Ik werd uit huis gezet terwijl ik zes weken in coma lag. Alles wat ik bezat, is weg
EEN VROUW met sikkelcelziekte heeft verteld over haar afschuw toen ze ontdekte dat ze uit haar huis was gezet terwijl ze in coma lag – en uit de intensive care kwam om te ontdekken dat al haar bezittingen verdwenen waren.
Juliet Iswan, 43, lag vanaf februari 2023 in het Bristol Royal Infirmary ziekenhuis nadat ze een beroerte had gehad waardoor ze vijf weken in coma raakte.
4
4
Ze bleef tot twee weken geleden, in januari 2024, op de intensive care – maar Juliet verblijft nu in een sociale woning – met niets anders dan een ziekenhuisbed en ziekenhuisjassen op haar naam.
Voordat ze met spoed naar het ziekenhuis werd gebracht, had Juliet een huis in de noodwoning Connolly & Callaghan in Bristol, waar ze al acht jaar woonde.
Maar terwijl Juliet in coma lag, werden al haar bezittingen – inclusief £ 300 aan contant geld, haar paspoort, onvervangbare familiesieraden en andere bezittingen – verkocht of weggegooid – en ze kan er geen enkel bewijs van vinden.
Collosaal verlies
Juliet, geboren in Oeganda maar sinds 2005 woonachtig in Bristol, zei: “Toen ik uit een coma kwam, kreeg ik te horen dat ik uit mijn huis was gezet en dat al mijn spullen weg waren.
‘De belangrijkste dingen waar ik niet eens een geldelijke waarde aan kan hechten – kettingen, oorbellen, elk geschenk dat ik ooit van mijn ouders heb gekregen, zat in die doos – mijn moeder, mijn oma – en het is blijkbaar allemaal verdwenen.
“Ik ben al mijn kleren kwijt, mijn schoenen zitten nog in dozen – ik hield ervan om elke dag te wandelen, als het regende, dan zou ik lopen, maar nu heb ik niets.
‘Ik weet niet eens waar mijn paspoort is.
“Ik zit nu in een koud huis met alleen maar een ziekenhuisbed en dat is het: hoe kun je iemand naar dit leven ontslaan?
‘Van een coma tot dit – het is ijskoud – dit is geen manier om te leven. Ik heb niets.
‘Tussen de gemeente en Connolly en Callaghan neemt niemand de verantwoordelijkheid voor mijn spullen.
“Als ik de flat had verlaten om naar Glastonbury te gaan of zoiets, zou ik het begrijpen, maar ze wisten dat ik letterlijk bewusteloos in het ziekenhuis lag.”
Levenslange strijd
Juliet werd geboren met sikkelcelziekte – een ernstige en levenslange gezondheidstoestand die chronische pijn, vermoeidheid en andere ernstige gezondheidsproblemen veroorzaakt, zoals infectie, acuut borstsyndroom en beroerte – en er is geen remedie.
Juliet legt uit hoe de ziekte ervoor zorgt dat ze met pijn in slaap valt, “met een verkeersopstopping van cellen in je lichaam die de beweging van het bloed in je lichaam belemmert”, waardoor ze vaak 'het gevoel krijgt alsof ze de dagen van haar leven aan het aftellen is'.
Eerst kon ik het niet geloven, maar toen begon ik gewoon te huilen
Julia Iswan
Na een ernstige beroerte in 2009 veranderde haar leven dramatisch, toen Juliet lichamelijk gehandicapt raakte en meerdere heupvervangingen moest ondergaan, evenals andere operaties.
Sindsdien herinnert Juliet zich dat ze het ziekenhuis in en uit ging, maar tien maanden in het BRI verbleef toen ze een beroerte kreeg.
Juliet raakte vervolgens in februari 2023 in coma, veroorzaakt door hersenoedeem – zwelling van de hersenen.
'Ik kon niet praten'
Ze zei: “Toen ik in het ziekenhuis lag, woonde ik in een tijdelijke accommodatie – een appartement met één slaapkamer in een huis in Stokes Croft met Connolly & Callaghan.
“Maar toen ik uit mijn coma ontwaakte, moest mijn sikkelcelverpleegkundige mij vertellen dat ik letterlijk dakloos was en uit mijn huis gezet was.
“Ik wist niet wat ik moest zeggen of denken, ik kon niet praten.
‘Ik moest gewoon proberen dit te blokkeren en me te concentreren op beter worden, maar vergeet niet te vragen wat er met al mijn spullen in het pand was gebeurd.
“De verpleegster zei tegen mij: 'Ik wilde het je niet vertellen, maar de huisvestingsagenten zeiden dat al jouw spullen met die van iedereen vermengd zijn.'
Juliet kreeg te horen dat zij of een familielid enkele van haar 'belangrijke' spullen kon ophalen, maar bij het ophalen kreeg haar vriendin alleen Juliet's medicijnen en een leeg sieradendoosje overhandigd – niet haar paspoort, of contant geld of sentimentele sieraden.
