lavaputten springt, zijn er manieren om deze digitale dreiging aan te pakken. Ouders en game-ontwikkelaars werken samen om veiligere online-omgevingen te creëren, compleet met rapportagetools en moderatiesystemen om die cyberpesters als de bugs te onderdrukken.

8 Oplichting

In videogames voor kinderen, waar eenhoorns steigeren en regenbogen schitteren, zou je kunnen aannemen dat er alleen eerlijke avonturen wachten. Helaas is de virtuele wereld niet immuun voor de capriolen van oplichters. Stel je een ogenschijnlijk onschuldige speler voor die zijn zuurverdiende virtuele valuta inruilt voor een glimmend nieuw item, maar ontdekt dat het net zo echt is als een biljet van drie dollar.

Oplichting heeft zijn intrede gedaan in het kindergaminglandschap, waarbij fraudeurs misbruik maken van het vertrouwende karakter van onze jonge gamers. Wist je dat in het universum van “Adopt Me!” op Roblox, er een zwarte markt bestaat waar oplichters op de loer liggen, klaar om felbegeerde huisdieren te ruilen voor loze beloftes? Deze dingen die niet goed zijn gedaan, hebben de achtervolging van gepixelde huisdieren veranderd in een digitaal oplichtingsspel, waardoor nietsvermoedende kinderen voor de gek worden gehouden.

Het is echter niet allemaal kommer en kwel. Game-ontwikkelaars bestrijden deze virtuele schurken door veiligheidsvoorzieningen te creëren en spelers voor te lichten over de kunst van de zwendel. Dus, de volgende keer dat je kleine avonturier op avontuur gaat in het land van pixels, herinner hem er dan aan dat niet elke regenboog naar een pot met goud leidt.

7 Artikelen stelen

Het stelen van voorwerpen of geld in videogames die voor kinderen bedoeld zijn, lijkt misschien onschuldig. Toch is het toch een misdaad, zij het een virtuele. Stel je voor dat je door de rijken van je favoriete spel dwaalt, en plotseling zie je een glimmende schatkist of een stapel gouden munten. De verleiding slaat toe en voor je het weet, steel je als een digitale bandiet.

Maar wacht even, plakkerige vingers! Het stelen van voorwerpen of valuta is een grote no-go, ook al hebben we het over alleen maar enen en nullen. In veel kindvriendelijke games kan stelen de balans van het spel verstoren en zelfs tot gevolgen binnen het spel zelf leiden. Bovendien is het niet bepaald het meest heroïsche gedrag om te modelleren. Stel je voor dat Mario munten uit de schatkist van Toadstool grist – behoorlijk louche voor een loodgieter in overall.

Bovendien investeren ontwikkelaars tijd en moeite in het creëren van deze virtuele economieën, en stelen verstoort hun zorgvuldig ontworpen systemen. Het is alsof je snoep van een piñata jat. Het is weliswaar verleidelijk, maar het verpest het plezier voor alle anderen.

6 Rouwen

Rouwen is de ondeugende kunst om iemands dag te verpesten, en het is een beruchte misdaad geworden in videogames voor kinderen. Stel je voor dat onschuldige gamers gelukkig zijn in hun wonderland, maar dat hun vreugde wordt verbrijzeld door rouwers: de digitale bedriegers van de gamewereld.

Deze individuen exploiteren de ogenschijnlijk veilige omgeving van kindvriendelijke games en veranderen deze in chaotische arena's van frustratie. Griefers ontketenen een spervuur ​​van onsportief gedrag, van het verstoren van vreedzame in-game-activiteiten tot regelrechte sabotage. Het is alsof je een clown uitnodigt voor een theekransje, om er vervolgens achter te komen dat de clown je thee heeft geruild voor drankjes met chaos.

In Minecraftzijn rouwers berucht omdat ze zorgvuldig vervaardigde structuren met een paar snelle klikken vernietigen. Roblox-enthousiastelingen merken dat hun fantasierijke creaties in gevaar komen als rouwers infiltreren met een missie om de creativiteit te ontmantelen. Zelfs in het grillige rijk van Dierenkruisingwaar ontspanning de sleutel is, slagen rouwers erin serene eilanden in virtuele oorlogsgebieden te veranderen.

Deze virtuele schurken exploiteren de eerlijkheid van jonge spelers en laten een spoor van digitale chaos achter. Met de opkomst van online gaminggemeenschappen is rouw uitgegroeid tot een serieuze zorg.

5 Ongepast taalgebruik/gedrag

Er kan van alles gebeuren in deze virtuele wereld, inclusief ongepast taalgebruik en gedrag. Stel je voor dat je een kind bent dat door je spel slentert, klaar om de dag te redden of je droomkasteel te bouwen, wanneer plotseling, BAM! Je wordt getroffen door woorden die een zeeman doen blozen.

In deze zogenaamd kindvriendelijke spellen kunnen ongepast taalgebruik en ongepast gedrag soms sneller de kop opsteken dan je kunt zeggen ‘respawn’. Of het nu gaat om spelers die f-bommen laten vallen als confetti of om het aangaan van discussies waar je oma naar zou snakken, het is genoeg om ervoor te zorgen dat je de stekker uit het stopcontact wilt halen en je wilt terugtrekken in de veiligheid van de echte wereld.

Dat blijkt uit een onderzoek van het Pew Research Center. 16% van de tieners die online games spelen, wordt lastiggevallen tijdens het gamen. Dat klopt: in de wereld van online gaming is ongepast gedrag niet alleen voorbehouden aan de NPC's (niet-speelbare personages).