Juliet kreeg in het ziekenhuis ook te horen dat een dakloze agent met haar agenten had gesproken en zei dat Juliet op het punt stond ontslagen te worden en een raadsflat met één slaapkamer had gekregen – dus wilden ze haar spullen ophalen, dus toen ze naar haar nieuwe ging. thuis', kon ze haar bezittingen krijgen.
Juliet legde uit: “Ze kregen te horen dat het allemaal weg was.
“Eerst kon ik het niet geloven, daarna begon ik gewoon te huilen.
‘Ze hadden mij kunnen bellen om te vertellen dat ze er vanaf zouden komen, maar ze hebben mij en het ziekenhuis daar niet eens van op de hoogte gesteld.
‘Ze wisten dat ik in coma lag, ze kenden mijn toestand, maar niemand werd op de hoogte gebracht.
“Ze mogen mensen dit niet aandoen – alleen maar omdat ik geen grote familie heb die voor mij opkomt of iemand die mensen ter verantwoording kan roepen – het is volkomen onmenselijk.”
Inhumaan
Voordat haar gezondheid verslechterde, werkte Juliet parttime voor OSCAR Bristol – een vrijwilligersorganisatie en geregistreerde liefdadigheidsinstelling wiens primaire rol het verbeteren van de kwaliteit van de gezondheid en het welzijn is van individuen en gezinnen die leven met sikkelcelziekte en thalassemie.
Ze werd door de organisatie ondersteund tijdens haar verblijf in en uit het ziekenhuis.
Alphanso Davis, een OSCAR-voorzitter, schreef in augustus aan de Raad waarin hij zijn “volslagen afkeer uitte over het gebrek aan zorg” van het huisvestingsbureau.
Ze schreven: “Onze organisatie OSCAR Bristol had herhaaldelijk contact opgenomen met het huisvestingsbureau van de gemeenteraad van Bristol over het lot van Juliet en haar huisvestingsbehoeften, zonder enige reactie.
“Er zijn minstens zes telefoontjes gepleegd en één e-mail verzonden op 27 juni 2023 vanuit OSCAR Bristol met toestemming van Juliet.
Wat is sikkelcelziekte en wat zijn de symptomen?
Sikkelcelziekte verwijst naar een aantal aandoeningen die de rode bloedcellen in het lichaam beïnvloeden.
De ernstigste vorm van sikkelcelziekte wordt sikkelcelanemie genoemd.
Mensen met de ziekte produceren ongewoon gevormde rode bloedcellen.
Deze afwijking zorgt vervolgens voor medische problemen omdat de rode bloedcellen niet zo lang leven en vast kunnen komen te zitten in de bloedvaten.
Dit blokkeert de bloedstroom door het lichaam, wat kan leiden tot ernstige complicaties zoals een beroerte, pijn en oogproblemen.
De symptomen kunnen al vanaf een paar maanden oud beginnen.
Vroegtijdige ontdekking is van cruciaal belang omdat kinderen weinig of geen aanhoudende symptomen hebben als de behandeling vroeg wordt gestart.
Pijnaanvallen – bekend als sikkelcelcrises – zijn een van de meest voorkomende waarschuwingssignalen. Ze treden op wanneer een bloedvat verstopt raakt als gevolg van de abnormale vorm van de rode bloedcellen.
Deze ‘crises’ kunnen verschillende delen van het lichaam beïnvloeden, waaronder:
- handen of voeten (vooral bij jonge kinderen)
- ribben en borstbeen
- ruggengraat
- bekken
- buik
- benen en armen
De frequentie en ernst van deze episoden varieert van persoon tot persoon.
Het gemiddelde is één slechte aflevering per jaar.
Het is niet altijd duidelijk waardoor crises worden veroorzaakt. Enkele veel voorkomende oorzaken zijn: weer (wind, regen of kou), uitdroging, stress of inspannende activiteiten.
Degenen met sikkelcelziekte zijn ook gevoeliger voor infecties – vooral als ze jong zijn – omdat de aandoening betekent dat het lichaam bacteriën en virussen niet zo effectief kan bestrijden.
Kleine infecties zoals verkoudheid kunnen zich ontwikkelen tot mogelijk levensbedreigende aandoeningen zoals meningitis.
Er zijn nog veel meer symptomen en mogelijke problemen die mensen kunnen treffen die lijden aan sikkelcelziekte. Voor een volledige lijst, bezoek de NHS-website.
“Juliet werd met spoed naar de intensive care van het BRI-ziekenhuis gebracht, vechtend voor haar leven, vanwege de ernst van haar toestand.
‘Terwijl ze intensieve zorg onderging, werd Juliet op schandelijke wijze dakloos.
‘Juliet is erg bedroefd en heeft het gevoel dat ze verschrikkelijk is behandeld door het huisvestingsbureau van de gemeenteraad van Bristol.
'Juliet heeft op zijn minst een appartement op de begane grond met één slaapkamer nodig, bij voorkeur in de regio Kingsdown of Cotham, waar ze een fantastisch ondersteunend netwerk heeft dat haar dagelijks ondersteunt.'