Dus, de volgende keer dat uw kind zich aanmeldt bij zijn favoriete spel, houd dan uw oren open voor taalgebruik waarbij uw ouders uw mond met zeep zouden moeten spoelen. En als je onverkwikkelijke karakters tegenkomt, onthoud dan: de mute-knoppen zijn je beste vriend.

4 Persoonlijke informatie delen

Het delen van persoonlijke informatie in videogames lijkt misschien onschuldig, maar het is alsof je snoep van vreemden afpakt: een recept voor een ramp. Stel je voor dat je je geheimen in een digitale afgrond gooit waar iedereen met slechte bedoelingen ze kan wegnemen.

Volgens een artikel van de New York Post, 40% van de kinderen heeft persoonlijke informatie online gedeeld tijdens het gamen. Dat is alsof je je levensverhaal uitzendt naar een publiek van cyberhaaien! Natuurlijk voelt het misschien als onschuldig plezier, maar onthoud: als je eenmaal op 'verzenden' klikt, is er geen weg meer terug. Uw persoonlijke gegevens kunnen in de handen van cybercriminelen terechtkomen. Bovendien kan het online delen van persoonlijke informatie leiden tot griezelige ontmoetingen of identiteitsdiefstal.

Denk twee keer na voordat je de bonen morst in je favoriete spel. Bewaar uw persoonlijke gegevens achter slot en grendel, net zoals u uw hoge score bewaakt. Omdat delen in de digitale wereld niet altijd zorgzaam is.

3 Accounthacken

Accounthacking in videogames voor kinderen is niet alleen maar een fantasieverhaal. Het is een echte overlast. Je zou denken dat deze spellen veilige havens zijn, maar nee, hackers houden van een uitdaging, zelfs als dat betekent dat ze de speeltuin van de onschuld moeten binnendringen.

Stel je voor dat je inlogt en je avatar verkleed als clown ziet, of erger nog, je zuurverdiende virtuele schatten zijn verdwenen. Het is alsof iemand je snoepvoorraad leeghaalt terwijl je niet kijkt: schandalig en onbeleefd.

Hackers maken misbruik van kwetsbaarheden in spelbeveiligingssystemen of misleiden spelers om hun inloggegevens bekend te maken via phishing-programma's. Het is alsof ze de kunst van stiekeme manoeuvres in een virtuele spionagethriller onder de knie hebben.

Dus, wat moet een gamer doen? Blijf waakzaam. Bewaar die wachtwoorden net zo goed als de schatkamer van een draak. En game-ontwikkelaars? Verbeter die beveiligingsprotocollen alsof je een kasteel versterkt tegen binnenvallende legers.

2 Ongepaste inhoud modden/creëren

Dus je hebt wel eens gehoord van modding, toch? Het is alsof creativiteit en digitaal knutselen samenkomen. Er zit een donkere kant aan, vooral bij het creëren van ongepaste inhoud in games die voor kinderen bedoeld zijn. Stel je voor dat onschuldige personages veranderen in wezens die rechtstreeks uit een horrorfilm komen of dat je expliciete scènes toevoegt waar die niet zouden moeten voorkomen.

Modding, de kunst van het aanpassen of creëren van game-inhoud, is vaak een speeltuin voor innovatie. Maar sommige mensen gaan daarin iets te ver. Met een paar klikken kunnen ze je donzige, vriendelijke mascotte veranderen in een nachtmerrie-opwekkend gedrocht. En raad eens? Kinderen komen deze mods snel tegen.

Natuurlijk heeft modding zijn voordelen. Hiermee kunnen spelers games aanpassen, nieuwe functies toevoegen en hun creativiteit de vrije loop laten. Maar als mensen hun creativiteit gaan gebruiken om volwassen thema's in kinderspelletjes te verwerken, is het alsof je olie met water mengt: ze horen gewoon niet bij elkaar.

Je zou denken dat game-ontwikkelaars een grote dag zouden hebben om dit te stoppen, toch? Nou ja, ze proberen het. Maar het is net zoiets als 'whack-a-mole' spelen. Voor elke ongepaste mod die ze afsluiten, verschijnen er elders nog tien.

1 Exploitatie van de in-game economie

In videogames voor kinderen, waarin personages in fantasielanden ronddwalen, zou je kunnen aannemen dat kattenkwaad beperkt blijft tot het scherm. In de schaduw vindt echter een misdaad plaats die zo sluw is dat zelfs de meest deugdzame avatars niet aan zijn klauwen kunnen ontsnappen: de uitbuiting van in-game economieën.

Stel je een ogenschijnlijk onschuldige virtuele marktplaats voor waar schattige wezens virtuele goederen verhandelen met de onschuld van een limonadekraam. Maar sommige sluwe spelers hebben van deze opzet een schuilplaats van bedrog gemaakt. Ze manipuleren de in-game-economieën, verwerven virtueel geld en items via vreemde middelen, waardoor jonge spelers verbijsterd achterblijven en hun zuurverdiende schatten worden gestolen.

Deze virtuele witteboordencriminaliteit is geen kinderspel, omdat het de balans van deze idyllische digitale domeinen verstoort. De ondeugende meesterbreinen gebruiken tactieken als duping, hacking of zelfs het runnen van virtuele sweatshops om digitale rijkdommen te vergaren. Uiteindelijk wordt de grillige charme van het spel aangetast door de schimmige handelingen van deze virtuele punkers.