Juliet zegt dat ze al meer dan zes jaar in een onderkomen bij Connolly & Callaghan woonde. Ze legde uit dat de agenten wisten dat wanneer ze niet bij haar thuis was, ze in het ziekenhuis zou belanden en dat haar toestand en plotselinge ziekenhuisopname ‘niet alleen uit de lucht kwam vallen’. blauw”.
Haar vriend Richard ging naar het gebouw waar ze woonde en zag een vertegenwoordiger van C&C, genaamd Paul, die verzekerde dat Juliet's bezittingen veilig waren en dat ze opgehaald konden worden als ze het ziekenhuis verliet.
Richard zegt na “meerdere pogingen om contact op te nemen met Paul”, sindsdien niets meer te hebben gehoord.
Een woordvoerder van Connolly & Callaghan zei: “In overeenstemming met onze contractuele verplichtingen slaan we spullen over het algemeen slechts zeven dagen op.
“Alle bezittingen worden op eigen risico van de persoon naar onze eigendommen gebracht, zoals vermeld in de toelatingspapieren.
“Het spreekt voor zich dat wij altijd ons best doen om die bewoners in onze huisvesting te helpen.
“We zijn echter beperkt in de opslag en hebben een constante toestroom van spullen die we een week moeten bewaren.
“Om bezittingen te verwijderen, moeten we een onrechtmatige daad-brief ontvangen van de wettelijke instantie en een kopie wordt door de wettelijke instantie naar de bewoner gestuurd, en alleen dan worden de bezittingen verwijderd.
“Er waren deze week een aantal vragen over de bezittingen van Juliet, maar de eerste reactie van mijn collega was dat we de bezittingen over het algemeen niet langer dan zeven dagen zouden bewaren, dus als Juliet acht maanden geleden zou worden ontslagen (zoals de aanvrager had verklaard ) Het is onwaarschijnlijk dat we ze nog hebben.
“Mijn collega bood aan om de vragensteller over te dragen aan een andere collega die verder onderzoek kon doen.
“Deze collega herinnerde zich de zaak en herinnerde zich dat er belangrijke documenten waren bewaard.
“We hebben geen klacht ingediend over deze kwestie, noch een overzicht van de ‘lijst van vijf dingen’ of ontbrekende bezittingen.
“Er zijn geen bezittingen geveild.
“We leven mee met de bewoners die in onze accommodatie zijn geboekt en zullen altijd proberen tegemoet te komen waar we kunnen.
“Het is echt teleurstellend dat het onderstaande verslag onnauwkeurig is en onze collega’s afbeeldt alsof ze niets geven om de mensen in onze accommodatie.
“Dit is niet waar.”
Een woordvoerder van de gemeenteraad van Bristol heeft gezegd dat de huisvestingsaanbieder verantwoordelijk is voor de bezittingen van een huurder, en niet de gemeente.
Ze zouden dit mensen niet moeten aandoen – alleen maar omdat ik geen grote familie heb die voor mij opkomt of iemand die mensen ter verantwoording kan roepen – het is volkomen onmenselijk.
Julia Iswan
Zij zeiden: “Het is de verantwoordelijkheid van de gemeente om noodopvang te bieden aan degenen die hiervoor in aanmerking komen, terwijl wij met hen samenwerken om een meer permanente oplossing te vinden.
“Huurtoeslag wordt betaald aan de accommodatieverschaffer om de kosten van de accommodatie te dekken.
“Als een persoon een langdurig verblijf in het ziekenhuis nodig heeft, wordt zijn tijdelijke accommodatie voor een korte periode vastgehouden en wordt de huurtoeslag doorbetaald.
“Als het verblijf in het ziekenhuis van een persoon voortduurt zonder een bekende datum voor ontslag, wordt de tijdelijke opvangplaats beschikbaar gesteld voor een andere persoon die noodhulp nodig heeft.
“Agenten zullen de situatie van het individu in de gaten houden, zodat wanneer ze klaar zijn om uit het ziekenhuis te worden ontslagen, er noodopvang wordt gevonden en we met hen blijven samenwerken om langetermijnoplossingen te vinden die aan hun huisvestingsbehoefte voldoen.”
Uitspreken
Juliet hoopt het bewustzijn van haar situatie te vergroten en te voorkomen dat anderen het trauma doormaken dat zij heeft meegemaakt.
Ze voegde eraan toe: “Het klopt gewoon niet: dit zal met een andere persoon gebeuren als mensen er niet achter komen.
“We moeten ze oproepen.”
Julie voegde eraan toe: “Ik zou graag enkele mensen zoals de medische staf van BRI willen bedanken, vooral het Oncologie- en Hematologiecentrum op ICU Bristol en Bristol OSCAR voor de steun en zorg.
“En nog veel meer mensen die haar hebben gesteund.”
Je kunt doneren aan een inzamelingsactie die is opgezet door Julia's vriendin om haar te helpen bij het opbouwen van bezittingen hier
4